Najnowsze wpisy na blogach
-
Tydzień Bibliotek. 🎉🎉🎉Kochani🧡❤️💚 • My już zwarci i gotowi na Tydzień Bibliotek. 🎉🎉🎉7 maja rozpoczęliśmy ten wyjątkowy czas. Na czytelników czekały upieczone przez nas książkowe ciasteczka, pyszna kawa i inne niespodzianki. Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z licznymi atrakcjami. Wszystkie informacje znajdziecie na plakatach. Do zobaczenia w bibliotece 😘😍 • [Link] • [Link]
-
Mówią o Nas!😊Mówią o Nas!😊 Poniżej zamieszczamy link do reklamy naszego tygodnia bibliotek w Radiu Park. Serdecznie zapraszamy do wysłuchania nagrania.😊 • 😘🤩 • [Link] • [Link] • [Link]
-
Zaczarowany dywan, bajki i kolory- zapraszamy przedszkolaki do biblioteki!Drogie Dzieci i Drodzy Rodzice! • Z okazji Tygodnia Bibliotek 2025 oraz Tygodnia Otwartego serdecznie zapraszamy dzieci w wieku przedszkolnym na wyjątkowe zajęcia z cyklu "Magiczny Świat Bajek"! • Kiedy? 13 maja (wtorek), godz. 16:00 • Gdzie? Gminna Biblioteka Publiczna w Lipowej, Plac Księdza Ferdynanda • Sznajdrowicza 3 • Czeka nas: • głośne czytanie bajek na bibliotecznym dywanie • twórcza zabawa plastyczna inspirowana opowieścią • dużo uśmiechu i magiczna atmosfera! • To doskonała okazja, by wspólnie z dziećmi przenieść się w świat wyobraźni i rozbudzić miłość do książek już od najmłodszych lat. • Wstęp wolny- obowiązują zapisy! • Liczba miejsc ograniczona. • Zapisy i informacje: • - w siedzibie biblioteki • - pod numerem 338671674 • - mailowo: [Link] • Do zobaczenia w bibliotece- tu każda bajka ożywa! • [Obraz]
-
Bezpłatne konsultacje z matematykiJuż jutro 8 maja od godz. 16.00 do 18.00 zapraszamy na bezpłatne konsultacje z matematyki uczniów szkół podstawowych i wyższych. Zajęcia prowadzi: Pan dr Julian Kuklewski i Pani mgr Alicja Mrugała.
-
Pracująca sobotaW sobotę 10 maja 2025 r. Biblioteka w Ropie będzie czynna w godzinach od 9:00 do 13:00. Zapraszamy
-
Zaczytany start Tygodnia Bibliotek! - Warsztaty „Mała książka w drodze”Jak najlepiej zacząć Tydzień Bibliotek? Oczywiście – wspólnym czytaniem, śmiechem i podróżą do świata wyobraźni! Tak właśnie wyglądał poranek 6 maja w Bibliotece Publicznej Gminy Grodziec, gdzie odbyły się warsztaty „Mała książka w drodze”, otwierające tegoroczne obchody. • [Obraz] • Naszym gościem była Pani Agnieszka Blazy z „Tu Czytamy” – doświadczona animatorka i propagatorka czytelnictwa, która odwiedza biblioteki w całej Polsce w ramach akcji organizowanej przez Instytut Książki, jako część projektu „Mała książka – wielki człowiek”. To dla nas ogromne wyróżnienie – jako jedna z 8 bibliotek z województwa wielkopolskiego, mieliśmy okazję być przystankiem na tegorocznej, zaczytanej trasie. • W warsztatach wzięły udział dzieci z klas 1-3 ze Społecznej Szkoły Podstawowej w Lipicach, a towarzyszyła im bohaterka książki „Wnuczka antykwariusza” Justyny Bednarek. Było głośne czytanie, świetna zabawa i twórcze zajęcia plastyczne – dzieci samodzielnie wykonały pudełka na skarby, inspirowane książką! • [Obraz] • Co ważne – wydarzenie zostało zarejestrowane przez zespół TVP Info, który przygotował relację o działaniach promujących czytelnictwo wśród najmłodszych. Link do materiału udostępniamy poniżej: • [Link] • Dziękujemy Pani Agnieszce Blazy za inspirujące spotkanie, a Instytutowi Książki za możliwość udziału w tej wyjątkowej inicjatywie! • [Obraz]
-
SPOTKANIE DYSKUSYJNEGO KLUBU KSIĄŻKI W LIPOWEJDrodzy Czytelnicy, • 8 maja o godzinie 15:00 odbędzie się kolejne spotkanie w ramach Tegorocznego Tygodnia Bibliotek oraz Tygodnia Otwartego w naszej bibliotece. • Serdecznie zapraszamy stałych członków klubu, ale także wszystkich, którzy chcieliby do nas dołączyć! Jeżeli lubicie czytać, serdecznie zapraszamy na niezobowiązujące spotkania, podczas których rozmawiamy o literaturze przy aromacie pysznej herbatki. • Będzie nam bardzo miło, jeśli do nas dołączycie i zasilicie naszą grupę. • [Obraz]
-
Biblioteka. Lubię tu być – Tydzień Bibliotek 2025Od 6 do15 maja 2025 roku serdecznie zapraszamy do wspólnego udziału w wydarzeniach XXII Ogólnopolskiego Tygodnia Bibliotek. • Tegoroczna edycja odbywa się pod hasłem "Biblioteka. Lubię tu być", które oddaje ducha biblioteki jako miejsca integracji lokalnej społeczności, otwartego i przyjaznego. Miiejsca, do którego chce się wracać - niezależnie od wieku, zawodu czy zainteresowań. • W tym szczególnym czasie Biblioteka Publiczna Gminy Grodziec zaprasza do udziału w wyjątkowych wydarzeniach przygotowanych z myślą o naszych czytelnikach. • Zachęcamy do udziału i wspólnego świętowania! • [Obraz]
-
NIEKALENDARZMaj w najlepszym miejscu na świecie, czyli w bibliotece! • 📚📖 Czy wiesz, co będzie się działo w Twojej bibliotece w maju? Zapowiada się tydzień pełen ciekawych wydarzeń! • 🎁💌 Pokaż bibliotekarzom, jak bardzo ich cenisz - masz pomysł na kreatywną laurkę z okazji ich święta? • 🌳♻️ Korzystanie z bibliotek jest eko, ale co to właściwie oznacza? Wypożycz książkę o ekologii i przeprowadź śledztwo w tym temacie. • _ • 𝗡𝗜𝗘𝗞𝗔𝗟𝗘𝗡𝗗𝗔𝗥𝗭 to zbiór bezpłatnych materiałów edukacyjnych, które zachęcają dzieci i młodzież do czytania. Pobierz je tutaj ➡️ [Link] • ŻRÓDŁO [Link]
-
Klub Podróżnika PERU i BOLIWIAKlub Podróżnika: Na wysokościach marzeń – wspomnienia z Peru i Boliwii • 20 maja godzina 18:00 - 19:30 • Serdecznie zapraszamy na kolejne spotkanie Klubu Podróżnika, które odbędzie się już 20 maja. • Będzie to opowieść o przygodach z niezwykłej podróży do Peru i Boliwii – miejsc, gdzie historia, kultura i przyroda wywierają ogromne wrażenie na podróżnikach. • Spotkanie poprowadzi Anna Florek. Wstęp wolny • Udział w wydarzeniach jest dobrowolny i bezpłatny. Warunki uczestnictwa określa Regulamin dostępny na stronie [Link] • [Obraz]
-
9 FESTIWAL KSIĄŻKI OPOLE 2025W DNIACH 6-8 CZERWCA NA PLACU WOLNOŚCI W OPOLU ODBĘDZIE SIĘ 9 FESTIWAL KSIĄŻKI:) • Na stronie [Link] widać już wszystkie spotkania na festiwalowych scenach i nie tylko. • [Link] • [Link] • [Link]
-
Seria „Mosty” – przełamywanie barierPomaga w przełamywaniu barier, zaprasza do świata literatury, prezentuje różne gatunki literackie i różne formaty, od książki obrazkowej, przez komiks po powieść i zbiór poezji - Seria "Mosty". • Pierwsze tytuły drukowanej dużymi literami, nowej serii otrzymaliśmy od Fundacji Powszechnego Czytania (Fundacja Powszechnego Czytania) i są już w naszym katalogu. • Seria skierowana jest do osób z neuroróżnorodnością, np. w spektrum autyzmu, z dysleksją, osób słabiej widzących. • Więcej informacji na naszej stronie www: [Link] • Książki w katalogu: [Link] • [Obraz] • W Wypożyczalni Głównej wiosna z literaturą hiszpańską. • Klik: [Link] • [Obraz]
-
Tola Mankiewiczówna. Królowa sceny okresu międzywojennego7 maja 2025 roku w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Łomży o godzinie 12:00, zostanie otwarta wystawa poświęcona Toli Mankiewiczównie, słynnej przedwojennej śpiewaczce operowej, piosenkarce i aktorce filmowej pochodzącej z niedalekiego Bronowa. Na wystawie zaprezentowane zostaną publikacje – książki, artykuły z czasopism, fotografie pochodzące ze zbiorów naszej biblioteki oraz materiały prywatne pasjonata „starego kina” pana Tomasza Brańskiego, który wypożyczył swoje grafiki słynnej gwiazdy sceny i filmu. Przewidywana jest także premiera komiksu o Toli Mankiewiczównie autorstwa Tomasza Brańskiego. Wystawa w Miejskiej Bibliotece Publicznej analizuje źródła masowego uznania, jakim cieszyła się Mankiewiczówna. Pokazuje studium biograficzne artystki, która znacząco wpłynęła na kształt polskiej kultury popularnej okresu międzywojennego. • Tola Mankiewiczówna urodziła się 7 maja 1900 roku we wsi Bronowo w powiecie łomżyńskim, leżącym wówczas w zaborze rosyjskim. Jej prawdziwe nazwisko rodowe to Teodora Oleksa. Rodzice późniejszej gwiazdy polskiego kina Józef Oleksy i Aleksandra z domu Mankiewicz gospodarzyli na kilkunastu hektarach ziemi w Bronowie. Pseudonim artystyczny „Tola Mankiewiczówna” powstał właśnie ze skrótu swojego imienia i nazwiska rodowego matki. Tola była najstarszą z czworga dzieci, miała siostrę Wandę i dwóch braci, Stanisława i Józefa. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Bronowie, przez cztery lata uczyła się w gimnazjum w Łomży. Następnie w 1915 roku wyjechała do Warszawy, gdzie miała opiekę i wsparcie finansowe u krewnych od strony mamy. Pobierała prywatne lekcje śpiewu u Julii Mechówny, sopranistki Opery Warszawskiej oraz uczyła się w klasie fortepianu w warszawskim konserwatorium. 18-letnia Tola dzięki protekcji swojej nauczycielki śpiewu zadebiutowała w Operze Krakowskiej śpiewając partię Broni w „Hrabinie” Stanisława Moniuszki. Solowy debiut Mankiewiczówny nastąpił cztery lata później, 21 kwietnia 1922 roku w warszawskim Teatrze Wielkim, gdzie zaśpiewała partię Aliny w operze „Goplana” Władysława Żeleńskiego. O debiucie pisała warszawska prasa – w recenzjach podkreślano dźwięczny głos i poprawny śpiew Mankiewiczówny. Po dwóch sezonach artystycznych wyjechała do Mediolanu, na studia wokalne. Zależało jej by podszkolić technikę i rozszerzyć głos, gdyż trudno było jej śpiewać większość swoich partii. Naukę kontynuowała po powrocie do kraju – u Janiny Korolewicz-Waydowej, a następnie u Zofii Kryńskiej. W 1924 roku znowu pojawiła się w Operze Warszawskiej – śpiewała w „Jasiu i Małgosi” oraz w „Damie pikowej”. Dobrze zapowiadającą się karierę Mankiewiczówny przerwało zamknięcie Teatru Wielkiego na czas nieokreślony z powodu trudności budżetowych. Nie mogąc znaleźć teatru operowego na wysokim poziomie artystycznym i uzyskać stałego angażu, Mankiewiczówna zaczęła występować w operetce. W 1931 roku wystąpiła na scenie łomżyńskiego teatru „Reduta” u boku Lody Halamy, Feliksa Parnella i Adama Rapackiego. Huragan oklasków rozentuzjazmowanej warszawskiej widowni Mankiewiczówna zdobyła biorąc udział w operetkach „Orfeusz w piekle” i „Noc w Wenecji”. Po premierze „Czaru walca” Johanna Straussa, w której Mankiewiczówna wystąpiła w roli Franzi, prasa okrzyknęła ją operetkowa diwą. Warszawski zespół z „Czarem walca” gościł w Białymstoku, Radomiu i Kaliszu. Poza tym sukcesy odnosiła także w teatrach rewiowych i kabaretach. W pierwszej połowie lat trzydziestych współpracowała z takimi instytucjami, jak: Morskie Oko, Rex, Wielka Operetka, Cyganeria, Stara Banda, Wielka Rewia i Czarny Kot. Talent i uroda Mankiewiczówny pozwolił zdobyć szturmem serca nie tylko polskiej publiczności, występowała gościnnie także w Austrii, Niemczech i Czechosłowacji. • Występy w kabaretach i rewiach otworzyły Mankiewiczównie drogę do filmu. W debiucie filmowym artystce pomogli przede wszystkim aktorzy Kazimierz Krukowski i Władysław Walter. W 1933 roku zagrała w „pierwszej polskiej komedii muzycznej” „10 % dla mnie”. Po niej były role w innych komediach: „Co mój maż robi w nocy” (1934), „Parada rezerwistów” (1934), „Śluby ułańskie” (1934), „Manewry miłosne, czyli córka pułku (1935). W swoim ostatnim filmie „Pani minister tańczy” z 1937 roku zagrała role dwóch sióstr bliźniaczek – Zuzanny i Loli. Fabuła filmu wyraźnie nawiązywała do ówczesnej sytuacji kobiet. Tola Mankiewiczówna grała rolę pani minister fikcyjnego Ministerstwa Ochrony Moralności Publicznej. W rzeczywistości żadna z kobiet w całym dwudziestoleciu międzywojennym nie została ministrem. Kierownicze stanowiska zajmowali głównie mężczyźni. • W 1935 roku Tola Mankiewiczówna wyszła za mąż za znanego w Warszawie żydowskiego adwokata Jana Tadeusza Raabego. Szczęśliwe życie prywatne i zawodowe przerwał wybuch II wojny światowej. W 1939 roku amerykańska wytwórnia filmowa z Hollywood zaproponowała Toli główną rolę w przygotowywanym filmie z udziałem Jana Kiepury, jednak sfinalizowanie kontraktu przerwała wojna. Państwu Raabe udało się uciec z okupowanej Warszawy do Białegostoku dzięki zaufanemu i dobrze opłaconemu przewodnikowi. Przy przekraczaniu granicy polsko-radzieckiej zostali jednak aresztowani przez białoruskie NKWD. Mankiewiczównę po kilku dniach zwolniono i pozwolono na pozostanie w mieście, Raabe został wywieziony do Kazachstanu. Mankiewiczówna występowała w białostockim teatrze miejskim grając Zuzannę w „Weselu” Figara. W 1941 roku w wyniku niemieckich nalotów budynek teatru został zniszczony i Mankiewiczówna wróciła do Warszawy. Na życie zarabiała śpiewaniem w kawiarniach: U Aktorek i U Znachora, Mon Cafe, Yacht-Club, Albatros i Ziemiańska. Po upadku powstania warszawskiego Mankiewiczówna przebywała w Milanówku, skąd powróciła do stolicy pod koniec stycznia 1945 roku. W maju tego roku na koncercie w Otwocku spotkała swego męża. Niedługo po tym spotkaniu państwo Raabe zamieszkali razem w Radomiu. Tadeusz został oddelegowany do odbudowy i uruchomienia produkcji w radomskiej fabryce obuwia Bata. Tola Mankiewiczówna wyjechała na koncerty do Teatru Miejskiego w Krakowie. Wróciła do operetki i na estradę. Przez sześć lat (1951-1956) związana była z Teatrem Nowym w Warszawie, w którym zagrała wiele głównych ról. Po jej zwolnieniu z teatru występowała z recitalami na koncertach rewiowych między innymi z Ireną Kwiatkowską, Mieczysławem Foggiem, Ludwikiem Sempolińskim, Adolfem Dymszą i Aleksandrą Śląską. Występowała też w Anglii i Francji. Podczas pobytu w Paryżu artystka nagrała swoje piosenki dla tamtejszego radia. W latach sześćdziesiątych, z towarzyszeniem pianisty Mariana Radzika, dokonała atrakcyjnych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia: sama wtedy wybrała repertuar i zdecydowała się na siedem tytułów – „Melodię paryską”, „Warszawski wiatr”, „Awans dla panny”, „W maleńkiej cichej tej kawiarence”, „Bo szczęściu melodii nie trzeba”, „Francois” i „Ja bym się chciała zakochać”. Mankiewiczówna podczas swojej artystycznej kariery spopularyzowała do dziś znane szlagiery z ubiegłego wieku: „Powróćmy jak za dawnych lat”, „Jesienne róże”, „Już nie mogę dłużej kryć”, czy też najbardziej popularne „Odrobinę szczęścia w miłości”. • Tola Mankiewiczówna z operą rozstała się nie ze swojej woli w 1931 roku. Sześć lat później po raz ostatni stanęła za kamerą filmową. Występy w teatrzykach rewiowych przerwała wojna. Z powojennej operetki odeszła w 1956 roku. Po śmierci męża wycofała się ze sceny. Zaczęła chorować. Spełniła życzenie męża i przekazała Państwowym Zbiorom Sztuki na Wawelu kolekcję zabytkowych talerzy holenderskich z Delft. Ostatniego wywiadu udzieliła 1978 roku. Zmarła w Warszawie 27 października 1985 roku, w przededniu imienin jej ukochanego męża. Na cmentarz odprowadzili ją najbliżsi – siostrzeniec, brat i rodzina, a także tłumy miłośników jej talentu, współtowarzysze jej wojennej niedoli. Jej grób znajduje się na warszawskiej Woli, na cmentarzu ewangelicko-reformowanym.