4.dnia (2.06.2016) podróży lokomotywy wysiadła na naszej stacyjce Ciocia Plastelina. Przywiozła ze sobą tomik niezwykle barwnych wierszy. Długo nam czytała, by później za pomocą kolorowych kartek, sznurków, nożyczek, pisaków, kredek uwiecznić świat przedstawiony w tekście. Niezbędnym elementem w procesie naszego tworzenia była oczywiście wyobraźnia. Pani Beata Druciarek, nasza Ciocia Plastelina zawsze staje na wysokości zadania i wymyśla dla nas niezwykle interesujące zadania. Tym razem pokazała nam jaką wspaniałą inspiracją dla twórczości plastycznej może być książka. Książka, której czytanie uskrzydla. Dziękujemy ciociu miła!!!

                                                     Bibliotekarze skockiej książnicy

Trzeciego dnia podróży naszym pociągiem wyobraźni, poznaliśmy panią Małgosię Wojciechowską. Nie przyjechała z daleka, bo mieszka w Skokach, ale żeby opowiedzieć nam to, co opowiedziała przebyła naprawdę kawał drogi. Pokazała nam, że można spełniać swoje marzenia, docierać do miejsc naprawdę odległych. Pasją naszego gościa są podróże. Była już w Nepalu, weszła też na Kilimandżaro. Teraz planuje kolejną podróż.
Odwiedziła nas w DNIU DZIECKA i opowiedziała o dzieciach na krańcach świata, o dzieciach spotkanych przez siebie. Pokazała zdjęcia, które sama zrobiła dzieciom. Dowiedzieliśmy się, że one żyją bez prądu, telefonów komórkowych, komputerów. Nie mają pięknych zabawek, takich jak nasze. Bawią się tym, co znajdują wokół siebie. Zdarza się również, że dzieci w Afryce nie mają wody pod dostatkiem, więc myją się piaskiem i popiołem. To niezwykłe. Tylko niektórym z nas podobał się fakt, że często dzieci z tych odległych stron nie chodzą do szkoły, bo jej zwyczajnie tam nie ma. Obejrzeliśmy też afrykańskie słonie, lwy i żyrafy.
Wszystko to przywiozła nam w swoim wagoniku pani Małgorzata Wojciechowska. Było tam coś jeszcze – książki, książki autorstwa Martyny Wojciechowskiej: Zuzu, mały pasterz z plemienia Himba, Mebratu, wesoły pucybut z Etiopii oraz Mali, dziewczynka, która chciała zostać żyrafą. Wszystkie one bardzo dobrze wpisywały się w treści przekazane nam przez panią Małgosię. W ogóle jakoś samo nasuwało nam się podobieństwo obu pań Wojciechowskich. Zresztą, zobaczcie sami.

                                                             Bibliotekarze skockiej książnicy

Lew, słoń i dwie żyrafy – tych zwierząt nie było w wagoniku, który się przed nami otworzył ostatniego dnia maja tego roku. A wysiadł z niego przyrodnik, można powiedzieć detektyw przyrody, człowiek bacznie ją obserwujący. Wszyscy go znamy, bo żyje wśród nas i czasami nas odwiedza w bibliotece, to Łukasz Ogórkiewicz. Razem z nim wysypały się z pociągu stworzenia różnorakie i rośliny. Ich podróż nie była długa, bo przyjechali wszyscy stąd, ze Skoków. To dowód, że nie trzeba wyjeżdżać daleko, by zetknąć się z przyrodą. Ona mieszka blisko, obok nas, tuż za płotem, a zdarza się, że dosłownie z nami. Ujrzeliśmy pająki, jeże, spojrzała na nas jaszczurka. Pan Łukasz opowiedział nam o swoich spotkaniach z małymi zwierzątkami, z owadami, które widuje podczas swoich spacerów. Niezwykła okazała się też roślinność nas otaczająca – trzeba tylko umieć patrzeć. Oczywiście nie obyło się bez lektury, gość przeczytał nam fragment książki pt. „Przygody Sajo i małych bobrów”. Panie Łukaszu, bardzo nas pan zainspirował swoimi opowieściami. Postaramy się teraz uważniej obserwować otoczenie.

                                Bibliotekarze skockiej książnicy