Moją propozycją jest książka "Magiczna chwila" Kristin Hannah, wydana w 2008 r. przez Świat Książki. Sama autorka znana jest z licznych powieści kierowanych głównie do kobiet. • Historia opisana w książce zaczyna się od głośnego procesu znanej psychoanalityk, której zarzuca się popełnienie błędu w leczeniu pacjenta. Równolegle w odległej części kraju w pewnym miasteczku pojawia się tzw. "dzikie dziecko". Nasi bohaterowie podejmują walkę o bezpieczeństwo i zdrowie "dzikiego dziecka", nie zdając sobie sprawy jak wydarzenia, które nastąpią wpłyną na ich życie. • Powieść doskonale obnaża wszystkie typowe dla człowieka zachowania od lęku, samotności, potrzeby miłości, poczucia bezpieczeństwa, akceptacji, tęsknoty, szukania własnego miejsca w świecie po nadmierne oddawanie się pracy, obowiązkom i zmaganie się z własnym życiem. • Autorka pokazuje nam jak jedno wydarzenie może odwrócić nasze życie do góry nogami, zmienić nasze postrzeganie rzeczywistości. Wymusza na nas weryfikację naszych dotychczasowych pragnień, marzeń, a nawet wierzeń. Zmiany, które zachodzą w naszych bohaterach nie dzieją się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Nie ma tu dróg prostych i łatwych rozwiązań, nic nie jest im dane raz na zawsze. Na ich drogach pojawiają się porażki i małe sukcesy. Ważne jest to jak do nich podejdziemy. Wraz z naszymi bohaterami dojrzewamy do pewnych decyzji, przemyśleń. Odkrywamy z nimi, to co leży na dnie ich osobowości, co staje się pierwotną przyczyną rożnych decyzji, które podejmujemy w życiu. To co ich kształtuje i decyduje o tym, że w pewnych sytuacjach zachowujemy się tak, a nie inaczej. Dlaczego budujemy "pancerz", który ma nas chronić, przed czym, a może tak naprawdę przed kim? Autorka delikatnie pyta nas: po co to robimy? • Książka porusza kilkanaście ciekawych wątków, dla mnie jednak najważniejszy okazał się wątek potrzeby macierzyństwa. To jak współczesny świat potrafi w nas zagłuszyć tę potrzebę, bądź jak przekoloryzowuje to doświadczenie. Nie raz jako matki lękamy się podejmowania trudów wychowawczych. Dzięki tej książce odkryjemy potęgę cierpliwości w uczeniu naszych dzieci, w tworzeniu z nimi relacji, wspólnym dojrzewaniu. Dla mnie książka ukazała sedno rodzicielstwa - wychowania. Mianowicie ważne jest, aby dziecko mogło korzystać z zabawek, gier edukacyjnych, aby miało dostęp do tego wszystkiego co będzie je rozwijało intelektualnie i manualnie. Jednakże fundamentem do tego wszystkiego jest poczucie jego - dziecka - bezpieczeństwa, miłości, akceptacji i troski. Dopiero, gdy te wszystkie potrzeby zostają zapewnione możliwy jest rozwój i postęp. Wszystkie dodatkowe rzeczy stają się tylko instrumentami do zdobywania wiedzy i umiejętności, ale to nasza bliskość, nasze ciepło i poświęcenie ma być fundamentem relacji rodzic - dziecko. Każda matka znajdzie w tym wątku pokrzepienie i radość dla własnego wysiłku wychowawczego. • Kolejnym ciekawym wątkiem jest relacja między głównymi bohaterkami - siostrami. Relacja trudna, zwłaszcza na przeszłość rodzinną. Jak nasze bohaterki poradzą sobie z zaszłościami, czy odnajdą drogę porozumienia, czy będą w stanie pogodzić się z własnymi wspomnieniami i nawiązać wspólny kontakt? Każda z nich odmienna charakterologicznie, jak odmienne potrafią być tylko siostry. • Na podkreślenie zasługuje również poruszony prze autorkę wątek małego miasteczka i wszystko to co może ono za sobą nieść od zaściankowości, wścibskości, aż po bezgraniczną pomoc i przyjaźń. Miasteczko, z którym chyba nie mamy już do czynienia w dzisiejszych czasach, a za którym tak naprawdę tęsknimy. Ten wykreowany przez autorkę świat nadaje pikanterii, śmieszności i ciepła całej powieści. Dzięki opisom ja jako czytelnik w najciekawszych momentach historii czułam się częścią tej społeczności. Bardzo miłe doświadczenie. • Dla mnie "Magiczna chwila" były podróżą w przeszłość. Poznając losy bohaterów wracałam do własnych przeżyć i doświadczeń. Dzięki chwili spędzonej z książką bardziej staram się docenić każdą chwile spędzoną wspólnie ze swoją rodziną, drobne rzeczy, daje sobie więcej czasu na odczuwanie i w miarę możliwości ze spokojem i większą uwagą obserwuje otaczający mnie świat. • Polecam każdej czytelniczce książka ciepła, pełna emocji, czasami tajemnicza, następują w niej ciekawe zwroty akcji. Godna polecenia na ciepły miły wieczór przy kawie :) • Magda Tomczak • Laureatka Konkursu • „Świetna książka – polecam!”

📚 Portrety historii ludzkich 📚 • A gdyby tak rzucić wszystko i wyjechać na Alaskę, zamieszkać w vanie i rozpocząć życie w drodze? Ta myśl z pewnością towarzyszyła niejednej zbłąkanej duszy, owinięta była jednak w materię niespełnionego sennego marzenia. A może da się zacząć nieco bliżej, przygody i Wielkie Kaniony znajdują się tuż za rogiem, a jedynym co nas ogranicza jest nasza otwartość na drugiego człowieka? Agnieszka Pajączkowska, w swoim dziele „Wędrowny Zakład Fotograficzny’’ 📷 opisuje podróż wzdłuż wschodniej granicy Polski. Choć jest to książka o fotografii, nie zawiera zbyt wielu zdjęć, bo wykonywane przez nią portrety służyć miały ludziom jako pamiątka, prezent, który można zawiesić tuż nad kominkiem lub wysłać wnukom zamieszkującym inną półkulę. A to wszystko w zamian za rozmowę, wytłaczankę wiejskich jajek, uśmiechy i ludowe przyśpiewki. Ale jak to tak bez pieniędzy? • „Wędrowny Zakład Fotograficzny’’ jest zapisem podróży wzdłuż granic z Ukrainą, Białorusią, Litwą i Rosją z lat 2012 - 2017 , zawiera on również część opisująca dolnośląskie wsie. Książka to mozaika krótkich historii ludzkich, bowiem wykonywane przez Agnieszkę Pajączkowską portrety otwierały drzwi do ludzkich domostw, a co za tym idzie, ich światów, historii, uniesień i tragedii. Zasłyszane historie są niejednorodne, tak jak społeczeństwo. Z niektórych bije bieda odzierająca z człowieczeństwa, w innych dostrzec można radość płynącą z prostoty, mieszają się religie i narodowości. Co to znaczy być stąd? Kim jest tak zwany prawdziwy Polak? Jak swoją narodowość ma zdefiniować ktoś, kogo rodzinę przesiedlono, posługuje się trzema różnymi językami i nigdzie nie czuje się jak u siebie w domu? • Zanurzenie się w lekturę „Wędrownego Zakładu Fotograficznego’’ pozwala usłyszeć dźwięk cerkiewnych pieśni, poczuć zapach domowego ciasta ugniatanego spracowanymi dłońmi oraz ujrzeć słońce zachodzące zza ramy zardzewiałego składaka. Nie wszystko jest jednak tak proste i sielskie, we wsiach odciętych od świata często panuje inny kodeks moralny, silna kobieta budzi odrazę, historyczne waśnie są jak gdyby wciąż żywe, a w głowie pojawia się refleksja: czy ludzie faktycznie są z natury dobrzy? • I to właśnie refleksje są tym, co po lekturze książki Agnieszki Pajączkowskiej pozostaje z nami na dłużej, nie podaje ona bowiem osądów, nie rozdziela ludzi na dobrych i złych. Jej historie są jak nowoczesne fotografie, posiadają całe spektrum barw. Skąd bowiem wiemy jak postąpilibyśmy gdybyśmy urodzili się w innym miejscu i czasie? • Aby zacząć doceniać to, co mamy, nie biorąc tego za pewnik, aby zajrzeć w głąb siebie, aby zauważyć różnorodność wokół i być może tym razem nieco uważniej przysłuchać się historii portretu pradziadka z czasów II wojny światowej. Dlatego właśnie warto sięgnąć po tę książkę. Usiądźmy, porozmawiajmy, zatrzymajmy się. To ludzie tworzą historię. • Lena Białkowska • Laureatka Konkursu • „Świetna książka – polecam!”