Z radością polecam propozycję lekcji wychowawczych dla gimnazjów, a nawet dla starszej młodzieży. To dobrze, że nauczyciele otrzymają nowe scenariusze, które można wykorzystać na lekcjach wychowawczych. ... • Lekcje wychowawcze to często czas załatwiania spraw organizacyjnych i bieżących wychowawczych, ponieważ lekcje wychowawcze są częścią programu wychowawczego szkoły, dobrze jest realizować je zgodnie z tym programem dostosowując do możliwości i potrzeb swojej klasy. Mniej doświadczony nauczyciel wychowawca, może z powodzeniem lekcje proponowane dzielić na więcej jednostek lekcyjnych, wybierać, co uważa za najbardziej adekwatne dla swoich uczniów. • Kilkanaście lat temu, gdy młodzież charakteryzowała się większą ilością zasobów, łatwiej było nam wzajemnie się zrozumieć. Obecnie młodzież jest osamotniona. Młodych ludzi trzeba nauczyć rozmawiać o sobie, o umiejętnościach społecznych, o własnych potrzebach. To właśnie jest tematyka lekcji wychowawczych zaproponowana przez Autorkę. Wszystkie lekcje zrealizowała ona z młodzieżą gimnazjalną. • Książka jest bardzo dobrze przygotowana pod względem merytorycznym i wydawniczym. Jest czytelna, są piękne podkreślenia. Lekcje mają stałe pozycje, co wprowadza porządek. Załączniki dołączone do tematów, bardzo ułatwią pracę wychowawcy. • Podoba mi się pomysł „złotych myśli” oraz niedokończonych zdań. A także wypunktowanie najważniejszych czynników czy fragmentów lekcji. • Zaproponowane przez Autorkę metody są bardzo cenne, niejednokrotnie wykorzystywane również do pracy z młodzieżą starszą i z dorosłymi, wymagają od nauczycieli dużej wiedzy psychologicznej i pedagogicznej, umiejętności przewidywania skutków wprowadzenia tych właśnie metod w klasie. • Rozdziały początkowe jasno i przejrzyście „tłumaczą” celowość pracy wychowawczej i jej organizację. Autorka doskonale ukazuje stan zastany, nasze nauczycielskie „pobożne życzenia” i daje wskazówki, jak zmierzać się z wyzwaniami klasy. • Cenne jest przedstawienie i przypomnienie metod aktywizujących, uwypuklenie najważniejszych działań i podsumowania rozdziałów. • Książka „Kaktusy dojrzewania” pani Ewy Molskiej jest ważnym uzupełnieniem i pomocą w pracy wychowawczej nauczycieli. Serdecznie polecam – Małgorzata Narożna-Szmania pedagog

Autor jest twórcą koncepcji edukacji dla mądrości, teorii postawy twórczej oraz opartej na niej strategii dydaktycznej. Książka w kompleksowy sposób prezentuje czynniki, które mają wpływ na rozwój i nauczanie ważnych kompetencji osobowościowych ucznia: mądrości, inteligencji i kreatywności. Przedstawione strategie • dydaktyczne stymulują i wspierają zdolności poznawcze, rozwijają różne typy myślenia i pamięć ucznia. Część teoretyczną uzupełniają ćwiczenia i zadania oraz przykładowe scenariusze lekcji różnych przedmiotów.

W książce prezentowane są rozwiązania, które pomagają wykształcić w dziecku własną formę twórczej wyobraźni • i zbudzić kreatywność. Autor podpowiada, w jaki sposób stymulować umysł dziecka, ćwiczyć pamięć, wyobraźnię, • koncentrację, jak uczyć dziecko samodzielnego myślenia, planowania, podejmowania decyzji, rozwiązywania • konfliktów i budowania wiary w siebie. Każdy rozdział kończą propozycje zabaw i innych aktywności, podzielone • według wieku dziecka od 2 do 18 lat.

Znany amerykański neurobiolog i neuropsycholog kliniczny dzieli się z czytelnikiem wiedzą na temat działania mózgu i tkwiących w nim możliwości tworzenia nowych rozwiązań. Przedstawia dorobek współczesnej nauki w zakresie budowy i działania mózgu; koncepcje psychologiczne (w tym własną) i wyniki badań eksp­erym­enta­lnyc­h związanych z twórczością. Autor, choć porusza w niej trudne problemy, starał się napisać ją językiem zrozumiałym nie tylko dla naukowców – czytelnik zdecyduje, czy zamiar swój zrealizował.

Publikacja autorstwa czołowego polskiego pedagoga twórczości. Rozdziały są uporządkowane według liter alfabetu. Każdy rozdział stanowi omówienie jednej kwestii związanej z kreatywnością (twórczością), na przykład: „A jak analogie”, „F jak flow”, „H jak hamowanie kreatywności w rodzinie i firmie”, „L jak lektury” (krótkie recenzje wartościowych prac o twórczości opublikowanych w ostatnich ośmiu latach), „N jak nauczyciel twórczości”, „W jak wytrwałość”. W poszczególnych hasłach autor zamieścił: podstawowe informacje na temat danego zagadnienia; własne interpretacje oparte na doświadczeniu życiowym i naukowym; ćwiczenia, których wykonanie pomaga w rozwijaniu kreatywności; pytania służące autorefleksji. Podsumowaniem pracy jest zestawienie 21 zasad kreatywności. Ciąg dalszy książki pt. „ABC kreatywności” z 2010 roku. • JC