Publikacja ukazuje możliwości wykorzystania technologii cyfrowych w nauczaniu zdalnym. Omawia praktyczne rozwiązania mające zastosowanie w szkołach oraz metody i narzędzia aktywizujące pracę zdalną ucznia. Metoda projektów, webquest, wideodydaktyka to metody uczące samodzielnej pracy, kreatywnego myślenia i działania, zdobywania własnej wiedzy poprzez doświadczenie. Autorzy wiele miejsca poświęcają również problematyce cyberzaburzeń. Pandemia zmieniła relację nauczyciel-uczeń, nowoczesne technologie poszerzyły przestrzeń edukacyjną o świat wirtualny. Publikacja wydana przez ekspertów w dziedzinie edukacji medialnej prezentuje wiele praktycznych wskazówek i propozycji metodycznych dla nauczycieli realizujących zadania dydaktyczne i wychowawcze na wszystkich poziomach edukacji.

Monografia porusza ciekawe i aktualne kwestie z obszaru edukacji techniczno-informatycznej i medialnej. W części pierwszej publikacji, zatytułowanej „Media cyfrowe w edukacji” , omówiono zagadnienia związane z technicznymi środkami wsparcia dla procesów uczenia się i nauczania (m. in. technologie informacyjne wspierające poszukiwanie, gromadzenie i zapamiętywanie informacji, projektory multimedialne, tablice kopiujące i interaktywne, wizualizery, wskaźniki, systemy tekstowe i wide­okon­fere­ncyj­ne, dysk w chmurze, i-Lab) oraz zastosowanie technologii Internetu w szkolnictwie (tj. blogi, mikroblogi, otwarte zasoby edukacyjne, portale korporacyjne, szkoła w przestrzeni wirtualnej). Część druga zatytułowana „Technologie bliskiej przyszłości” traktuje o inżynierii wiedzy, teleedukacji oraz edukacji wirtualnej i obejmuje zagadnienia takie, jak technologia hipertekstu, e-Learning, m-Learning, e-Twinning, wirtualne laboratoria, wycieczki, biblioteki czy chaterbooty.

Uniwersalny podręcznik omawiający specyfikę i uwarunkowania kształcenia zdalnego. Autorzy prezentują podstawowe aplikacje i usługi pakietu Microsoft Office umożliwiające nauczycielom współpracę z uczniami, dzielenie się zasobami i wymianę wiedzy. Przybliżają aplikację Microsoft Forms wykorzystywaną do tworzenia formularzy, quizów, ankiet i testów oraz oprogramowanie Microsoft Teams usprawniające przekazywanie informacji, udostępnianie materiałów w czasie rzeczywistym, a także aktywne komunikowanie się w formie audio i wideo. Osobny rozdział poświęcony został platformie e-learningowej Moodle, opracowanej by pomagać nauczycielom i edukatorom w tworzeniu tzw. wirtualnej szkoły oraz kursów dostępnych w dowolnym czasie i miejscu, kursów opartych na współpracy i interakcji między uczestnikami. Omówione systemy informatyczne typu open source zapewniają ciągłość i spójność kształcenia zdalnego.

W książce scha­rakt­eryz­owan­o problemy oraz przedstawiono rekomendacje dotyczące uczenia się i nauczania uczniów z różnymi niep­ełno­spra­wnoś­ciami takimi, jak dysfunkcja słuchu, niep­ełno­spra­wnoś­ć intelektualna i ruchowa, zaburzenia mowy i języka. Wskazano również na rolę rodziców w edukacji zdalnej oraz opisano doświadczenia nauczycieli prowadzących nauczanie na odległość w pierwszej fazie pandemii COVID-19. W publikacji znajdziemy także omówienie wybranych prawnych i organizacyjnych aspektów nauczania zdalnego, szczególnie w kontekście zapobiegania wykluczeniu cyfrowemu oraz dostosowania narzędzi tech­nolo­gicz­nych­ i metod pracy do potrzeb różnych grup odbiorców – zarówno uczniów szkół podstawowych, jak i osób dorosłych.

Żałoba jest zdrowym procesem ochronnym, lecz jednocześnie przeżyciem osobistym, prywatnym. Żałoba jest także przejawem urazu tych obszarów mózgu, które regulują uczucia. To jego neur­opla­styc­znoś­ć pozwala na uzdrowienie emocjonalne i rozwój pourazowy. • Autorka – będąca neurologiem – opisując swoje doświadczenia po śmierci męża, ukazuje dwa okresy żałoby – pierwszy, ostry, w którym osobę cierpiącą chronią mechanizmy obronne, i drugi – okres pracy nad przywróceniem równowagi. Autorka podkreśla, żeby dać sobie i innym prawo do przeżywania żałoby we własnym tempie. Opisuje zachowania, które mogą niepokoić a są w żałobie normalne (powszechne) jak: smutek, samotność, dezorientacja i utrata własnego „ja”, nieuwaga, wizualne pomijanie (niedostrzeganie przedmiotów znajdujących się blisko), problemy ze snem, dziwne sny związane ze zmarłą osobą, błądzenie myślami, trudności związane z życiem codziennym, rytuały, zwiększona podatność na choroby. • Pokazuje pracę nad sobą w drodze do odbudowy (szczególnie poleca pisanie dziennika i jego późniejsze czytanie). Podkreśla, że trzeba wybaczać sobie pomyłki i cofanie się na tej drodze. • Niestety, w książce zdarzają się niekonsekwencje i niejasne fragmenty. Trudno stwierdzić, czy wynikają one z niedoskonałości oryginału czy z niedoskonałości przekładu. • Warto jednak poświęcić czas na lekturę – nikt nie uniknie przecież cierpienia utraty (śmierć w rodzinie, rozwód, strata pracy). To książka dająca podstawy wiedzy z zakresu neurologii na temat tego, w jaki sposób stres emocjonalny i funkcje umysłu, mózgu i ciała są ze sobą powiązane. Dzięki tej wiedzy i relacji osobistej autorki – nadzieję każdemu przeżywającemu żałobę na powrót do normalności, choć będzie to normalność inna niż ta sprzed utraty. • JC