Co się dzieje w umyśle chłopaka, który jest dobry, uczynny, miły, chce być cukiernikiem, w umyśle dorastającego młodzieńca odbieranego przez innych jako wzorowego, a który ma dwie dusze w sobie? Skąd się bierze pomysł na ... zabicie człowieka? ...na zabicie przyjaciela i ... sąsiadki? • \"Inna dusza\" to powieść którą można analizować od wielu aspektów. Poznajemy trójkę chłopaków, kumpli, mieszkających w Bydgoszczy, w tym szarym, gnuśnym, starym i szarym mieście, gdzie z nudów pije się alkohol w każdej postaci, zakłada w piwnicach siłownie duszne od potu, gdzie każdy egzystuje w zawieszeniu. Ocieramy się o brudne kamienice i chodzimy wzdłuż Brdy, której wody skrywają niejedną tajemnicę. Wchodzimy do domów, a tam... U Krzyśka patrzymy na wiecznie pijanego ojca bełkoczącego naprzemiennie przeprosiny i przekleństwa, u Darka dostajemy miłość rodzinną, u Jędrka zaś doświadczamy czegoś, co trudno zdefiniować. Rodzice chcą dla dziecka wszystkiego, co najlepsze, starają się, mają wszystko, by i syn miał. I chyba to posiadanie sprawia, że Jędrek szuka innych wrażeń. Ma praktyki w cukierni, gdzie p. Wanda odkrywa w nim niebywały talent. Jędrek startuje nawet do konkursu cukierniczego z własnym tortem w kształcie sądu. Jednak Jędrek to chłopak, który ma w sobie kilka osób i kilka dusz, które budzą się w najmniej oczekiwanych momentach. Nagle patrzy na siebie z góry, z perspektywy sufitu i widzi siebie, na dole i widzi kark ofiary i niewiele trzeba by nic nie czuć i stać się obserwatorem zimnego mordu. Nóż miękko dziabie ciało, krew zalewa podłogę, brudzi ubranie, ale... Jędrek zaraz wraca w swoje ciało i zabiera się za sprzątanie, za szorowanie. • I można tę książkę odbierać jako historię Jędrka, albo jako opowieść Krzyśka, który dużo widzi a nic nie mówi. Czuje życie i chce coś w nim osiągnąć lecz sam \"zakleszcza\" się z pijakiem u boku. Jenak \"Inną duszę\" można też czytać jako powieść o ludziach, o mieszkańcach Bydgoszczy, o ich samotności i zagubieniu, o niemożności przebicia głową murów, jakie to miasto pętają. O płazach ludzi bez względu na wiek. Bo płacze nawet Darek, mięśniak. Płacze Krzysiek przełykając twardą grudę w ściśniętym gardle, Płacze Jędrek choć jest zwyrodnialcem...

Uwielbiam Muminki, te trolle o długich ogonkach i dużych brzuszkach i chyba dlatego z ciekawości złapałam za biografię ich autorki. I jakże się zdziwiłam, gdy wyczytałam, że Tove Jansson była malarką, rysowniczką i pisarką. Niezwykły talent jaki okazywała od niemalże 3-go roku życia był wręcz niebywały dla tak małej dziewczynki. Do tego ta jej wielka i jakże kolorowa wyobraźnia. • Dorastała w kochającej się rodzinie, co pozwalało jej koncentrować się na talencie i na jego rozwijaniu. Kochani rodzice sprzyjali dziecku, pomagali, wręcz chcieli by dorastało i tworzyło według siebie. Dlatego dorosła Tove stała się pełną samoświadomości kobietą uznaną na polu literatury, komiksu, obrazu. Aż dziw bierze człowieka poznającego biografię autorki Muminków jak wielką była artystką i jak wiele tworzyła. Każda minuta jej życia wypełniona była tworzeniem. Ciągle coś robiła. Pracowała non-stop. A do tego jak barwnie żyła... Miała narzeczonych (zadeklarowała niechęć do posiadania własnego dziecka - nie chciała rodzić żołnierza idącego do śmierci na wojnie). Kochała mężczyzn, miała oddane przyjaciółki i tą jedną, ukochaną do końca życia. Była jej kochanką, towarzyszką i miłością bezwarunkową. • A Muminki? Muminki narodziły się na początku II wojny światowej. Szarość i smutek dni, niepokój i egzystencję pełną niepewności Tove urozmaiciła powstaniem trolli. Swoje życie odwzorowywała w ich, swoje lęki ukazywała w książeczkach dla dzieci, których bohaterami były właśnie białe Muminki. Autorka biografii Tove idealnie analizuje życie i poszczególne dni oraz losy Muminków bazując tym samym na ówczesnym życiu ich "matki". • Ta ksiązka to niezwykła podróż w poznanie Tove Jansson, niezwykłej kobiety, która czasem miała dość sławy, ale która zawsze zachowała w sobie dziecko, które każdego dnia uśmiecha się do słońca wstając z łóżka.

Ten film to obraz depresyjnego aktora, który szuka reaktywacji swojej sławy i renomy. • Niezwykły, mądry i bystry. • Nagrodzony - SŁUSZNIE - wieloma nagrodami, co wielu podczas ceremonii zaskoczyło. • Michael Keaton w świetnej roli, a prócz niego wiele dobrych nazwisk. • Wysoki poziom filmu i jego inteligenty temat stawią ogromny plus tego obrazu. • Lecz zaznaczę, to film dla mądrego widza, błyskotliwego i uważnego jednocześnie. Nie każdy bowiem złapie sens, a niektóre sceny mogą zrazić pobieżnego widza, który szuka tu rozrywki i relaksu umysłowego. • Genialny.

Film ciekawy lecz gra Pattisona nieco ... teatralna i wystylizowana. Jakby nadal grał Edwarda Cullena z serii o Wampirze. Choć historia i fabuła samego filmu bardzo wciąga i jakby ciekawi, co stanowi jego wielką zaletę. • Zbuntowany chłopak żyjący wedle siebie, gardzący rodzicami, a ojcem szczególnie, mający młodszą siostrę, którą bezwarunkowo kocha. A jego zycie pozostawia wiele do życzenia. • Zbuntowany chłopak nie potrafi trzymać swoich porywów na wodzy i pewnego dnia przypadkiem zostaje aresztowany. Potem, w wyniku pewnych wydarzeń, poznaje córkę owego policjanta a ta zakochuje się w nim. Wszystko przybiera zły obrót, nader dziwny i trudny. A dlaczego? Warto obejrzeć

W tej książce nie chodzi o tempo akcji czy jakieś nagłe zwroty, które będą wodzić czytelnika za nos. Nie. W tej powieści chodzi o mądrość, przemyślenia i spostrzeżenia odnośnie... Judasza i Żydów i samego Jezusa. Ale od początku. • 20-stoparolatek przerywa studia, bo jego praca magisterska utknęła w martwym punkcie, Do tego porzuciła do długoletnia narzeczona. A co gorsza - rodzice stracili firmę i od teraz nie mogą finansowo wspierać syna. Życie musi obrócić się o 180 stopni - nie ma innej opcji. I w ten sposob pojawia się ogłoszenie o pracę. Zakwaterowanie plus wyżywienie za ... zaledwie 6 godzin dziennie pracy - pracy polegającej na słuchaniu i konwersowaniu ze staruszkiem. Rozmowy mają pobudzać go do myślenia, należy się z nim spierać - nawet wbrew własnym opiniom, by staruszek mogł polemizować i by tym samym czuł godność rozmówcy. • I tutaj właśnie pojawia się temat Jezusa i Judasza Iskarioty, który zdradził Jezusa i potem popełnił samobójstwo poprzez powieszenie. Niezwykłe przypuszczenia jakie snuje Oz, domniemania, przykładowe zakończenia losów Jezusa... To wszystko sprawia, że ja - czytelnik i jednocześnie odbiorca tych słow - przytakuje autorowi. Bo wiele się mogło zdarzyć w dniu ukrzyżowania Jezusa. My znamy jedną wersję przekazywaną nam od lat, ale czy ona jest tą właściwą? Czy może jednak było inaczej i Judasz nie był zdrajcą? • WARTO