Dom innego, to duża, nowoczesna i gustownie urządzona willa na przedmieściach Hamburga, należąca do Stefana Luberta, Niemca. Jest rok 1946 i miasto znajduje się w brytyjskiej strefie okupacyjnej. Posiadłości tej klasy, co willa Luberta rekwirowane są na potrzeby wysokich rangą wojskowych angielskich i ich rodzin. Mieszkańców "usuwają" w domów, a wkracza tam nowa władza. Jednak Lubert ma "szczęście" - nowy właściciel posiadłości postanawia zamieszkać wraz z Niemcami pod jednym dachem. Lubert z córką zostaje eksmitowany na poddasze, piętra zaś należą do pułkownik Lewis`a Morgana, jego żony Rachael i syna Edmunda. • Jak ułożą się relacje pomiędzy niedawnymi “wrogami”, z których każdy doświadczył bolesnej straty? Lubert odchorowuje żałobę po żonie, którą kochał nad życie, która była jego przewodnikiem w życiu, wytyczną. Ona dawał mu sens, a teraz? Anglicy pod jednym dachem? Jak to pogodzić? Jak zaakceptować? Czy w tak niezręcznych okolicznościach można okazywać sobie szacunek i zwykłą ludzką sympatię? Przełamać stereotypowe myślenie, wyciągnąć rękę? Czy pod dwuznacznym “wspólnym dachem” może narodzić się miłość, czy jedynie przelotny romans? Czy jest w ogóle miejsce na miłość jakąkolwiek? • Lewis próbuje odbudować Hamburg jako miasto, a w ich mieszkańcach odbudować wiarę w przyszłość. Nie ma go całymi dniami w domu, który żyje swoim trybem. Okazuje się, żer wojna i zgliszcza za oknem nie rujnują w ludziach uczuć. Nawet ich resztki, które jeszcze gdzieś w głębi się tlą potrafią z czasem wybuchnąć pełną feerią namiętności. • W DOMU INNEGO jest powieścią wielopoziomową. O duszy nastolatki, o duszach dorosłych i doświadczonych i jednocześnie samotnych, o głębi tragedii całego narodu. Autor pisze i ... rani nas w środku. Chciałoby się wyrwać pióro z jego ręki i inaczej pokierować losami bohaterów. Do samego końca jednak jest w nas nadzieja na dobro. • wspaniała mimo opisanych tragedii • ciepła mimo wielu łez i goryczy • samotna, mimo obecności tylu osób wokoło • piękna

Niesamowity film. • Jakże realistyczny i prawdziwy. Pokazuje sposób zniszczenia dobrego człowieka, a wszystko zaczyna się od niby niewinnych słów małej dziewczynki, którą wychowuje w przedszkolu nauczyciel. Bo mała ma problemy w domu, a te mają swoje ujście poza jego murami. Ostrze trafia w dobrego i nader uczciwego człowieka, opiekuna grupy małych szkrabów, lubianego i cenionego w pracy i poza nią. • Polecam koniecznie

bardzo dobry - choć nieco przewidywalny

Dobra książka - to muszę przyznać. • Zwarta konstrukcja, szybkie tempo, czasem wątki wodzą za nos, ale to dodaje smaczku. Choć... są drobne minusy. To jest pierwsza książka Pani Bondy, po jaką sięgnęłam w ogóle, po polski kryminał, bo jednak preferuje wyższe półki skandynawskie;) Ale ta powieść jest na prawdę dobra i ciekawa. Wiele postaci, wiele wątków, ciekawy główny bohater, profiler Meyer i ciekawie osadzona fabuła. Jednak sam morderca - oj, oj, - Pani Katarzyno, coś z nim nie tak. • Wolę nie zdradzać w czym tkwi szkopuł, by inni nieznający powieści po nią jednak złapali - warto - lecz jego osoba to jakby persona "z krzaków". Szukasz cały czas podejrzanego, szperasz w tym co masz, patrzysz wyraźniej i dokładniej, by w rezultacie dostać kogoś "pobocznego", skonstruowanego jakby naprędce... . • Jestem przy okazji pozytywnie zaskoczona panią Katarzyną Bondą. Książkę chciałam przeczytać, żeby poznać jej styl i pióro (wiele teraz się słyszy o pisarce, wiele się widzi jej twarz) i jakże pozytywnie się dla mnie okazało - Pani Bonda ciekawie pisze. Bawi się słowami, co jej lekko przychodzi i swobodnie, a czuć to wyraźnie z kart powieści. Stanowi to wielki pozytyw. A i sam fakt naszej rodzimej pisarki - no ba, jest co chwalić, ale nie pod niebiosa.

NIEBYWAŁA - GENIALNA. • wiem, że do wszystkich części wrócę za jakiś czas - a trzy tomy połknęłam bez zachłyśnięcia. Wspaniałe książki