Książka dla "maniaków" tematyki II wojennej. • Kilkanaście rozdziałów opisujących różne wydarzenia z tego okresu i pokazujących/analizujących decyzje wtedy podejmowane. Coś na zasadzie - co było gdyby to lub tamten nie zrobił tego co zrobił. • Rozdziały są nierówno napisane - większość z nich czyta się dosyć szybko i są interesująco napisane. Jest jednak kilka takich, przy których głowa "ciąży ku poduszce". Problem w nich poruszany jest na tyle błahy, a tu autor (mam takie wrażenie) na siłę powyciągał jakieś "duperele" historyczne i powpychał do tekstu "by zrobić wierszówkę". Gdzieś po 4 akapicie przestaje się kapować, co chciał autor udowodnić. Ilość szczegółów i nazwisk jest przygniatająca. • Generalnie - książki raczej nie da się przeczytać w jeden dzień, nie jest to beletrystyka, może być jednak bardzo pomocna przy pisaniu jakichś opracowań historycznych dotyczących II wojny światowej.

Tytuł jest nieco mylący - nie ma tu nic o kuchni w dosłownym tego słowa znaczeniu czyli jak zdrowo gotować. Jest za to sporo informacji o mikroelementach i witaminach. O ich zbawiennym lub nie wpływie na nasz organizm. Kolejne rozdziały w książce poświęcone są jednemu lub kilku pierwiastkom (witaminom), które są "wałkowane" na przeróżne sposoby. Od informacji historycznych (kto i kiedy coś odkrył), przez informacje na co działają po informacje czysto dietetyczne. • Generalnie - bardzo przydatna książka, napisana w czasach "przed wikipedycznych", zawierająca sporo interesujących informacji i ciekawostek dla osób chcących pomóc swojemu zdrowiu lub będących zwyczajnie "hipochondrykami".

Książka po przeczytaniu której zapragnąłem zjeść zupę rybną. Tak apetycznie była opisana. Pierwsza część to wędrówka autora po różnych częściach Węgier i smakach kulinarnych (bardzo interesująco napisana). Druga (objętościowo mniejsza) to trochę dań kuchni węgierskiej - ich sposób przygotowywania. Na plus - informacja dla ilu osób są dane potrawy. Na minus - brak zdjęć i kiepskie wykonanie książki (posiadam wersję kieszonkową, prostokątną i kartki z niej wylatują). • Co jeszcze - na pewno mistrzem kuchni węgierskiej po przeczytaniu tej książki się nie zostanie ale kilka ciekawych potraw z niej się można nauczyć.

Ta książka to właściwie "dwa w jednym". Z jednej strony jest to książka opisująca filozofie wschodu - taoizm, a z drugiej można tu poczytać całkiem długich fragmentów książek o Kubusiu Puchatku. Pomysł sam w sobie genialny - jak na podstawie działań, myśli i zachowań bohaterów książek dla dzieci przybliżyć filozofię taoizmu. Każdy z rozdziałów przekazuje nam inną myśl filozoficzną. Generalnie - książka godna polecenia dla osób poszukujących swojej drogi w życiu, którzy zwątpili w coś (może ich naprowadzić na cel lub wskazać jakie błędy popełniają). Czyta się ją dosyć przyjemnie, chociaż po pewnym czasie zacząłem omijać wstawki o Kubusiu i czytałem tylko o filozofii.

Coś dla wielbicieli "historical fiction". Dziwaczne dzieło. Prawie ślepy mnich chrzci pingwiny, które potem otrzymują cechy ludzkie pozostając nadal w swojej ptasiej postaci. A dalej poznajemy całą historię ich długiej cywilizacji (przypominającą z zamierzeniu dzieje Francji). Jeśli potraktować to jako dzieło z gatunku fantastyki, to nawet nieźle wyszło. Da się jakoś sprawnie przeczytać. Jednak jako książka historyczna - tylko znawcy historii Francji będą mogli się tu doszukać jakichś analogii do rzeczywistości. Dla pozostałych - może znużyć. Plusem tej książki jest, jak dla mnie, jej dosyć lekki język, wartka akcja i trochę humorystycznych sytuacji.