Strona domowa użytkownika
Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
![[awatar]](/static/gen/avatars/efkaraj/m0.png?4 "efkaraj"){kind=avatar}
Najnowsze recenzje
-
Lekko napisana historia kradzieży historycznych trunków. Po lekturze "Hotelu Pastis" byłam nastawiona na coś bardziej prowansalskiego. Trochę spłaszczona akcja, niedorzeczna mocno (jak ktoś mający eksponaty opiewające na trzy miliony, ma tak słabe zabezpieczenia?) • Samej Francji też dużo mniej niż w innych pozycjach tego autora. • Dla czytelnika, który akurat ma czas na wieczorny relaks z książką.
-
Pokazana oczami drugich żon, historia rodziny włoskich emigrantów w Anglii. Wątek znęcania się psychicznego nad żoną i dzieckiem jest podobny do innych tego typu opowieści. • Głównie jednak poruszony jest problem bycia drugą żoną, macochą nastolatki, porównywania do tych pierwszych. • Zakończenie nadaje się na bajkę lub romans w stylu Harlequina.
-
Sięgnęłam po tę książkę z powodu tytułu. I byłam pewna, że środek skrywa coś zupełnie innego. Mimo wszystko nie zawiodłam się. • Sensacja z genetycznym kodem. Trochę akcja jest przewidywalna, główny bohater nieco nierealny, ale ogólnie bardzo dobrze odebrałam całość. • Nie jest to książka dla osób, które szukają zagłębienia w zawiłości moralne i etyczne genetyki. Lektura na dwa-trzy wieczory w sam raz. Jeśli najdzie nas po przeczytaniu refleksja etyczna, odpowiedzi musimy poszukać gdzie indziej.
-
-
Zawsze gdy autor pisze długie serie książek, mam wrażenie, że od jakiegoś momentu zaczyna mu brakować pomysłów. I tak też jest z 'Ostatni, który umrze'. • Pozostało mi po przeczytaniu tej książki, odczucie, że Gerritsen doszła do ściany. Cykl Rizzoli - Isles, już się powoli wyczerpuje. • Fabuła jest interesująca, ale zakończenie tak mało sensowne, że rzuciło się cieniem na całą książkę.
![[awatar]](/static/gen/avatars/efkaraj/m2.png?4 "efkaraj"){kind=avatar}
