Romans na tle wydarzeń historycznych średniowiecznej Anglii.

Zbyt późno zauważyłam logo Harlequina... • Powieść czyta się dobrze, jednak jet ona zdecydowanie dla przekładających romans nad historię.

Powieść bardziej przypomina powieści Dana Browna, niż Umberto Eco. • Fabuła mnie nie przekonała. Poszukiwanie księgi splata się z prześladowaniem... jednak powód tego prześladowania jest bardzo naciągany. Jakby autorowi jednak brakło pomysłu na ciekawe zakończenie.

Pięknie pokazana historia początków panowania naszego pierwszego króla. Co prawda autor prowadzi tę opowieść językiem zupełnie nie przystającym do czasów obecnych, co może zniechęcać czytelników, jednak warto się wczytać w powieść i dać się ponieść duchowi epoki. • Po 150 stronie przyzwyczaiłam się do dawnej polszczyzny :)

To druga powieść autorki, którą przeczytałam. • Czytając, cały czas miałam wrażenie, iż wielka angielska arystokracja, bawi się świetnie maluczkimi, jak pionkami na szachownicy. Nie wiem, czy o to właśnie autorce chodziło. Daje się wyczuć olbrzymia niechęć do monarchii. Czyżby pochodzenie autorki, Irlandki, miało tutaj wpływ? • Pewne, wysoko urodzone osoby, chcą aby tajemnica wyszła na światło dzienne, znają fakty, ale bawią się zadawaniem zagadek, które główna bohaterka ma rozwikłać, aby prawdę poznał świat... Bardzo to irytujące jak dla mnie.