Rzadko czytam biografie. Ta (dopiero t.1) przyniosła mi mnóstwo przyjemności, dużo informacji o kształtowaniu się osobowości Gombrowicza, ale przede wszystkim niesamowicie ciekawy obraz Polski przełomu wieków i Warszawy do końca drugiej wojny światowej. Dawno książka w dużej mierze historyczna tak bardzo mnie nie wciągnęła!

Temat choroby i utraty bliskiego. Trudny i ważny. Nie da się oswoić ani zrozumieć, ale dzięki podobnym pozycjom można próbować.

Kawał dobrego reportażu o polskiej architekturze i przestrzeni publicznej. To jest ta pozycja z dorobku Springera, która mówi o zjawiskach negatywnych. Nie złośliwie - a może: też złośliwie - ale w przypadkach trudnej do zakw­esti­onow­ania­ bezmyślności, parciu do komercjalizacji, tandety, ale i skandali dot. architektury, wizualnej strony, lobby i przepisów prawa. Nie ze wszystkimi wnioskami/ideami autora się zgadzam, co jednak odbieram jako przyczynek do refleksji/dyskusji i uważam, że również stanowi o wartości tej książki. Moim zdaniem - pozycja obowiązkowa dla każdego kontestatora polskiej rzeczywistości, w szczególności krajobrazu miast.

To nie jest literatura z górnej póki, ale zwykła i bardzo przyjemna opowieść o Majorce, jej klimacie i ludziach. Taka ot, na plażę ;)

Wielkie rozczarowanie. Trochę jak wystawa z pieczołowicie ustawionymi kadrami, sztuczne i wtórne dialogi, nie czułam się zaintrygowana co dalej - po prostu nuda...