„Kabała” • Autor: Roland Goetschel • Moja ocena: 6/10 • Publikacja Rolanda Goetschela pt. „Kabała” to krótka, zaledwie 120-stronicowa pozycja, która stanowi bardzo ogólny wstęp do niezwykle złożonego i wiel­owar­stwo­wego­ świata żydowskiej mistyki. Autor stara się zarysować najważniejsze wątki związane z kabałą – zarówno od strony historycznej, jak i ideowej – jednak w moim odczuciu czyni to w sposób powierzchowny i nie do końca saty­sfak­cjon­ując­y. • Książka zawiera sporo informacji kontekstowych: o rozwoju myśli kabalistycznej, jej korzeniach w judaizmie rabinicznym, a także o wybranych postaciach i szkołach kabalistycznych. Mimo to całość sprawia wrażenie jedynie przeglądu tematów, a nie pogłębionego omówienia. Dla czytelnika poszukującego konkretów – zwłaszcza dotyczących struktury kabały, jej terminologii, symboliki czy wpływu na inne tradycje duchowe – książka może wydać się zbyt uproszczona. • Zaletą publikacji może być przystępny język i wprowadzenie czytelnika w ogólny kontekst historyczno-kulturowy kabały, jednak nie należy oczekiwać zbyt wielu szczegółowych analiz czy interpretacji. To raczej punkt wyjścia do dalszych, bardziej zaawansowanych lektur, niż samodzielna pozycja pogłębiająca wiedzę. • Polecam ją osobom, które dopiero zaczynają interesować się tematyką kabały i chcą uzyskać podstawowe rozeznanie. Bardziej wymagający czytelnicy, poszukujący głębszej refleksji nad duchowością i doktryną kabalistyczną, powinni sięgnąć po bardziej wyczerpujące opracowania. • ** 18:34 * 17.05.2025 * 46/52 *

„Czarne gwiazdy” • Autor: Ryszard Kapuściński • Moja ocena: 8/10 • „Czarne gwiazdy” to niezwykle ciekawa i wciągająca relacja z podróży po Afryce, ze szczególnym uwzględnieniem Konga, które w tamtym czasie dopiero co odzyskało niepodległość. Kapuściński, jak zwykle, zabiera czytelnika w fascynującą podróż do miejsc mało znanych i często pomijanych przez media Zachodu, ukazując ich złożoną rzeczywistość z reporterską wnikliwością i literackim kunsztem. • Publikacja daje doskonały wgląd w sytuację społeczną, polityczną i kulturową młodych afrykańskich państw, które dopiero zaczynają budować swoją tożsamość po latach kolonialnego ucisku. Autor w swoim stylu łączy analizę wydarzeń z osobistymi obserwacjami, a jego opowieść, choć osadzona w konkretnej rzeczywistości, porusza uniwersalne tematy wolności, tożsamości i ludzkiej godności. • Wielu wątków zawartych w „Czarnych gwiazdach” można doszukać się również w innych dziełach Kapuścińskiego, szczególnie w książce „Heban”, z którą ta pozycja ma wiele wspólnego pod względem tematyki i atmosfery. Pewne reportaże pojawiają się w różnych wersjach w późniejszych publikacjach autora, co świadczy o tym, jak ważnym dla Kapuścińskiego był temat Afryki. • Mimo że niektóre fragmenty mogą być znane stałym czytelnikom jego twórczości, „Czarne gwiazdy” pozostają wartościową lekturą, pokazującą początki reporterskiej fascynacji Kapuścińskiego Czarnym Lądem. Książka napisana jest przystępnym językiem, z typową dla autora dbałością o szczegół i głębię opisu. • To pozycja obowiązkowa dla miłośników literatury faktu, zain­tere­sowa­nych­ historią Afryki oraz stylem reportażu, w którym rzeczywistość zderza się z refleksją i osobistym doświadczeniem autora. • Gorąco polecam! • **01:07 * 17.05.2025 * 45/2025 *

„Buszujący w zbożu” • Autor: J.D. Salinger • Moja ocena: 6/10 • Mam mieszane uczucia wobec tej książki. Z jednej strony jest napisana przystępnym językiem, co sprawia, że czyta się ją stosunkowo łatwo. Z drugiej – styl narracji wydaje się pospolity, a sama historia skupia się na dość codziennych rozterkach i frustracjach nastolatka, które dziś mogą nie robić już takiego wrażenia. • Rozumiem, że w kontekście początku lat 50. XX wieku była to powieść odważna i przełamująca schematy – zwłaszcza jeśli chodzi o sposób portretowania młodzieży, alienacji i buntu wobec dorosłego świata. Jednak mimo świadomości jej znaczenia historycznego, trudno mi zrozumieć, dlaczego ta pozycja cieszy się aż tak ogromnym uznaniem do dziś. • To bez wątpienia książka kultowa, ale nie każdemu musi przypaść do gustu. Moim zdaniem warto ją przeczytać – choćby po to, by samemu wyrobić sobie opinię i zrozumieć kontekst jej popularności. • ** 18:22 * 11.05.2025 * 42/2025 *

„Wieczny początek. Warmia i Mazury” • Autor: Beata Szady • Moja ocena: 9/10 • To znakomity reportaż, w którym literatura faktu łączy się z głęboką refleksją nad historią, tożsamością i pamięcią regionu. Książka w przystępny sposób przybliża złożone tło kulturowo-historyczne Warmii i Mazur, jednocześnie zachowując bardzo ludzki wymiar – opowieści konkretnych osób i ich osobiste doświadczenia. • Autor doskonale prowadzi czytelnika przez meandry pamięci zbiorowej, pokazując, jak zawiłe dzieje przesiedleń, migracji i zderzeń kultur ukształtowały ten wyjątkowy region. „Wieczny początek” to nie tylko tytuł – to trafna metafora miejsca, w którym historia wciąż się zaczyna na nowo. • Temat jest fascynujący i znakomicie opracowany. Lektura skłania do refleksji i pozostaje w pamięci na długo. • Zdecydowanie polecam. ** 21:49 * 09.05.2025 * 41/2025 *

„Bracia przeklęci. Historia masonerii” • Autor: Roberto Gervaso • Moja ocena: 6/10 • Po lekturze tej książki spodziewałem się znacznie więcej. Autor w dużej mierze skupia się na dziejach masonerii we Włoszech, szczególnie na jej burzliwych relacjach z Kościołem katolickim i wzajemnych sporach ideologicznych. • Styl narracji bywa miejscami nieco toporny, co sprawia, że książka momentami staje się trudna w odbiorze. Brakuje w niej szerszego, bardziej zrównoważonego kontekstu międ­zyna­rodo­wego­, a całość wydaje się miejscami jednostronna. • Na uwagę zasługuje ostatni rozdział oraz załączniki – to właśnie one, moim zdaniem, wnoszą najwięcej wartości merytorycznej i czytelniczej satysfakcji. • Podsumowując: to pozycja, która może zainteresować osoby szczególnie zaciekawione włoską odsłoną wolnomularstwa, jednak nie jest to kompendium, jakiego można by się spodziewać po tak nośnym tytule. • ** 22:38 * 04.05.2025 * 40/2025 *