"- Od roku 2013 zabijanie w obronie honoru jest wręcz zakazane, niezależnie od konkretnego powodu. - Imam unosi brwi, jakby ta informacja miała mi zaimponować. • Ale nie imponuje. Wiem, że zmiana prawa, o której wspomina, to artykuł 341, który do 2013 roku głosił, że „zabójstwo jest dozwolone, jeśli ten, kto zabija lub rani innego, czyni to w obronie własnego życia lub honoru”. Teraz zaś stanowi, że „małżonek albo bliski krewny, który zabija kobietę w sytuacji, gdy istnieją szczególne podstawy do podejrzeń, że była niewierna, ma zostać ułaskawiony przez zredukowanie kary”. • Tekst prawa został w teorii zmieniony, ale w praktyce zmieniło się niewiele." • '- Co pan, jako imam, przewodnik duchowy, sądzi o tym, że w pańskim kraju ludzie zabijają dla honoru? • Imam potrząsa głową ze smutkiem." • "Niedługo potem jego głos niesie się nad miastem,z minaretu obiecując Boże przebaczenie, miłosierdzie i miłość. To takie piękne, że ateistka we mnie ma ochotę zatkać sobie uszy." • XXI wiek i nadal prawdziwe i przerażające.

Książka opisuje tragedie wojny widziane przez autora, który brał w niej udział. • „Za byle co można było trafić do wwiezienia w: Torgau - Fagen - Buchenwald - Gross Rosen – Lengries“. • A potem; „Wiecie, jak to jest. Standardowa procedura. Cztery dni w podziemiach i przyznałem się do wszystkiego. W protokole podpisałem, że nie wywierano na mnie przymusu oraz że byłem traktowany poprawnie. Ogłoszenie wyroku zajęło sądowi dziesięć minut.” • Potem gdy brakowało czasu to egzekucje były wykonywane od razu bez sądu. • „Tuż przed następną wioską zobaczyliśmy kolejnych powieszonych żołnierzy, a wśród nich generała majora. „Nie wykonałem rozkazów Führera" - głosił napis na jego tabliczce. • W przydrożnym rowie leżały rzędem ciała piechurów, artylerzystów i jeden saper, którego rozpoznaliśmy po czarnych naramiennikach. Rozstrzelano ich serią z karabinu maszynowego. Tu nie pozostawiono tabliczek. To robota żandarmów.” • „Świadectwem potyczki jest osiemdziesiąt pięć wypalonych wraków T-34. Wszystko trwało pół godziny”. • Zazwyczaj załoga czołgu ginęła (była spalona żywcem) wraz ze zniszczeniem jego. • Jak widać niewiele czasu potrzeba aby zniszczyć czołg.

Jest to książka popularnonaukowa o „Niczym” pisanym przez duże „N”. Czyli jest to książka prawie o wszystkim. W książce tej wytłumaczono pewne kwestie lepiej niż w niektórych książkach skupionych wyłącznie na fizyce i kosmologii. • Jest w niej również Shakespeare, który bawił się innymi aspektami Niczego. W tragediach Hamlet i Makbet filozoficzne i psychologiczne paradoksy Nicości są głęboko splecione z ludzkim doświadczeniem. • W książce podano bardzo dużo różnych cytatów. • Historia europejskich rozważań na temat zagadek wynikających z Niczego to opowieść o tym, jak z dwojga złego trzeba wybrać obydwa. • Spośród tak wielu otaczających nas rzeczy, • najwspanialsze jest istnienie Niczego • Leonardo da Vinci • ... biblioteka zawiera ... Wszystko: drobiazgową historię przyszłości, autobiografie archaniołów, wierny katalog Biblioteki, całe tysiące fałszywych katalogów, wykazanie fałszywości tych katalogów, wykazanie fałszywości katalogu prawdziwego, gnostyczną ewangelię Bazylidesa, komentarz do tej ewangelii, prawdziwą relację twojej śmierci, przekłady wszystkich książek na wszystkie języki, interpolacje z każdej książki we wszystkich książkach tł. A. Sobol-Jurczykowski. • Nic nie jest nic warte, ale jest za darmo • Kris Kristofferson i Fred Foster • Książkę warto przeczytać, ale ostrzegam, że nie jest to łatwa lektura.

Kolejna mroczna i ekscytujących zagadka do rozwiązania przez komisarza Brunettiego tym razem w firmie badającej zani­eczy­szcz­enia­ w wodzie o ukrycie przekroczonego stężenia rtęci. Gdy w wodzie pitnej wielokrotnie przekroczone jest stężenie azotanów; to tym się nikt nie przejmuje. • Brunetti kieruje swe myśli ku Eumenidom, które wymierzały karę, zawsze „win pamiętne” i groziły , że przebaczenie sprawi, że „cały świat pośpieszy w zbrodni ślad, cnotą stanie się błąd”. • Chociaż bogowie opowiedzieli się po różnych stronach sporu to i tak choć minęły dwa tysiące lat to wciąż nie było rozstrzygnięcia. • W rozwiązaniu tej zagadki Brunetti jest zarówno oskarżycielem, jak i oskarżonym. Po raz kolejny musi zdecydować, które przestępstwo ukarać, a które zignorować – i wybrać większego przestępcę. Bądź większe szanse. Kto zostanie ukarany i do jakiego stopnia? • Czytając książkę dowiadujemy się po raz pierwszy, że: „ Brunetti spędził znaczną część życia z bezkompromisową kobietą, więc rozpoznanie kolejnej przyszło mu z łatwością”. • Oczywiście wielką i nie zastąpioną pomocą jest jak zwykle Elettra Zorzi – sekretarka Patty. • Czyta się dobrze, jak chyba wszystkie książki Leon.

Książka została napisana w 2012 roku, czyli w wiele lat po bitwie pod Monte Cassino. • Czy bitwa ta była potrzebna? • Ze Str. 290 książki dowiadujemy się, że: • „Następnego ranka o świcie Polacy podjęli atak i w końcu zdobyli wzgórze 593 o 7 rano, a następnie w ciągu przedpołudnia opanowali niższe stoki.„ • Zaś książki Monte Cassino Svena Hassela opartej na jego służbie w jednostce karnej Wehrmachtu walczącej na Monte Cassino dowiadujemy się, że Niemcy dostali następujący rozkaz: • „ opuszczacie to gówno (Monte Cassino ) dokładnie o 2.05.”.