Okrążanie ciszy

Dla niego radio było przecież czymś wyjątkowym, co w sposób zasadniczy zmienić miało atmosferę domu, łamiąc i pokonując w końcu wszechobecną ciszę. Radio koiło jego tęsknotę za językiem mówionym. Nowe słowa, niograniczone do nazw konkretnych przedmiotów czy sytuacji zlatywały się teraz zewsząd. Niektóre zatrzymywały się na dłużej, powracały, pozwalały się obejrzeć z bliska, oswoić. Inne trzeba było złapać w locie, nie zawsze właściwie rozpoznając. Zdarzało się, że kiedy ich potem używał, wywoływał zdziwienie dorosłych rozmówców. Niektórzy go poprawiali, inni uśmiechali się pobłażliwie, ale nie zrażał się tym. Wprowadzał do swojego słownika wciąż nowe wyrażenia przynaglany obawą, że nigdy nie zdoła poznać całego bogactwa słów, że sięga po nie zbyt późno.