Monografia jest poświęcona systemom technicznym przeznaczonym do nadzorowania osób. Ich wspólną cechą jest monitorowanie parametrów i cech charakterystycznych związanych z nadzorowanym człowiekiem. Oznacza to, że każde rejestrowane zdarzenie jest oznaczane identyfikatorem sprawcy, choć systemy te nie używają wyłącznie sensorów nasobnych, czyli noszonych na ciele człowieka. Stosowanie systemów nadzorowania przynosi szczególne korzyści w odniesieniu do osób starszych, ale dowolność paradygmatów i szeroka gama parametrów pomiarowych sprawiają, że łatwo można je adaptować do innych grup osób (np. dzieci) lub osób o szczególnych cechach (np. zatrzymani, chorzy psychicznie). Poza zastosowaniami domowymi, monitorowanie osób jest także uważane za element inteligentnego środowiska biznesowego (praca grupowa, sterowanie za pomocą gestów lub mimiki). Monitorowanie osób znajduje zastosowanie także w systemach zabezpieczeń (np. identyfikacja podejrzanych zachowań, nadzorowanie przepływu tłumu), w nadzorowaniu postępowania funkcjonariuszy służb ratowniczych, specjalnych oraz wojska, a także w zdalnej kontroli automatycznej ocenie treningu sportowców i osób rehabilitowanych. Książka ta zawiera najnowsze informacje literaturowe dostępne w trakcie jej pisania oraz opisy wielu rozwiązań oryginalnie zaproponowanych przez jej autorów. Jest ona przeznaczona dla konstruktorów elektronicznych systemów do rejestracji zachowania, osób decyzyjnych w ośrodkach sprawujących opiekę nad osobami wymagającymi stałego nadzoru oraz studentów ostatnich lat studiów na kierunkach inżynieria biomedyczna, informatyka i pokrewnych chcących rozszerzyć swą wiedzę z zakresu nadzorowania osób.