Kim jest Anna Q, najważniejsza postać tomu Anny Augustyniak? Czasami artystką wizualną - jedną z wielu, które żyły krótko i niebezpiecznie. Czasem to po prostu jedna z kobiet, występujących na najmniejszej scenie świata, w dramacie, który rozgrywa się między dwojgiem kochanków. Czasem jest to osoba zaplątana w okrucieństwo historii. Krew, śmierć, gwałt, ekstremalne okrucieństwo, psychiczna przemoc i dominacja – to wspólny mianownik tych historii. Te „sceny pierwotne” z życia kobiet opowiedziane są tak by bolało. Musi boleć. To jest właśnie życie Anny Q czyli kobiety. Anna Nasiłowska * Siłą poezji Anny Augustyniak jest doświadczenie, które w tym wypadku jest otwartą raną. Wybitna literatura to jest rozdrapywanie ran. Trzeba do tego odwagi mówienia o tym, o czym boją się mówić inni. Odwagi wracania do tego, przed czym większość ucieka. Śmiałości w odrzucaniu sacrum. „Anna Q” to mariaż liryki z pełną kontrowersji i prowokacji publicystyką. To jest nowa jakość intymności. Zmysłowość i obrzęd tworzą w tych wierszach energetyk, który stawia czytelnika poza strefą komfortu. Chrystus i sperma. Ukrzyżowanie i sutki. Augustyniak nie pozostawia złudzeń, że nie ma w świecie, w którym żyjemy nic świętego. Nic poza prawdą.

Hrabia, przyjaciel Skamandrytów, w kręgach towarzyskich zwany Toniem to jedna z barwniejszych postaci międzywojnia. Sobański przetrwał w legendzie, która powstała już za jego życia. Pojawiał się na stronicach książek Jarosława Iwaszkiewicza, Witolda Gombrowicza w dziennikach Zofii Nałkowskiej i wyznaniach Ireny Krzywickiej. To autor głośnego cyklu reportaży z nazistowskich Niemiec, drukowanych na kilka lat przed wojną w „Wiadomościach Literackich”. Książka jest bogato ilustrowana. [opis z lubimyczytac.pl]

W cywilizacyjny krąg Ameryki Łacińskiej wchodzą Ameryka Południowa, Ameryka Środkowa (z Karaibami) i Meksyk, czyli byłe kolonie iberyjskie: Hiszpanii i Portugalii. Opowieść zaczynamy od nakreślenia stanu wiedzy o zasiedleniu amerykańskich kontynentów i o tzw. cywilizacjach prekolumbijskich. Odkrycie Ameryki na przełomie XV/XVI w. połączyło się z jej podbojem i kolonizacją. Przez kilka stuleci była to tzw. Hispanoameryka. Na początku XIX w. – wykorzystując splot wielu okoliczności – Kreole (czyli urodzeni już w Ameryce potomkowie hiszpańskich osadników) doprowadzili do powstania niepodległych państw. Z reguły były to republiki prezydenckie, a popularni caudillos często zostawali dyktatorami. Doprowadziło to w XX w. do wzrostu znaczenia ruchów rewolucyjnych i populistycznych, na które odpowiedzią stały się wojskowe dyktatury czasów zimnej wojny, wspierane przez USA. Polityczną historię Ameryki Łacińskiej dopełniamy esejami poświęconymi m.in. unikatowym zjawiskom kulturowym, latynoamerykańskiej religijności, boomowi na literaturę iberoameryńską, czy kwestii Indian przez stulecia wypychanych poza obywatelski krąg niepodległych republik. Jak zwykle dużo detali, map i bogata oprawa ilustracyjna. (Nota wydawcy).