Baśń ta przynosi uniwersalną przestrogę: chciwość prowadzi człowieka do szaleńczej eskalacji żądań naruszającej naturalny porządek rzeczy, a w końcu przynosi fiasko.

Opowieść o rybaku i złotej rybce to tradycyjna baśń ludowa. Po raz pierwszy została spisana i opublikowana w 1812 r. przez braci Grimm, Wilhelma i Jacoba, zasłużonych uczonych i językoznawców okresu niemieckiego romantyzmu, członków Akademii Nauk w Berlinie, badaczy kultury ludowej. Tytuł baśni w tej pierwszej wersji brzmiał O rybaku i jego żonie (niem. Vom Fischer und seiner Frau). Właśnie tych dwoje bohaterów zostaje poddanych próbie charakteru, gdy w ich skromnym życiu pojawia się możliwość spełnienia każdego życzenia — dzięki cudownej mocy niezwykłej rybki.

Wersję wierszowaną baśni stworzył w 1833 r. Aleksander Puszkin. Różni się ona nieco od pierwowzoru: formą literacką, tytułem uwzględniającym najważniejszą zwierzęcą bohaterkę utworu, a wreszcie treścią. Niektóre elementy baśni dostosowane są do realiów rosyjskich (np. wśród żądań żony rybaka pojawia się pragnienie, by zostać carycą), zaś ważnym, niemym bohaterem opowieści staje się morze, coraz bardziej wzburzone za każdym razem, gdy rybak wraca nad nie, by przedstawić rybce kolejne prośby swej małżonki. Mimo wszelkich różnic przesłanie baśni pozostaje niezmienne.

Książkę polecają Wolne Lektury — najpopularniejsza biblioteka on-line.