Wyżej niż wysoko
Autor:
Katarzyna Ryrych-Korczyńska
NO ENTRY to działająca obecnie krakowska grupa zapaleńców, których pasją jest wspinaczka na wieżowce, kominy, mosty. „To ich Himalaje”, mówi Katarzyna Ryrych. Spotkali się w banalnej sytuacji - klucze zatrzaśnięte w mieszkaniu pisarki i „tylko” pierwsze piętro. To zdarzenie to początek ich przyjaźni, której owocem jest najnowsza książka Ryrych. Reporterskim językiem przedstawia ich i ich pasję, że wszystkimi jej konsekwencjami.
Bachor
Autor:
Katarzyna Ryrych-Korczyńska
Powieść psychologiczno-obyczajowa przeznaczona dla starszych nastolatków. Nastoletni Arek ma dość bycia chłopakiem tresowanym przez ojczyma i ignorowanym przez matkę. Postanawia odnaleźć ojca. Na podstawie starych zdjęć odszukuje dawnych narzeczonych matki. Kolejne spotkania otwierają mu oczy na to, kim była jego mama, zanim pojawił się na świecie, jak mogła ułożyć sobie życie i kim jest on sam. Na pewno nie bachorem, to wie na pewno. Chociaż tyle...
Psia gwiazda
Autor:
Katarzyna Ryrych-Korczyńska
Pierwszy tom cyklu. Kobiety wyrastające ponad swój czas. Ponad miejsce w rodzinie, ponad środowisko, w którym przyszło im się urodzić i żyć. Malwina - mówiono, że nie tylko oświadczyła się swemu przyszłemu mężowi, ale zamknęła przed nim drzwi sypialni, oświadczając, że otworzy je dopiero wtedy, kiedy ten nauczy ją czytać i pisać. Dyzia (Dionizja) - kochliwa trzpiotka, którą dramatyczne okoliczności zmieniają w odważną, wyzwoloną kobietę. I najmłodsza z nich - Urszula, która tracąc miłość swego życia, nie oczekuje już niczego. Kolejny tom nosi tytuł "Wilczy księżyc".
Mała wojna
Autor:
Katarzyna Ryrych-Korczyńska
We wrześniu 1939 roku wszystkim wydawało się, że wojna potrwa tylko parę tygodni, a już z pewnością nie dotrze do niewielkiej willi stojącej przy jednej z uliczek na obrzeżach Lwowa. Wiele mówi się o bohaterach ginących w nierównej walce tam, gdzie szalała wielka wojna, zaś ci, którzy prowadzili swoją małą wojnę, pomagając najsłabszym tego świata – dzieciom, starcom, chorym – odeszli w zapomnienie. Nie walczyli przy pomocy broni, używali serca jak tajemniczy Maestro, którego jedno jedyne zdjęcie zachowało się w rodzinnym albumie – ale ginęli jak żołnierze.
