„Król Lear” to tragedia, której autor nie szczędzi nam chyba żadnej prawdy na temat ludzkiej małości i podłości, ale też równie jasno pokazuje krystaliczną szlachetność ludzi lojalnych, wiernych i bezinteresownie sprzeciwiających się złu. Bohaterem tytułowym jest wiekowy monarcha. Jak to nieraz mistrz William przedstawiał, ludzie doświadczeni, zaprawieni w bojach z przeciwnikami potrafią popełnić prosty, szkolny, jak to się mawia, błąd, którego konsekwencje są straszne. Lear postanowił wycofać się ze sprawowania władzy i podzielić królestwo między córki i ich mężów. Przez trudny do zrozumienia kaprys obdarował hojnie Gonerylę i Reganę, a ulubioną Kordelię zdecydował ukarać. Dlaczego? Nie chciała, jak starsze siostry, wypowiedzieć formułki zapewniającej ojca o miłości do niego. W „Hamlecie” tytułowy bohater podobnie gardził demonstracjami uczuć na pokaz. Co gorsza, przyszła żona króla Francji oświadczyła, że po ślubie swoje serce będzie musiała sprawiedliwie i po równo podzielić między dwóch najważniejszych mężczyzn. I tu do akcji wkroczył mądry i przezacny hrabia Kent, próbując powstrzymać władcę przed popełnieniem błędu. Spotkały go za to: srogie upomnienie, a potem kara wygnania. Nie wahał się jednak postawić życia na jedną kartę, by chronić swego pana.

Najnowsza i najbardziej osobista powieść autorki bestsellerowej Szmaragdowej Tablicy. Lata dwudzieste XX wieku. W górach Asturii rozbija się samolot - ta katastrofa odmienia życie pewnego mieszkańca wioski leżącej u ich podnóża. Bohaterowie tej poruszającej powieści biorą udział w hiszpańskiej wojnie domowej, walczą w hiszpańskiej Błękitnej Dywizji na froncie wschodnim i w wyniku zdumiewających zbiegów okoliczności działają w polskim ruchu oporu - mamy tu Warszawę okresu okupacji, walkę w partyzantce, ucieczkę z transportu do Auschwitz. Nie wszyscy odnajdują się w nowym powojennym porządku. Zimowy wiatr na twojej twarzy to przejmująca panorama ludzkiego losu, z którego kpi wielka historia. Carla Montero, hiszpańska pisarka, jest absolwentką prawa i zarządzania w biznesie, jednak od zawsze uwielbiała pisać. Jej debiutancka bestsellerowa powieść Wiedeńska gra otrzymała nagrodę Círculo de Lectores. Szmaragdowa Tablica, jej druga powieść, także okazała się bestsellerem. Adam Bauman jest aktorem, lektorem, scenarzystą i autorem słuchowisk radiowych. W 1983 roku ukończył PWST w Warszawie. Występował w stołecznych teatrach: Nowym, Powszechnym, Polskim i na Woli, a także w Operze Śląskiej w Bytomiu i teatrach Wałbrzycha i Łodzi. Stale współpracuje z Teatrem Polskiego Radia oraz I i II Programem PR. Przez kilka lat współpracował także z TVP, TVN i telewizją Polsat jako scenarzysta i autor dialogów do różnych seriali telewizyjnych. Za scenariusz filmowy Potrójna misja o św. Andrzeju Boboli i losach jego relikwii w porewolucyjnej Rosji, w 2009 roku otrzymał główną nagrodę na Konkursie Scenariuszowym Hartley-Merrill.