Bez słów

• 

  kkarwacka
  Historia z cyklu "nie oceniaj książki po okładce"?... Niekoniecznie (choć chyba na tym przesłaniu opierać się miała fabuła powieści). Tymczasem dosłownie rzecz biorąc, czyli patrząc na okładkę właśnie - widzimy wyrzeźbione męskie ciało i kawałek przyrody. Jeśli w tym momencie sięga się po lekturę dlatego, że przekornie będzie się w niej szukało jakiegoś głębokiego, duchowego aspektu, czegoś, co nami wstrząśnie, wywróci nasze życie do góry nogami, przewartościuje je i sprawi, że wszystko, co dotąd zrobiliśmy, straci sens, to... to można się srogo zawieść :) Książkę bowiem należy ocenić po okładce i spodziewać się lekkiego romansu z kapką (kapeczką) erotyki, fabuły osadzonej w jakichś odpowiednich okolicznościach przyrody, z milczącym przystojniakiem pośród głównych bohaterów (bo mamy również główną bohaterkę oczywiście, targaną z resztą sprzecznymi emocjami, jak to z kobietami w romansach bywa). Z rzeczy mniej oczywistych "na start" mamy natomiast owo zagadkowe milczenie i poranne majaki dziewczyny z traumą. Cóż więcej dodać... Da się to wszystko skleić dość zgrabną fabułą, nies­komp­liko­waną­ formą wyrazu i wartką akcją. I choć na koniec próbuje się czytelnika rozczarować nader poprawnym zakończeniem (nie licząc "szokującego" wyjaśnienia przyczyn zła wszelkiego), to na rozczarowanie miejsca nie ma - bo książka jest strawna, lekka, momentami nawet wciągająca i zaspokajająca potrzebę przeczytania czegokolwiek i przepuszczenia przez umysł jakiejś przyjemnej, trzymającej w minimalnym napięciu fantazji.

  +2 trafna
• 

  Yuuhi
  „Bez słów” to książka między innymi dla osób, które lubią wzruszające i nieszablonowe historie. Historia Bree i Archera zdecydowanie mnie oczarowała. Opowiada o przełamywaniu barier, samoakceptacji, jak i akceptacji drugiego człowieka takim, jakim jest. Porusza tak ważne tematy, jak nietolerancja, zaufanie, czy nawet przyjaźń oraz miłość, jakie każdemu z nas towarzyszą każdego dnia. Kwestia romansu odbiega od tych dobrze nam znanych. Nie ma tu miejsca na przesiąknięte erotyzmem sceny, czy nadmiar słodkości, których w wielu książkach mamy pod dostatkiem, a zdarza się, że i w nadmiernych ilościach. Nie jest to też historia z tych, gdzie mężczyzna musi być silnym, gotowym bronić bojącej się wszystkiego kobiety, która bez jego nieustannego wsparcia, nie poradzi sobie w wielkim świecie.
• 

  Danzig
  Niesamowita, niepowtarzalna,wspaniała,po prostu idealna.Nigdy nie miałam w swoich rękach takiej książki, pełnej emocji, miłości, zaufania, wiary w drugą osobę.Niesamowita historia. Ta autorka po prostu zadała mi cios w serce i nie wiem jak się mam po tym otrząsnąć.Pomijając już fakt,że nie da się od niej oderwać, czytasz z taki zain­tere­sowa­niem­,że nic dookoła cię nie obchodzi. Czytasz, śmiejesz się, płaczesz, cierpisz razem z nimi.To znajdziesz pełną paletę uczuć jakie tylko są na świecie. Brak słów,aby określić taką doskonałość.Jestem zaczarowana Archerem i Bree oraz ich historią. Zaufanie...to chyba jest podstawą w życiu. Jestem pierwsza w kolejce do zakupienia tej książki, jak tylko wejdzie na polskie rynki wydawnicze. Polecam, polecam i jeszcze raz polecam,bo w tej książce naprawdę możesz usłyszeć głos Archera, z pewnością nie pożałujesz. Gwarantuję Ci to !
• 

  m.augustyniak00
  Mnie książka ujęła. POLECAM.

Brak wątków