Wada

• 

  mojakaja
  Bardzo dobrze się czyta. Są też wątki obyczjowe, co lubię.
• 

  b.chro
  "Wada" to kontynuacja cyklu, którego głównym bohaterem jest prawy i godny zaufania, aczkolwiek odrobinę naburmuszony i smutny policjant Bernard Gross. • Drugi tom jest równie dobry, co pierwszy chociaż... • Powieści Pana Małeckiego mają naprawdę duży kryminalny potencjał, zarówno Skaza, jak i ostatnio przeczytana przeze mnie Wada, ale szczegółowe opisy modelarskiej pracy bohatera, czy jego kulinarnych zestawów śniadaniowych, moim zdaniem są zbędnym naddatkiem. • Mówiąc wprost: książki Małeckiego, misternie przemyślane i naprawdę świetnie napisane, cierpią na brak napięcia, tak oczekiwanego, wręcz pożądanego, przez czytelnika. • Brak tutaj przyspieszeń akcji, zrywów, zaskoczeń. Brak mi po prostu takich fabularnych interwałów, które uatrakcyjniałyby dość senną fabułę. • Ciekawa, ale mocno depresyjna i zamulająca. • Szkoda, że nie rozwinął się prywatny wątek Grossa, ale może czeka na rozwiązanie w tomie trzecim. • Mimo tych uwag uważam, że jest to dobry kryminał, wielowątkowa tajemnica, która na końcu spina się klamrą. • Ja sięgam po następną część.
• 

  sloninalucyna
  Rany! Jak się to czyta!
• 

  eugeniusz
  Cały czas zastanawiam się,dlaczego książki współczesnych autorów kryminałów (Małecki,Bonda,Ćwirlej i inni) to kolubryny liczące 450-500 i więcej stron.Czyżby autorom płacono od objętości tomu zakładając, że nie zarobią później na dodrukach,tantiemach czy innych formach wynagrodzenia w późniejszym okresie czas? Pamiętam dawniej choćby kryminały Joe Alexa, które liczyły 200-250 stron ,a które były pozbawione "opisów przyrody", opisów śniadań,kolacji czy pryszniców komisarzy i przede wszystkim wulgaryzmów, a czytało się te kryminały jednym tchem.

Brak wątków