Dzieci zapomniane przez Boga

Graham Masterton lubi szokować i bawić – to wiadomo nie od dziś. O ile w powieści „Wirus” mieliśmy do czynienia z… nawiedzonymi ubraniami i można było momentami szeroko się uśmiechnąć na szalone pomysły autora, o tyle w drugiej części tego cyklu – „Dzieciach zapomnianych przez Boga” – nie ma już ani krzty humoru; tym razem znani nam bohaterowie muszą bowiem stawić czoła zdeformowanym płodom, które, nie wiadomo jak, trafiają do łon matek, które popełniły aborcje. Mamy tu do czynienia z zagadką stricte kryminalną, ale jest ona podlana – oczywiście – nadnaturalnym sosem spod znaku gore. Oznacza to, że Masterton nie szczędzi czytelnikom brutalnych i natu­rali­styc­znyc­h scen. Jak się domyślacie, za wszystkim stoi siła nieczysta. Czy da się jednak ją powstrzymać? Zakończenia nie zdradzimy, ale z pewnością będzie saty­sfak­cjon­ując­e. Podobnie zresztą jak cała książka, która jest kolejnym horrorem klasy B, w jakich Masterton się specjalizuje. Jeśli lubicie tego typu literaturę, to „Dzieci zapomniane przez Boga” Was nie rozczarują.

Lekki niedosyt. Przeciągana do końca a później biegiem do zakończenia. • Masterton to mój ulubieniec, ale nie dam 5* :(

Horror to nie moja bajka, ale pogratulować wyobraźni. Należałoby zalecić lekturę niektórym naszym prawodawcom...

Masterton w całej okazałości. Zawsze się zastanawiam skąd w nim tyle pasji i taka wyobraźnia do opisywania bestialskich morderstw. Ta książka to thiller psychologiczny. Cięko się czyta o ułomnościach nienarodzonych dzieci, choć jakby to temat na czasie. Warto przeczytać choćby po to, by przybliżyć problem wrodzonych wad płodów, a który trudno jest sobie wyobrazić, gdy nas nie dotyczy. Opisy jak zwykle wstrząsające, ale przecież sięgając po książki pana M. nie można się spodziewać delikatności.