Księga Utraconych Imion

• 

  lilkaa
  Lubię wracać do Francji, szczególnie gdy akcja książki rozgrywa się w 1940 roku. Z ciekawością odkrywałam losy Evy Traube, młodej kobiety, która w trudnych czasach decyduje się ryzykować swoje życie, by fałszować dokumenty dla ukrywających się żydowskich dzieci. I chociaż jest to fabularyzacja minionych czasów, autorka w swojej książce przemyca wiele faktów. Warto przeczytać książkę do końca, by wiedzieć kto był inspiracją dla Kristin Harmel. Bardzo dobrze napisana książka, którą szczerze Wam polecam.
• 

  agnesam1
  Dobrze się czyta. Trochę wojny, trochę romansu. Historia podrabiania dokumentów tożsamości dla Żydowskich dzieci.
• 

  bozenalagowska2
  Kolejna ciekawa z uwagi na wątek historyczny ale też dostarczająca wielu wzruszeń
• 

  Iska
  „Gdy człowiek kocha książki w ich obecności wszędzie czuje się jak w domu”. • Główną bohaterką powieści Kristin Harmel „Księga Utraconych Imion” jest pewna stara bibliotekarka Eva Traube. Poznajemy ją w momencie, gdy wręcz z zapartym tchem przygląda się pewnemu wydaniu dziennika. Z uwagą wpatruje się w zamieszczone przy jednym z artykułów zdjęcie. Zdaje się, że doskonale wie na co właśnie patrzy. Gdy wreszcie dociera do niej fakt o tym, że „Księga Utraconych Imion”, której tak bardzo pragnęła właśnie została odnaleziona, w jednej chwili rzuca wszystko i wyrusza w nieoczekiwaną podróż, by ją odzyskać. W związku z podjętą decyzją o wylocie do Niemiec, Eva Traube w swej retrospektywnej opowieści zabiera nas w świat i w czasy, dzięki którym mamy okazję poznać tajemnicę związaną z utraconą przed wieloma laty niezwykłą publikacją. Możemy przyjrzeć się nieco dokładniej fascynującemu życiu w konspiracji głównej bohaterki oraz jej towarzyszy. • „Księga Utraconych Imion” to bardzo dobra powieść obyczajowo-historyczna z II wojną światową w tle. Interesujący bohaterowie i żywiołowa akcja sprawiają, że naprawdę trudno jest się od niej oderwać. Sam pomysł na fabułę całkiem interesujący. Choć zakończenie powieści zupełnie niczym nie zaskakuje czytelnika, to warto jest przy tego typu lekturze mile spędzić trochę wolnego czasu. Polecam – na rozluźnienie.

Brak wątków