Ludzie stamtąd

Inne tytuły:
cykl opowieści
Autor:
Maria Dąbrowska (1889-1965) ...
Wyd. w latach:
87 - 2022
Autotagi:
druk
książki
opowiadania
Więcej informacji...
4.0 (3 głosy)

Ludzie stamtąd to wydany w 1926 roku zbiór opowiadań autorstwa jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek. Maria Dąbrowska pokazuje w nim realistyczny obraz życia i emocji społeczności wiejskiej przed I wojną światową. Dziś te teksty okazują się zaskakująco aktualne. Żona, która nie może się pogodzić ze śmiercią ukochanego, kobieta borykająca się z alkoholizmem męża i syna, niechciana ciąża – problemy, z którymi mierzą się bohaterowie tych opowiadań nie różnią się wiele od współczesnych bolączek. Akcja wszystkich opowiadań rozgrywa się w majątku Rusocin, a bohaterami są przede wszystkim robotnicy i służba. Opisując ich losy, autorka bazowała na swoich wspomnieniach z dzieciństwa, zarówno jeśli chodzi o postaci, jak i o język, którym one mówią. Ludzie stamtąd korespondują ze światem wydanych kilka lat później Nocy i dni – arcydzieła Marii Dąbrowskiej. Cykl opowiadań spotkał z się bardzo ciepłym przyjęciem krytyki i do dziś – choć nieco zapomniany – jest ceniony przez wielbicieli pisarki.

Empatia narratorki posłuży za przewodniczkę tego świata, który na mapie fizycznej zająłby niewielki skrawek Ziemi. Na mapie niewiele, ale w życiu osób mieszkających wśród tamtych ogrodów, pól i zagród niemal wszystko. Cały świat przy jednej niewybrukowanej drodze.

Ale nie jest to świat ubogi w przeżycia. Te są przejmujące, intensywne.

Ze wstępu Sylwii Chwedorczuk

Maria Dąbrowska (1889–1965) – urodziła się w Russowie koło Kalisza. Studiowała nauki przyrodnicze oraz socjologię i ekonomię w Lozannie i Brukseli. Chętnie angażowała się w sprawy publiczne, głównie związane z oświatą i obroną swobód obywatelskich, w publicystyce dużo miejsca poświęcała problemom wsi i spółdzielczości. Od 1918 roku pracowała w Ministerstwie Rolnictwa. Debiutowała w 1913 roku opowiadaniem We Francji – ziemi cudzej. W połowie lat dwudziestych zajęła się wyłącznie twórczością literacką, która szybko przyniosła jej uznanie. Wydała tomy opowiadań: Uśmiech dzieciństwa (1923) i Ludzie stamtąd (1925). Szczególnym powodzeniem cieszyła się napisana z epickim rozmachem powieść Noce i dnie (1932–34). Po wojnie Dąbrowska wydała tom opowiadań o tematyce współczesnej Gwiazda zaranna (1955). Zmarła w 1965 roku w Warszawie. Po jej śmierci opublikowano jeszcze niedokończoną powieść Przygody człowieka myślącego oraz Dzienniki, które prowadziła przez blisko pół wieku.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece
Dostęp online
Dodaj link
Kup
Brak ofert.
Recenzje
  • Nie mam podstaw wątpić w wartość, jaką skrywa ta pozycja. Nie mam też jednak wystarczająco samozaparcia, przy przebrnąć przez zupełnie niewciągającą mnie z początku akcję i samej w pełnym wymiarze ją ocenić. Nie mam ochoty kopać głębiej, by dotrzeć do innych walorów dzieła poza tym jednym, który mogę ocenić już na start - w pełni uchwycony i dobrze oddany wiejski klimat dawnych czasów. Narracja naszpikowana jest bowiem gwarą ludową i nazwami sprzętów czy opisami niegdysiejszych czynności codziennych, o których dziś wielu ludzi nie ma żadnego pojęcia. Niestety, podanie tego w formule licznych dialogów, a nawet przyśpiewek, zupełnie nie rezonuje z moimi obecnymi potrzebami czytelniczymi. • Wartość poznawczą w warstwie obyczajowej, kulturowej i historycznej książka ma niewątpliwą. Czy jakąś inną również? Recenzje i noty wskazywały by na to, ze tak, ja nie ośmielę się tego negować. Nie dotarłam w czytaniu daleko, powieść mnie w żaden sposób za sobą nie pociągnęła. Czy kiedyś do niej wrócę? Nie wiem.
  • Można pisać o ludzkich dramatach. Można bohaterów swoich książek umiejscawiać w wielkich miastach, w których to, będąc trybikiem zarobkowej codzienności, wpadają w depresję dobrobytu, w zgorzknienie i wieczny niedosyt. Można, poprzez postaci książkowe leczyć siebie, co stosuje wielu pisarzy. Ale… Ale można pisać, jak Maria Dąbrowska i nie szukać w tekście niczego innego, poza pięknem i wartościami samymi w sobie. Można czytać klasykę polską i czytelniczo przepaść. A to mówi samo za siebie. • Oto majątek Rusociny i chłopi i służba i państwo, posiadacze ziemscy, magnaci z wyższej klasy społecznej, lecz to nie o nich pisze autorka, choć o nich wspomina. Dąbrowska wchodzi pomiędzy biedotę, pomiędzy troski i strach zwykłych ludzi, którzy pracują dla tych majętnych. Już mają, a jakby wszystko gdzieś ucieka i ulatnia się, jak poranna mgła. Mężczyźni piją, wręcz chlają, przynoszą wstyd i sobie i żonom. Zapłata za pracę odpływa alkoholową rzeką, do rąk żon nie trafia nic. A to one prowadzą dom… A gdy mogą skupić się na sobie i poczuć kobiecość, którą jeszcze w sobie mają, w oczach innych są egoistkami i ladacznicami. Są puszczalskimi bez godności, jakby miały żyć dla innych, nie dla siebie. • Kobiety – to głównie na nich skupia się Dąbrowska. One czekają nocną porą na męża, na syna, na córkę, której nie ma o północku. One gotują strawę, tęsknią, doją krowy, wyciągają jajka z gniazd w kurniku. To one płaczą i martwią się o jutro. To one rodzą i wykarmiają. To one przędą życie swoje i całej rodziny, bo mąż jest (daleko…) gdzieś z boku, nieobecny i nieprzydatny. • Dąbrowską pisze prostymi słowami, pomiędzy które ty wrzucasz swoje czytelnicze łzy. Jedną po drugiej. Wiejskość i szarzyzna opowiadań tak bardzo wnika w twoją czytelniczą duszę, tak wżera się w umysł, że mimowolnie integrujesz się z bohaterami. Najczęściej z kobietami właśnie. I choć „oni nic nie majom”, to dziewuchy marzą, bo • „powiedziałeś, że mnie weźniesz, • ino z pola żyto zeżniesz…”, ale cóż robić, gdy baby prawią • „Jak bydziesz zanadto po jego woli, to ani się obejrzysz, jak ci powi: • -pójdziesz – jakby psu”. To mężczyźni są górą…Kobiety są ledwo uzupełnieniem. One nadają wartość mężczyznom i istnieją tylko dla nich. • W opowiadaniach Dąbrowskiej silny akcent pada na kobiety. To one żyją, patrzą, słuchają i gadają o wszystkich sprawach pogodnie i bez osłonek. „Życie było dla nich, jak ogród w listopadzie, gołe i była w nim ta sama, ostateczna piękność”. • Autorka niemalże szepcze do ucha matek, żon i córek – kobieto, pamiętaj o sobie, bo to ty jesteś ważna. Maria Dąbrowska porusza delikatne struny kobiecości i wrażliwości w tobie. Gra na nich sentymentalną muzykę, która wzrusza i której nie możesz puścić mimo uszu. • „Ludzie stamtąd” są tak naprawdę o nas. O ludzkich psychikach, marzeniach i pragnieniach. O ucisku, łzach, ale i o pokorze, o buncie, ale i niezgodzie na podział, na biedę i na brak przyszłości. Bohaterowie żyją dniem obecnym, a marzą przy wieczornych strawach, czasem w łóżkach, przed snem, gdy ciepła skóra ciała przytłoczona puchatą pierzyną sprzyja pragnieniom. „Można być wszędzie, jakby u siebie w domu… tu w chałupie i tam… Ale można być też, jak dzikie ziele w ogrodzie o pięknych kwiatach”. • #agaKUSIczyta
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:cykl opowieści Tryumf Ludzie stamtąd [DP-M] Tryumf Dionizego Najdalsza droga Zegar z kukułką Dzikie ziele Szklane konie Łucja z Pokucic Pocieszenie Noc ponad światem
Autorzy:Maria Dąbrowska (1889-1965) Sylwia Chwedorczuk Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik
Przedmowa:Ryszard Matuszewski (1914-2010)
Opracowanie:Ryszard Matuszewski (1914-2010)
Wstęp:Sylwia Chwedorczuk
Adaptacja:Ryszard Matuszewski (1914-2010)
Lektor:Marek Konopczak
Wydawcy:Wydawnictwo Margiensy (2022) Legimi (2022) IBUK Libra (2015) Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik (87-2015) Grupa wydawnicza Słowo (1996) Chimera (1991) Warszawa (1973-1976) Polska Y. M. C. A (1946) J. Mortkowicz (1935) Wydawnictwo Jakuba Mortkowicza Agencja Artystyczna MTJ CHIMBRIDS
Serie wydawnicze:Biblioteka Klasyki Polskiej i Obcej Czytam więc ' myślę Marginesy Klasycznie Klub Czytanej Książki Lektura Szkolna Niezapomniane Lektury
ISBN:83-07-00151-X 83-7062-000-0 83-87033-06-5 978-83-07-03351-8 978-83-07-03355-6 978-83-67262-31-6 978-83-67262-32-3 978-83-7699-032-3 83-07-0062-000-0
Autotagi:audiobooki beletrystyka CD dokumenty elektroniczne druk e-booki epika książki literatura literatura piękna MP3 nagrania opowiadania powieści proza zasoby elektroniczne zbiory opowiadań
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 179 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego
Dotacje na innowacje - Inwestujemy w Waszą przyszłość
foo