Po dłuższej nieobecności znów można wziąć udział w prelekcjach ph. „Wędrówki po dawnej Łomży” Pana dr Jerzego Jastrzębskiego z Muzeum Północno-Mazowieckiego w Łomży.
Pasjonatów lokalnej historii zapraszamy na kolejne spotkanie
już jutro, w piątek (28 marca)
o godz. 13.00
do Filii Nr 6 (przy ul. Małachowskiego 1 lokal 3).

Zachęcamy uczniów klas I-VIII szkół podstawowych z Łomży i powiatu łomżyńskiego do udziału w konkursie recytatorskim „WIERSZOWANA GIMNASTYKA. UWAŻAJ, NIE POŁAM JĘZYKA!” organizowanym przez Oddział dla Dzieci Miejskiej Biblioteki Publicznej w Łomży w ramach Dni Literatury Dziecięcej (2-30 kwietnia).
Zadaniem uczestnika jest zaprezentowanie jednego utworu poetyckiego trudnego w wymowie.
Termin zgłoszenia: 11 kwietnia (piątek).
Przesłuchania recytatorskie:
klasy I-IV – 24 kwietnia (poniedziałek)
klasy V-VIII – 25 kwietnia (wtorek)
Szczegóły w REGULAMIN KONKURSU RECYTATORSKIEGO WIERSZOWANA GIMNASTYKA. UWAŻAJ, NIE POŁAM JĘZYKA!

Dzisiaj, 21 marca, w Światowy Dzień Poezji, trudno nie wspomnieć naszego łomżyńskiego Poetę, Nadn­arwi­ańsk­iego­ Księcia Kultury, zmarłego przed pięciu laty Henryka Gałę.
Henryk Gała – poeta, prozaik, dramaturg, publicysta, tłumacz, dziennikarz, aktor, krytyk teatralny i literacki, animator życia kulturalnego – urodził się w maju 1938 roku w Zalesiu koło Gostynia (woj. wielkopolskie). Studiował chemię i filozofię na Uniwersytecie we Wrocławiu. Tam też związany był m.in. z Grupą Literacką Dlaczego Nie, Studenckim Teatrem Kalambur. Był wspó­łzał­ożyc­iele­m Teatru Czło wiek XX, później Teatru Otwartej Sceny. Jego tomiki poetyckie publikowało wrocławskie Ossolineum. W 1976 r. wyjechał z Wrocławia, by osiedlić się w Łomży, a zaraz potem w Drozdowie nad Narwią.
Oto, jak Henryk Gała w 2013 r. wspominał ideę przeprowadzki z „luksusowego” Wrocławia na ziemię łomżyńską:
„Łomża była wówczas powiatową mieściną, ale już z pewnym, znaczącym dorobkiem kulturalnym. Przede wszystkim wokół biblioteki, dzięki pani Helenie Czernekowej, powstały towarzystwa naukowe, jak Towarzystwo Języka Polskiego, Towarzystwo Historyczne. Wcześniej istniało już Łomżyńskie Towarzystwo Naukowe. Drugim bardzo znaczącym elementem tej „pona­dpow­iato­wośc­i” było Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej, ponieważ jego członkami byli profesorowie, działacze, ludzie znaczący w ówczesnej Polsce.”
2 grudnia 1976 roku odbyło się pierwsze spotkanie autorskie z Henrykiem Gałą w naszej bibliotece.
Henryk Gała w Łomży przyczynił się do powstania Łomżyńskiej Orkiestry Kameralnej (1977) obecnie Filharmonii Kameralnej im. Witolda Lutosławskiego i Państwowego Teatru Lalek (1987) obecnie Teatru Lalki i Aktora, a także Łomżyńskiego Towarzystwa Muzycznego oraz Międ­zyna­rodo­wego­ Festiwalu Teatralnego „Walizka”.
Jego sztuki teatralne i wiersze były tłumaczone na język angielski, bułgarski, niemiecki, rosyjski i tatarski.
Za swoją twórczość i działalność kulturalną został uhonorowany licznymi nagrodami, medalami i odznaczeniami, w tym Złotym Krzyżem Zasługi, srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, medalem za zasługi dla Województwa Łomżyńskiego, nagrodą i medalem Zygmunta Glogera Społecznego Stowarzyszenia Prasoznawczego „Stopka” w Łomży czy nagrodą prezydenta Łomży za szczególne osiągnięcia w dziedzinie kultury za rok 2012.
Więcej możecie przeczytać w artykule Wojciecha Chamryka z 31 sierpnia 2020 r., na portalu 4lomza.pl..
Zachęcając do zatrzymania się, odetchnięcia wiosennym powietrzem i chwili refleksji, przypominamy nagrania z 2021 roku – recytacje i interpretacje wierszy Henryka Gały w wykonaniu przyjaciół Poety i Biblioteki:
youtu.be
youtu.be
youtu.be
youtu.be
youtu.be
Światowy Dzień Poezji to święto obchodzone corocznie 21 marca, ustanowione przez UNESCO w 1999 roku. Celami tego dnia są: promocja czytania, pisania, publikowania i nauczania poezji na całym świecie, a także wsparcie ruchów poetyckich.
Poniżej zdjęcia:
z archiwum domowego Poety z archiwum bloga Filii Nr 6, „Maj z Henrykiem Gałą” z 21 maja 2021 r. (filianr6lomza.blogspot.com);
z archiwum Miejskiej Biblioteki Publicznej w Łomży
z 77. Urodzin Poety w Oddziale dla Dzieci Miejskiej Biblioteki Publicznej w Łomży z 24 maja 2015 r., zdjęcia wykonane przez Elżbietę Piasecką-Chamryk, z archiwum mbp-lomza.pl,
oraz
z 80. Urodzin Henryka Gały w Teatr Lalki i Aktora w Łomży z 18 maja 2018 r., archiwum Miejskiej Biblioteki Publicznej w Łomży.

Dzisiaj (12 marca) w godzinach 9:00 – 14:00 w Oddziale Zbiorów Specjalnych MBP, przy ul. 3 Maja 6 A, miało miejsce rozliczenie zeznań podatkowych dla osób niewidomych i niedowidzących z Polskiego Związku Niewidomych Koła w Łomży.
Pełnym prof­esjo­nali­zmem­, ogromną życzliwością, empatią i cierpliwością wykazała się Pani Monika Mańko – Kierownik Działu Obsługi Bezpośredniej Urzędu Skarbowego w Łomży oraz Pani Anita Rybicka – pracownik Urzędu Skarbowego. Pani Monika współpracuje z Biblioteką już od 16 lat. Zawsze chętnie służy pomocą oraz fachową wiedzą odnośnie kwestii podatkowych, za co serdecznie dziękujemy. Pani Anita Rybicka w tym roku poznawała problemy osób niep­ełno­spra­wnyc­h wzrokowo i realizowała w praktyce zasadę dostępności.
Z zaoferowanej pomocy skorzystało 29 osób z niep­ełno­spra­wnoś­cią wzroku.
Serdecznie dziękujemy za tak owocną współpracę z pracownikami Urzędu Skarbowego w Łomży przy realizacji idei dostępności w naszej Bibliotece!

Miejska Biblioteka Publiczna w Łomży

zaprasza na spotkanie autorskie

z Tomaszem Michniewiczem

8 kwietnia 2025 r. (wtorek) godz. 18:00

Hala Kultury, Stary Rynek 6

Tomek Michniewicz – podróżnik, dziennikarz, reportażysta, fotograf, organizator wypraw i ekspedycji. Autor pięciu bestsellerowych, nagradzanych reportaży książkowych oraz programu podróżniczego “Inny świat” w telewizji TTV i audycji “Reszta Świata” w radiowej Trójce (a wcześniej Radiu Zet, Jedynce i Radiu BIS). Współzałożyciel Radia 357. Laureat m.in. nagrody National Geographic „Traveler”, czterech statuetek na festiwalu sztuki mediów i podróży Mediatravel oraz nagrody Osobowość Roku. Członek jury Kolosów, najważniejszej nagrody podróżniczo-eksp­lora­tors­kiej­ w Polsce oraz Wielkiego Konkursu Fotograficznego National Geographic.

6 marca 1475 w Caprese Michelangelo – we włoskiej Toskanii, urodził się najwybitniejszy i najbardziej wszechstronny artysta włoskiego renesansu. Jego rzeźby i freski należą do najw­ybit­niej­szyc­h dzieł kultury europejskiej. Nazywał się Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni i należał do rodziny starych florenckich rodów mieszczańskich. Jego ojciec Ludovico pełnił funkcję burmistrza Chiusi i Caprese. Matka Francesca zmarła gdy artysta miał sześć lat, chłopiec wychowywał się wraz z czwórką braci. Rodzina nie żyła w bogactwie, ale jego ojciec miał nadzieję, że sytuacja się zmieni, gdy jego synowie dorosną i zajmą odpowiednie posady. Widział ich w roli duchownych albo urzędników. Gdy Michał Anioł zaczął przejawiać zainteresowanie światem sztuki, ojciec stanowczo się temu sprzeciwiał. Wówczas bycie malarzem albo rzeźbiarzem postrzegano jako ciężką pracę fizyczną, której nie godziło się wykonywać młodzieńcom z dobrych rodów. Mimo sprzeciwów rodziny w wieku 13 lat zaczął uczyć się w pracowni malarza Domenica Ghirlandaia. To wówczas poznał technikę tworzenia fresków. Jednak już po roku młody artysta zmienił swój kierunek kształcenia i przeszedł pod skrzydła Bertolda di Giovanni, który nauczył młodzieńca rzeźbiarstwa, a przy tym wprowadził go na dwór Medyceuszy. Tam też prędko poznano się na niezwykłym talencie Michelangelo i dalszą pieczę nad jego kształceniem przejął Lorenzo de’ Medici.

Michał Anioł karierę zaczął wyjątkowo wcześnie i szybko zyskał sławę. W wieku 25 lat wyrzeźbił Pietę – to poruszający posąg Matki Boskiej trzymającej w objęciach martwego Jezusa. Zaledwie rok później uzyskał zlecenie na wykonanie rzeźby, która miała zdobić jedną z przypór florenckiej katedry Santa Maria del Fiore. Chodzi oczywiście o Dawida – pogromcę Goliata. Choć młody Buonarroti rozpoczął pracę w 1501 roku, historia posągu Dawida sięga lat 60. XV wieku. Wtedy to po raz pierwszy zlecono jego wykonanie Agostinowi di Duccio. Specjalnie w tym celu sprowadzono do Florencji ogromny blok marmuru karraryjskiego. Kamień ten cechuje się wysoką czystością i wyjątkowym połyskiem, podobnym do mieniącego się śniegu. Duccio szybko porzucił zlecenie, którego niespełna 10 lat później podjął się inny artysta – Antonio Rossellino. On również nie sprostał wyzwaniu i zasłaniając się rzekomymi wadami kamiennego bloku, zrezygnował. Na rękę mistrza szlachetny budulec czekał kolejne ćwierć wieku. Michał Anioł na wykonanie rzeźby poświęcił 4 lata, które w perspektywie wcześniejszych prac nad Dawidem, były tempem wręcz ekspresowym.
W efekcie powstał liczący ponad 5 metrów wysokości i 6 ton wagi posąg biblijnego bohatera. Zważywszy na gabaryty, zrezygnowano z umieszczenia go na pierwotnie wskazanym miejscu – szczycie 80-metrowej przypory bocznej. Rzeźba była tak piękna, że aby zdecydować, gdzie ją umieścić, zwołano specjalną komisję, w której skład wchodzili m.in Leonardo da Vinci czy Sandro Botticelli. Postanowiono, że Dawid stanie na Piazza della Signoria. Dzieło Michała Anioła wywołało poruszenie nie tylko ze względu na swoje niezaprzeczalne piękno. Artysta po raz pierwszy bowiem przedstawił tego biblijnego bohatera przed walką, a nie tuż po niej. Dzieła Michała Anioła doskonale ukazują, jak wielką wiedzę w zakresie anatomii posiadał. Z twardego kamienia wydobył nie tylko imponującą muskulaturę młodzieńca, ale nawet drobne ścięgna i naczynia krwionośne. Właśnie te detale, w połączeniu z organicznymi kształtami ciała, nadają rzeźbie miękkości i lekkości, a my widzimy w Dawidzie pełnego wigoru i sił witalnych młodego mężczyznę.
W 1508 roku Michał Anioł otrzymał kontrakt na wykonanie fresków na sklepieniu kaplicy Sykstyńskiej. W trakcie ich malowania Michał Anioł natknął się na mnóstwo przeszkód, czego ślady widoczne są w niektórych miejscach. Nad dekoracją Kaplicy Sykstyńskiej pracowali najwybitniejsi artyści swoich czasów. Michał Anioł przede wszystkim uważał się za rzeźbiarza, a nie malarza i wolałby wyrzeźbić ołtarz do kaplicy, ale Juliusz II uparł się jednak, aby Michał Anioł ozdobił freskami sklepienie, czyli najmniej prestiżową część wnętrza. Dodatkowo, Juliusz II odsunął go od pracy nad papieskim grobowcem. Artysta stworzył bardzo ambitny projekt, zaczął już kompletować marmur konieczny do jego realizacji, tymczasem papież nagle zmienił zdanie i kazał mu się zająć zupełnie czymś innym. Juliusz II chciał, aby freski w kaplicy nawiązywały do antycznych dekoracji w willi Hadriana w Tivoli. Miała być to oprawiona w geometryczne ramy kompozycja podobna nieco do tej, która znajduje się obecnie na sklepieniach Stanz Watykańskich. Michałowi Aniołowi od początku nie podobał się ten pomysł. Najbardziej martwiło go to, że do namalowania było zaledwie dwanaście postaci, czyli dwunastu apostołów, tymczasem to właśnie postacie ludzkie były tematem, w jakim Michał Anioł czuł się najlepiej. Początkowo próbował udoskonalać pomysł papieża, ale finalnie zupełnie go odrzucił i zaproponował własną kompozycję składającą się nie z dwunastu, lecz ponad trzystu postaci. Ostatecznie rzeźbiarz stworzył jeden z najs­łynn­iejs­zych­ fresków w historii sztuki. Kosztowało go to cztery lata pracy i mnóstwo zdrowia. Wybierając do tego zlecenia Michała Anioła, papież wymusił na artyście świeże spojrzenie i wyzwolił tak ogromne pokłady kreatywności, że wszystkie pozostałe freski w Kaplicy Sykstyńskiej – a są to freski znakomitych artystów – giną w cieniu tego, co dokonał Michał Anioł. Postawiony pod ścianą geniusz wykorzystał w tej pracy wszystkie swoje atuty. Praktycznie zrezygnował z pejzażu, skoncentrował się na muskularnym ciele ludzkim i oprawił całość w iluzjonistyczne, arch­itek­toni­czne­ ramy. Tym sposobem poniekąd zrealizował swój wymarzony projekt grobowca, tyle że w innym medium.
Człowiekiem renesansu określamy osobę wszechstronnie uzdolnioną, która posiada dużą wiedzę oraz umiejętności dotyczące wielu dziedzin. Michał Anioł jest doskonałym przykładem człowieka renesansu. Buonarroti najbardziej znany jest jako wybitny malarz i rzeźbiarz, jednak artysta spełniał się także jako architekt i urbanista. Pracował m.in. przy projekcie bazyliki Św. Piotra w Rzymie i to właśnie dzięki jego sugestii budowla została zwieńczona efektowną kopułą. Ponadto Buonarroti napisał blisko 300 wierszy, z których wiele było poświęconych samotności i miłości. W 1623 roku sonety Michała Anioła zostały wydane po raz pierwszy przez jego siostrzeńca i tłumaczone później na wiele języków. W polskim przekładzie Leopolda Staffa, ze wstępem i przypisami ukazały się w 1922 roku.
Michał Anioł jeszcze na sześć dni przed swoją śmiercią wciąż pracował i wykonywał rzeźby. Artysta do ostatnich chwil czuł ogromną potrzebę tworzenia, która jednak przegrała ostateczny pojedynek ze śmiercią. Michał Anioł zmarł 18 lutego 1564 roku w Rzymie. Twórca miał wówczas 88 lat. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w Rzymie i zostały zorganizowane przez Compagnia di Giovanni Decollato. Choć genialny rzeźbiarz, malarz i architekt kilkadziesiąt lat swojego życia był związany z Rzymem, to władcy jego rodzinnej Florencji nie mogli się pogodzić z tym faktem. Nawet po latach Michał Anioł wciąż nie zamierzał wrócić do Florencji i wytrwale odmawiał prośbom kolejnego władcy. Ten jednak był nieugięty i nawet po śmierci artysty nie zrezygnował ze swojego planu. Nim ciało artysty złożono w rzymskim grobie, zostało skradzione przed florentczyków, którzy prze­tran­spor­towa­li je do swojego miasta. Ostatecznie szczątki artysty spoczęły w kościele Santa Croce we Florencji, a imponujący grobowiec do dziś przyciąga rzesze turystów z całego świata.

Drodzy Czytelnicy,

w dniu 8 marca (sobota) Filia Nr 4 (przy ul. Spółdzielczej 31) nieczynna.

Z radością informujemy, że w lutym tytułem Czytelnika Miesiąca została wyróżniona 2-letnia MAJA GRABOWSKA
Jak przekazują Rodzice Mai:
Maja uczestniczy w cotygodniowych zajęciach dla najmłodszych, które odbywają się w Oddziale dla Dzieci Miejskiej Biblioteki Publicznej w Łomży. Jej ulubione książki to te z serii: ,,Bing”, ,,Bluey”, ,,Kicia Kocia”. Maja interesuje się książkami o zwierzętach. Chętnie bierze udział w zabawach z osobami starszymi i dziećmi.
Gratulujemy Mai chęci i pasji korzystania z oferty biblioteki oraz życzymy niezmiennego podejścia do kwestii czytania w przyszłości Rodzicom gratulujemy sukcesu wychowawczego.
Laureatce zostaną wręczone upominki oraz karty podarunkowe ufundowane przez pizzerię Pepe Rosso oraz cukiernię Bezowa Chmurka.

Już za tydzień zapraszamy na kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki działającegow Filii Nr 2, przy ul. Księżnej Anny 2
- 13 marca (czwartek)
- godz. 15.00

Będziemy dyskutować o książce Stefanii Krzysztofowicz-Kozakowskiej “Grzeszna Cyganeria”.
Bohaterami wydarzeń są m. in. Witkacy, Zofia Stryjeńska czy Tamara Łempicka.