Wirtualny regał z kolekcją naszych niewirtualnych książek, literatury z zakresu pedagogiki, psychologii i nauk pokrewnych.
Jak to działa? Klik: wp.me

6 października w Filii dla Dzieci z najmłodszymi czytelnikami spotkał się Wiesław Drabik, autor wielu książek dla dzieci: wp.me

Mądre książki o Rosji właśnie, a właściwie o Związku Radzieckim, o jego przywódcy – wielkim Stalinie, wreszcie o człowieku radzieckim, dławionym przez potężną machinę totalitarnego państwa.
Gabriela Kansik z oleskiego Dyskusyjnego Klubu Książki poleca "Saszeńkę" i "Pewnej Zimowej nocy" - powieści Simona Sebaga Montefiorego. wp.me (wp.me/p2qabO-TJ)

Opisana w nich rzeczywistość to świat, w którym dominuje strach. Bo terror, okrucieństwo, czasem wręcz bestialstwo to pochodne strachu… Odczuwają go wszyscy: malutkie dzieci, niedorosła młodzież, a także dorośli, ci zwyczajni obywatele, prześladowani na różne sposoby, i ci, na stanowiskach, blisko związani ze Stalinem, których życie, wydawałoby się, usłane jest różami. Dzięki pisarskiemu mistrzostwu Montefiorego odczuwa go także czytelnik, zapoznając się z kolejnymi fragmentami losów bohaterów. Czuje się ten strach np. w momencie wizyty Stalina w domu młodych Palicynów. Ogarnia on nas, gdy budzi się pięcioletnia córka Saszeńki i zaczyna rozmowę z Wodzem Narodu. Może powie coś, co w uszach Stalina będzie nieprawomyślne i skaże na śmierć jej rodziców? Aresztowania, rozłąka z bliskimi, niepewny los uwięzionych, przesłuchania na Łubiance, katowanie, wymuszanie zeznań to obraz rzeczywistości tamtych czasów. Ukazany bardzo przekonująco, po mistrzowsku.
Ciąg dalszy recenzji autorstwa Gabrieli Kansik z Oleskiego DKK: wp.me (wp.me/p2qabO-TJ)

Spotkanie autorskie Ireny Matuszkiewicz - 17 października (wtorek), godz. 17.30.

Najbliższe "Spotkanie z pasjami" 2 października (godz. 11.00). Gościem spotkania będzie zespół Cała Praga Śpiewa, warszawska międ­zypo­kole­niow­a grupa muzyczna. Spotkanie przeprowadzone zostanie na żywo w bibliotece w formie wideo konferencji.

„A miał doma kucharkę” zamieniono w druku na „A miał swoje przywary”.
Na zakończenie Tygodnia Zakazanych Książek (21-27 IX) o "oczyszczaniu" tekstów - dwa przykłady z książki Pauliny Buchwald-Pelcowej.
„Edycje skażone ingerencją mogą więc być uznane za oczyszczone – i na odwrót, oczyszczone za skażone, zależnie od punktu widzenia.”
Wiele słynnych tekstów bywało znie­kszt­ałca­nych­ przez ingerencje o charakterze cenzuralnym, jednak nie przez instytucję cenzury, lecz przez wydawców i edytorów. wp.me

Rozmaitość materii literackiej wśród książek (niegdyś) zakazywanych duża - zapraszamy do lektury: wp.me

Od pewnego czasu mamy na półce nowe wydanie „Pamiętnika z powstania warszawskiego” Mirona Białoszewskiego. Jak informuje wydawca, jest to „nowa, odcenzurowana” edycja. Przy okazji wprowadzono do polszczyzny wyraz opisujący przeciwieństwo cenzurowania, czyli odcenzurowanie, co też należy uznać za zasługę wydawcy. wp.me

Jeśli ktoś może zakazać, może i zezwolić. Przekonał się o tym np. Molier: bibl­iosf­erao­lesk­a.wordpress.com