Książka po prostu ŚWIETNA. Nie sposób oderwać się od NIEJ!

Wioletta Sawicka - cykl "WYSPY SZCZĘŚLIWE" • cz. I - "WYSPY SZCZĘŚLIWE" • cz. II - "CZAS PRÓBY" • Z przyjemnością przeczytałam dylogię pani Wioletty, tym bardziej, że poznałam autorkę, gdy była u progu swej kariery literackiej. Trylogię debiutancką z "kotkiem" w tytule czytało się dobrze, ale cykl "Wyspy szczęśliwe" - to majstersztyk. • Warsztat pisarski autorki jest przebogaty, a fabuła cyklu przemyślana, ciekawa, z wyrazistymi bohaterami, a wszystko opowiedziane pięknym językiem. • Główną bohaterką cyklu jest Joanna - trzy­dzie­stol­atka­, z ogromnym bagażem nieszczęśliwych przeżyć - śmieć rodziców, surowe wychowanie przez ciotkę , a potem skrzywdzoną i oszukaną przez męża Tomasza i jego matkę. Stworzony wraz z mężem dom początkowo jawi jej się jako "wyspy szczęśliwe", które traci na skutek machlojek męża. • Pomocną dłoń "wyciąga" do niej mieszkająca w mazurskiej głuszy 80 - letnia Marta, kaleka, która jako dziecko była świadkiem okrucieństwa sowieckich żołnierzy wobec jej rodziny i mieszkańców wsi. • Ta stara Mazurka , to doby duch powieści. Otacza swą dobrocią ludzi, uczy ich kochać życie, które przecież z nią obeszło się okrutnie. Jej motywem życiowym są słowa "Kocham cię, życie". Bo wg Marty życie to czas próby, czas, który trzeba przezwyciężyć. I każdy z bohaterów tej dylogii - Joanna, Wiktor, Daniel i inni tej "pozszywanej" niby rodziny skupionej wokół Marty- jest poddany takiemu czasowi próby, który ma ich czegoś nauczyć i to każdego na miarę potrzeb. • POLECAM tę powieść emanującą czasem zabawnymi momentami, czasem urazami i tragicznymi wspomnieniami , wyciskającymi łzy, powieść, z której jednak bije optymizm i nadzieja, powieść, która dostarcza wielu wzruszeń