Pilch przyznaje, że pisanie dziennika jest trudne. Błyskotliwości nie kupuje się w aptece, nie zawsze ma się pod ręką jej odpowiednią dawkę. Autoironia autora cały czas trzyma się mocno, ale postęp choroby zaprawia ją gorzko. Lęk przed operacją, gdy pisarz, mistrz frazy w sensie ścisłym, dochodzi do „kresu farmakologii”, przeradza się w lęk przed stratami intelektualnymi. • Dalszy ciąg recenzji oraz klasyfikacja końcowa na stronie [Link] • Katarzyna Nowicka • BPMiG w Zagórowie

Klucz do literackich szyfrów • Jego właścicielem jest Jan Gondowicz, który wielkodusznie dzieli się efektami swych działań operacyjnych z miłośnikami literatury. Książka „Duch opowieści” stanowi zbiór krótkich esejów i felietonów publikowanych wcześniej w pismach naukowych, literackich. Gatunki, którymi posługuje się autor należą do tych błyskotliwych, bo w takich formach najlepiej przecież objawia się erudycja piekielnie oczytanego detektywa. Gondowicz jest człowiekiem, który literaturę zdaje się traktować totalnie. W świecie opowieści jest wszystko, a nawet jej ducha daje się niekiedy złapać za nogi. Bo to on jest bogiem tego uniwersum. • Więcej wrażeń z lektury na portalu [Link] • Polecam tropicielom literackich motywów i zagadek. • Katarzyna Nowicka • BPMiG w Zagórowie

Niezawodni starożytni, którzy wszystko wiedzieli, mawiali: „Tarde venientibus ossa”. Czyli - późno przychodzącym kości. Na spotkanie z twórczością Ignacego Karpowicza spóźniłam się tak bardzo, że wprost wypadało zacząć od „ości”. Mam nadzieję, że spóźnialskich jest więcej, bo to bardzo smakowity literacki kąsek i dla wszystkich wystarczy.W kontekst bycia razem, wymiany wrażeń, wspólnego delektowania się lekturą wprowadza nas towarzyski klucz powieści. Powieściowi bohaterowie mają swe pierwowzory w tzw. osobach publicznych, znanych postaciach środowiska intelektualnego i artystycznego. Kto lubi, niech zgaduje. Bardziej interesująca w kreacji bohaterów jest jednak ich niespójność. • Reszta wrażeń z lektury na portalu [Link] • Katarzyna Nowicka • Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy • w Zagórowie

Joanna Bator w zbiorze miniesejów i reportaży zatytułowanym „Rekin z parku Yoyogi” odkrywa przed nami ścieżki, które prowadziły ją i prowadzą do wnętrza Japonii. Ścieżki te mają charakter mentalny i czytając książkę podążamy tropem indywidualnych doświadczeń autorki w poznawaniu kraju mangi, neopopu, kultu młodości i lolit, honorowych samobójców oraz kwitnących i pachnących – nie tylko wiśniowych – drzew. • Pisarka wciela się w rolę przewodniczki po kraju niesamowitości i nadmiaru. „Niesamowitości” – tak brzmi nazwa pierwszego szlaku wytyczonego w Japonii widzianej oczyma autorki. W tej części książki Bator prezentuje to, co jest dla nas egzotyczne w sensie kulturowym, duchowym. Niesamowity jest nie tylko tytułowy rekin, którego ktoś podrzucił do parku Yoyogi, niezwykłe są także rozmaite sposoby odczuwania świata i style życia Japończyków. Las samobójców to określone realne miejsce w Tokio, ale także przejmujący problem społeczny oraz rodzaj postawy wobec życia, którą Europejczykowi trudno wpisać w swój system wartości. • Pełny tekst recenzji na stronie [Link] • Katarzyna Nowicka • Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy w Zagórowie

W zbiorze wagarują m.in.: "Szczęście", "Trawa", "Pieśń miłosna leniwego", "Czereśnie", "Daleki tygrys", "Ktoś". Każdy wiersz opatrzony błyskotliwym rysunkiem Marcina Wicha. Ilustrator stworzył wartość dodaną liryków Tuwima - czytamy i poddajemy się urokowi poetyckiego stylu retro, spoglądamy na rysunek i mamy stałą łączność z tera­źnie­jszo­ścią­. A treść… jest i oby zawsze była aktualna. Choćby "Wiersz powściągliwy". Przewrotna powściągliwość w wyrażaniu uczuć oraz przemyślana powściągliwość w liczbie słów. Wiersz, jak celnie zilustrował to Wicha na początku książki, jest idealny na kryzys czytelnictwa, bo mieści się na jednej stronie. • Pełny tekst recenzji na stronie [Link] • Naprawdę warto powagarować z Tuwimem! :-) • Katarzyna Nowicka • BPMiG w Zagórowie