W „miesiącu kobiet” – marcu – przedstawiamy Wam, Drodzy Rodzice, niepowtarzalną książkę „Była sobie dziewczynka”, która wydana została w 2018 r. przez Wydawnictwo TADAM. Autor, Piotr Drobny, dedykuje ją swojej córce Matyldzie. Pozycję dopełniają oryginalne ilustrację wykonane przez Łukasza Majewskiego. • Duet Panów zabiera czytelników w niewiarygodną podróż po wybranych epokach historycznych oraz na przeróżne, czasem bardzo odległe od siebie krańce świata. Na każdej ze stron poznajemy postać dziewczynki, jej imię, okoliczności towarzyszące jej narodzinom, obrzędy z tym związane, rytuały towarzyszące jej wzrastaniu i wychowaniu. Dowiemy się także, jak wyglądało jej codzienne życie. Jak, gdzie i czym się bawiła, jak była ubierana i czesana. Czy mogła się uczyć, a jeśli tak, to czego. W jaki sposób i kiedy była przysposabiana do swoich obowiązków. A także w jakim wieku była zwyczajowo wydawana za mąż. • Na łamach tej książki nie znajdziemy suchej wyliczanki na powyższe pytania, przeprowadzonej według sztywnego schematu. W zamian autor proponuje nam ciekawą opowieść o konkretnej dziewczynce: Safonie z Grecji, Yao z Chin, Samicie z Nepalu czy Azizie z Afganistanu, wyliczać można by bez końca, wszak dziewczynek jest aż 25. Opisy elementów składowych ich życia i codzienności są zarysowane w niezwykle ciekawy i barwny sposób. Dzięki czemu wszyscy czytający tę książkę mogą się dosłownie „wczuć w skórę” poznanych dzieci. • Drodzy rodzice, czy wiedzieliście, że dziewczynka mieszkająca wśród plemienia Polan dopiero, gdy miała 7 lat w trakcie obrzędu zaplecin otrzymywała swoje właściwe imię? Zaś dziewczynka urodzona wśród Romów mając 12 lat była sprzedawana przez ojca na targu? Nie zdradzimy więcej szczegółów z książki – sprawdźcie sami wspólnie ze swoimi pociechami. • Współczesne dziewczynki często nie zdają sobie nawet sprawy, jakie mają szczęście żyjąc w dzisiejszych czasach, w kochających je rodzinach. Mając dach nad głową, ciepłe posiłki, mogąc robić tak wiele rzeczy, mieć pasje, uprawiać sporty… . To bardzo ważna nauka płynąca z tej książki. Porównanie do innych dzieci, które nie miały, a często nadal nie mają, tak wesołego życia pozwala docenić to, co się ma. Taki też był zamysł samego autora, co podkreśla ostatnia strona książki, a zwieńczają słowa: … *Możesz pilotować odrzutowce. Możesz robić eksperymenty naukowe. Możesz wszystko!” • Dorota Bojeczko • Biblioteka Kraków

[Spoiler] Florę Banks powołała do życia znana brytyjska pisarka – Emily Barr. Kiedy kończyła opowieść o Florze, jadąc akurat pociągiem, dwie siedzące za nią panie, które najwyraźniej czytały to, co właśnie powstawało, skomentowały powieść słowami: Nie sądzę, że wygra Nagrodę Bookera. Panie miały rację, co nie zmienia faktu, że powstała zgrabnie napisana, wciągająca książka o tym, że każdy ma w świecie swoje miejsce, własną opowieść z otwartym zakończeniem. Autorka po napisaniu i wydaniu książki sama wybrała się śladami swojej bohaterki. Powieść spodoba się starszej młodzieży. I być może dorosłym, jeśli tylko zapomną… o swoim wewnętrznym krytyku. • Ewa Cywińska • Bibliotek Kraków

Zaczęło się od opowiadania. Później pojawiły się powieści. A z nimi bohaterowie niezwykli i zwyczajni zarazem. Ewa Białołęcka przedstawiła grupę młodych ludzi obdarzonych fantastycznymi darami, lecz płacących za nie ogromną cenę. Głuchoniemy Kamyk potrafi tworzyć iluzje piękne, lecz nieme jak on sam. Nocny Śpiewak może zamienić kamień w najcenniejsze kruszce, odstrasza jednak wyglądem zwierzęcia. Jagoda z łatwością odczytuje ludzkie myśli i emocje, nie jest jednak łatwo być jedyną dziewczyną obdarzoną magicznymi zdolnościami. Magia, którą władają wcale nie rozwiązuje ich problemów. Ich wyjątkowość prowadzi wprost do Kręgu Magów, instytucji zrzeszającej i szkolącej władających magicznymi darami. Szybko okazuje się, że bohaterów czeka niepewna przyszłość, z którą muszą się zmierzyć. W czterech częściach cyklu przeżyjemy z Kamykiem i jego przyjaciółmi wiele przygód. Poznamy młodego smoka, który szuka rozrywki poza swoją rodzinną wyspą. Zwiedzimy ubogie wioski i bogate królestwa. Zostaniemy wciągnięci w intrygi, ale też będziemy świadkami niesamowitej siły przyjaźni, która pcha naszych bohaterów do przodu mimo przeciwności losu. • Ewa Białołęcka została okrzyknięta Królową Polskiej Fantastyki. Od publikacji czwartego tomu serii minęło jednak 15 lat, a w czytelnikach pozostał ogromny niedosyt – brakuje zakończenia historii urwanej i porzuconej przez autorkę na długi czas. Apetyt na powieści Białołęckiej zaostrzyło niedawno Wydawnictwo Jaguar wydając wznowienie Kronik Drugiego Kręgu w atrakcyjnej szacie graficznej. Echem rozniosły się również wieści o powrocie autorki do świata Kamyka i Nocnego Śpiewaka. Wznowienie serii miało poprzedzić wydanie długo wyczekiwanego przez fanów piątego tomu, wieńczącego przygody młodych Magów z Drugiego Kręgu. Nadal czekamy na konkretne informacje na temat nowej powieści. Niełatwo po tylu latach wrócić do świata magii, ale dla fanów serii Ewa Białołęcka próbuje. Czy Królowa powróci? Trzymam kciuki. • Joanna Pękala • Biblioteka Kraków

Ja niżej podpisany (...) dobrowolnie przyrzekam pod słowem honoru, że póki zdrów jestem, na każde wezwanie Naczelnika lub jego Zastępcy – bez względu na porę roku, dnia i stan pogody – stawię się w oznaczonym miejscu i godzinie odpowiednio na wyprawę zaopatrzony i udam się w góry według marszruty i wskazań Naczelnika lub jego Zastępcy w celu poszukiwań zaginionego i niesienia mu pomocy. (...) Obowiązki swe pełnił będę sumiennie i gorliwie, pamiętając, że od mego postępowania zależnem być może życie ludzkie. W zupełnej świadomości przyjętych na się trudnych obowiązków i na znak dobrej swej woli powyższe przyrzeczenie przez podanie ręki Naczelnikowi potwierdzam. • Jak podało Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe w 2018 roku przeprowadzono w sumie 691 działań, w tym 230 z udziałem śmigłowca, pomocy udzielono 766 osobom, śmierć w Tatrach poniosło 15 osób. Od 1909 roku TOPR wyciągnęło z opałów niejednego śmiałka, któremu Tarty wydały się być łatwym zadaniem. • Po książkę TOPR. Żeby inni mogli przeżyć sięgnęłam z ciekawości i nie żałuję – mnogość rodzajów wypadków i powodów wezwań ratowników jest zadziwiająca, a sama historia TOPR-u bardzo wciągająca. Mimo że lektura czasem przytłacza ilością informacji i smutnymi finałami, to nie można się od niej oderwać. Profesjonalizm polskich ratowników uznawany jest na całym świecie, ich poświęcenie zaś (prawie) nie zna granic. • Autorka poprzez rozmowę z prze­dsta­wici­elam­i TOPR-u przechodzi przez najistotniejsze sekcje. Jedna z najciekawszych dla mnie jako osoby bojącej się małych pomieszczeń i pająków była ta o jaskiniach – czytając ten rozdział nieustannie miałam ciarki. • Książkę polecam wszystkim (szczególnie nied­oświ­adcz­onym­ turystom), aby móc zobaczyć, że każda nieo­dpow­iedz­ialn­ość, na którą narażamy się podczas górskich wędrówek, jest niebezpieczna nie tylko dla nas, ale i ratowników, którzy bardzo często ratując innych ryzykują własnym życiem. • W dniu, gdy kończyłam pisać recenzję – 30 stycznia 2019, ratownicy TOPR brali udział w trzech akcjach ratunkowych: udzielili pomocy turystom porwanym przez lawinę, sprowadzili do schroniska turystkę zagubioną w rejonie Żółtego Potoku, a także pomogli parze, która utknęła w stromych, głębokich śniegach schodząc ze Świnicy w kierunku Zawratu – poszkodowany został sprowadzony do schroniska, a jego towarzyszka spędziła noc w jamie śnieżnej z czuwającym przy niej ratownikiem, czekając na odpowiednie warunki dla śmigłowca. Wychodząc kolejnym razem w Tatry cieszmy się, że jest ktoś, kto nie zostawi nas samych nawet w najgorszych tarapatach. • Jolanta Oleksa • Biblioteka Kraków

Nie jesteś idealna? A co to znaczy? Świat też nie jest idealny, ale przecież nikt tego od świata nie oczekuje. Usiądź i przeoddychaj to. Nie masz być idealna. Po prostu bądź sobą i ciesz się tym. (fragm. książki YEStem kobietą!) • Katarzyna Pawlikowska, autorka książki YEStem kobietą! jest ekspertką w dziedzinie społecznych i konsumenckich zachowań kobiet. Wulkanem pozytywnej energii, wspaniałą mówczynią, spełnioną matką, żoną i przyjaciółką. I widać to bardzo wyraźnie w książce, którą napisała. Zdawać by się mogło, że pozycja pretenduje do miana poradnika, ale nie jest to kompendium wiedzy dla kobiet, w którym autorka pisze co robić, aby być lepszą wersją samej siebie. Nie, nie jest to elementarz, w którym można znaleźć złote rady, jak stać się kobietą perfekcyjną pod każdym względem. Jest to swego rodzaju przewodnik po tajemniczym świecie kobiety. Mnóstwo w nim informacji o tym, jak odczuwają kobiety, jakie mają spojrzenie na pewne sprawy, co jest dla nich ważne, itd. Pokazany jest też punkt widzenia mężczyzn. I najważniejsze stwierdzenie: płeć nie sprawia, że ktoś jest lepszy lub gorszy, po prostu wszyscy jesteśmy równi. Choć bardzo się między sobą różnimy. Książka napisana jest w żartobliwym stylu, przy okazji przemyca wiele ciekawych wyników badań dotyczących stylu życia współczesnych Polek. Podaje przykłady tego, iż kobiety często chcą być perf­ekcj­onis­tkam­i we wszystkim, za cenę snu, jedzenia w biegu, spychania swoich potrzeb na dalszy plan, byle tylko wszystko w domu i w pracy było dopięte na ostatni guzik. Ale przecież nie od dziś wiadomo, że szczęśliwa kobieta to szczęśliwa matka, to szczęśliwe dziecko, szczęśliwa rodzina. Autorka zwraca uwagę na to, że nie warto aż tak się poświęcać dla innych, bo skutek będzie odwrotny od zamierzonego – zamiast spotkać się z wdzięcznością ze strony bliskich, staniemy się zgorzkniałe. Pawlikowska przekonuje, że nie trzeba robić wszystkiego idealnie, bo postępując w ten sposób możemy konkurować tylko o niezbyt szlachetny tytuł Niespełnionej Siłaczki, sfrustrowanej i rozczarowanej swoim życiem. Bądźmy więc kobietami nie tyle idealnymi, ile idealnie zadowolonymi z tego, jakie jesteśmy. Książkę polecam przede wszystkim paniom, które nie odkryły jeszcze drzemiącego w sobie potencjału energii, siły, stylu i kobiecości. Mężczyźni też mogą po nią sięgnąć, gdyż autorka, wbrew tytułowi, zawarła w tej pozycji wiele ciekawych informacji również o panach. Polecam! • Małgorzata Koźma • Biblioteka Kraków