W naszej małej społeczności ciągle odkrywamy niezwykłe osoby obdarzone różnorodnymi zdolnościami. Czasami są one tuż obok i trzeba je tylko przekonać, aby podzieliły się swoim dorobkiem. Jedną z takich nietuzinkowych osób jest Franciszek Chmura, który od zawsze związany jest z Olesnem. Tutaj się urodził, tu chodził do szkoły i tu osiadł na stałe. Z wykształcenia i zawodu mechanik ciągników i maszyn rolniczych, czyli poniekąd także artysta, który przywraca do życia uszkodzone mechanizmy i z tego jest głównie znany w naszym środowisku. Jednak w wolnych chwilach idąc za głosem swej wrażliwej duszy maluje i rzeźbi wyrażając w ten sposób to o czym bije serce. Jak sam przyznaje jest to Jego hobby, dzięki któremu może oderwać się od szarej codzienności i bez słów wyrazić swoje uczucia. Uprawia malarstwo olejne oraz rzeźbi w drewnie (jest to głównie lipa i wierzba), chociaż w ostatnich latach poświęca się głównie malarstwu. Swoją przygodę ze sztuką rozpoczął jeszcze jako młody chłopiec, a zaczął od akwareli, które następnie zamienił na farby olejne. Jeżeli chodzi o rzeźbę to zainteresował się nią pod wpływem zapr­zyja­źnio­nego­ rzeźbiarza Stanisława Morawca. Inspiruje go otaczający świat, natura ale podejmuje także tematykę religijną zwłaszcza w rzeźbie. Jego pierwsze bardziej znaczące prace powstały w latach 70 – tych.
W 1978 roku zdobył II miejsce w kategorii malarstwa za obraz „Przed rozstrzelaniem” (olej na płótnie z 1977 roku) w Konkursie „Plastyka ludowa województwa tarnowskiego”, którego organizatorami byli: Muzeum Okręgowe w Tarnowie, Spółdzielcze Zrzeszenie Wytwórców Rękodzieła Ludowego „MILENIUM” w Krakowie oraz Wojewódzki Ośrodek Kultury w Tarnowie.

Na wystawie prezentowanej w siedzibie Gminnej Biblioteki Publicznej w Oleśnie można obejrzeć zarówno obrazy jak i rzeźby. Na wyróżnienie zasługują najstarsze malowidła, które powstały jeszcze w latach 70-tych. Wśród rzeźb szczególnie przyciągają wzrok płaskorzeźby przedstawiające trzy stacje Dworu Niebieskiego. Należy dodać, że jest to pierwsza indywidualna wystawa prac tego twórcy.

Jej uroczyste otwarcie miało miejsce 29 stycznia 2017 roku i obfitowało w wiele niespodzianek. Pierwszą z nich była prezentacja dwóch obrazów tego artysty pochodzących ze zbiorów Muzeum Okręgowego w Tarnowie, a były to „Przed rozstrzelaniem” (1977) i „Mężczyzna z kosą” (1978). Pierwszy z nich, nagrodzony w 1978 roku, ma wartość sentymentalną i historyczną ponieważ powstał na bazie wspomnień taty Pana Franciszka, Stanisława Chmury. Odnosi się do autentycznych wydarzeń, jakie miały miejsce w Oleśnie we wrześniu 1939 roku. W trakcie przemarszu wojsk niemieckich przez Polskę na ich trasie znalazło się również Olesno, gdzie 10.09.1939 roku na podwórku Państwa Nowaków doszło do rozstrzelania grupy mieszkańców. Wśród skazanych znalazł się także Stanisław Chmura, który został ranny w bok i udo ale szczęśliwie udało mu się przeżyć. Na omawianym obrazie stoi jako drugi od lewej strony.

W rodzinie Chmurów nie tylko Pan Franciszek wyraża siebie tworząc. Z tego co wiadomo syn Piotr odziedziczył po tacie talent plastyczny. Z kolei syn Marcin pisze wiersze, które inspirowane są przemyśleniami i ważnymi dla niego wydarzeniami. W trakcie wernisażu po raz pierwszy zadebiutował publicznie jako autor. Swoje wiersze zadedykował tacie. Dwa z pośród czterech zapr­ezen­towa­nych­ były szczególne. Pierwszy z nich pt. „Każdy z nas ma swój krzyż” związany jest z wydarzeniami przedstawionymi na obrazie „Przed rozstrzelaniem”. Drugi pt. „Stary dom w głębi puszczy” poświęcony domowi rodzinnemu jego taty. Wiersze w mistrzowski sposób zaprezentowała Barbara Wójcik – poetka, malarka, a zarazem Dyrektor Gimnazjum w Oleśnie, do którego uczęszczał Marcin.

Oficjalnego otwarcia wystawy dokonał Wójt Gminy Olesno Witold Morawiec, który wręczył Franciszkowi Chmura - autorowi prezentowanych prac adres okolicznościowy oraz złożył serdeczne gratulacje i życzenia.

Specjalne wyrazy wdzięczności skierowano do Iwony Chmura, dzięki której doszło do zorganizowania wystawy, i która była zaangażowana w przygotowanie zarówno ekspozycji jak i wernisażu. Na jej ręce złożono także podziękowania dla całej rodziny za pomoc w przygotowaniu spotkania.

Po części oficjalnej dla wszystkich licznie zgromadzonych gości wystąpił ze specjalnym koncertem zespół „Bratowie” z Piwnicznej w składzie: Tomasz Kulig, Tymoteusz Florian, Adam Gumulak, Piotr Obrzut. Występ składał się z dwóch części. W pierwszej kapela zaprezentowała piękne i nastrojowe kolędy oraz pastorałki. Na drugą część złożyły się regionalne utwory biesiadne ubarwione góralskim humorem. "Bratowie" po raz kolejny oczarowali oleśnieńską widownię, która żywo włączyła się do wspólnego śpiewania, a na zakończenie podziękowała artystom gromkimi brawami na stojąco… oczywiście wcześniej nie obyło się bez bisów.

Organizatorami spotkania byli Wójt Gminy Olesno, Gminna Biblioteka Publiczna w Oleśnie oraz Stowarzyszenie Klub Seniora „Sami Swoi” w Oleśnie.

Na zakończenie słowa wdzięczności skierowano do wszystkich, którzy bezinteresownie zaangażowani byli w przygotowanie spotkania.
Wieczór zakończyło zwiedzanie wystawy oraz rozmowy w kawiarence literackiej przy filiżance aromatycznej kawy oraz „słodkim i słonym co nieco”. Poczęstunek ufundowany i przygotowany został przez rodzinę i przyjaciół Pana Franciszka Chmury, a były to Panie: Józefa Chmura, Iwona Chmura, Monika Kukla,Elżbieta Kogut, Agata Wrona; członkinie Stowarzyszenia Klub Seniora „Sami Swoi” w Oleśnie: Zofia Węgiel, Halina Dojka, Helena Moryl, Maria Łata, Janina Niemiec, Dorota Huczek, Barbara Wesołowska oraz Pracowników Biblioteki w Oleśnie.

Jak napisał Marcin Chmura „Banałem jest iść wyznaczoną drogą, lecz prawdziwym wyzwaniem jest podążać tam gdzie tej drogi nie ma i pozostawić po sobie ślad, którego nie da się zatrzeć.”
Nie bójmy się więc wyzwań, bo dzięki nim nasze życie zyskuje urok…"

Pierwsze w tym roku spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w Oleśnie poświęcone zostało książce pt. „Nieważkość” autorstwa Julii Fiedorczuk. Książka ta stanowi jednocześnie studium psychologiczne i historię społeczno-obyczajową z kryminalną zagadką w tle. To bardzo plastycznie napisana opowieść i głęboka analiza psychologiczna bohaterek.
„Nieważkość” to historia trzech zupełnie różnych kobiet. Zuzanna, zamożna warszawianka, jest ambitną i wciąż rozwijającą się pracownicą agencji reklamowej. W dzieciństwie wyjechała wraz z rodzicami z małej wioski i to uczyniło z niej „panią miastową”, otwierając równocześnie drogę do lepszego życia. Helena, matka dwójki dzieci, powiela los swojej matki, którego tak jej współczuła. Jest sfrustrowaną, zmęczoną życiem i brakiem perspektyw sprzątaczką. Mechanicznie wykonuje swoje obowiązki, a jej największym marzeniem jest dotrwanie do końca dnia. Ewa, pogrążona w świecie alkoholowych majaków, pragnie jedynie kolejnej dawki alkoholu i miejsca do spania. Wychowywana przez niedorozwiniętą matkę, sama została uznana przez otoczenie za opóźnioną w rozwoju, co przyjęła niemal z radością. Ze zdumieniem odkryła, że potwierdzanie ludzkich przypuszczeń i udawanie upośledzenia pozwala pozbyć się wszelkich obowiązków związanych z samodzielnością. Akcja książki rozgrywa się w ciągu zaledwie jednego dnia, jednak liczne dygresje i retrospekcje zastosowane przez autorkę, pozwalają poznać niemal całe życie trzech kobiet. Bohaterki znały się w dzieciństwie, lecz z czasem ich drogi się rozeszły i można mieć wrażenie, że nie mają ze sobą już nic wspólnego. Tymczasem łączy je traumatyczne wspomnienie, jakim jest tragiczna śmierć kolegi z klasy. To wydarzenie ma druzgocący, choć nieoczywisty wpływ na każdą z bohaterek. Ta niewyjaśniona sprawa z dawnych lat utrzymuje kobiety w stanie swoistego zawieszenia i nieważkości. Wszystkie z tych trzech kobiet zmagają się z przeszłością i tera­źnie­jszo­ścią­. Każda z nich przeżywa inne problemy i boryka się ze swoim losem. Ciężko jednak toczyć normalne, spokojne życie, dźwigając ciężar koszmaru z dzieciństwa. Chociaż opis tragicznej śmierci małego Mirka sprowadzony został w książce do zaledwie kilku lakonicznych zdań, ciężko oprzeć się wrażeniu, że każda z trzech bohaterek jest w jakimś stopniu winna...
Pełna retrospekcji układanka przeżyć i zdarzeń zmusza czytelnika do wytężenia uwagi i pełnej koncentracji. W natłoku wspomnień i dygresji łatwo przeoczyć istotne szczegóły tej opowieści. Autorka krąży według naji­stot­niej­szej­ kwestii, osnuwa ją tajemnicą i spowija mrokiem. A jednak delikatne sugestie, pewne metaforyczne sformułowania zestawione z dosadnymi opisami, naprowadzają czytelnika na rozwiązanie zagadki. Można stwierdzić, że chociaż autorka bezpośrednio nie wyjaśnia przyczyn tragedii, to jakby mimochodem wskazuje palcem, kto zawinił. Z kolei czytelnik, składając elementy tej psychologicznej układanki, może rozkoszować się stylem, językiem oraz zaskakującym połączeniem realizmu z niemal poetyckimi zwrotami.

Na kolejne spotkanie klubu zapraszamy 20.02.2017r. o godz. 14:00. Tematem dyskusji będzie książka O.Pamuka pt. "Dziwna myśl w mojej głowie".

20 stycznia 2017r. odbyło się spotkanie organizacyjne nowo powstałego Dyskusyjnego Klubu Książki dla dzieci, działającego przy Gminnej Bibliotece Publicznej w Oleśnie. Do zaszczytnego grona klubowiczów wstąpili najbardziej aktywni czytelnicy oleśnieńskiej książnicy. Na swoim pierwszym spotkaniu dokonali wyboru tytułów książek, które będą omawiane na spotkaniach klubu oraz przedstawili swoje pomysły, co do innych aspektów jego działalności.

Na kolejnym spotkaniu, które odbędzie się 24 lutego 2017r. o godz. 14:00, każdy członek klubu zaprezentuje najciekawszą według niego książkę, którą ostatnio przeczytał i chciałby polecić swoim rówieśnikom. Na spotkanie zapraszamy zarówno zadeklarowanych członków klubu, jak również wszystkich, którzy chcieliby się jeszcze do niego przyłączyć.