12 września o godz. 18:00 w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Świeciu odbyło się kolejne spotkanie autorskie w ramach programu Dyskusyjne Kluby Książki, realizowanego i finansowanego przez Instytut Książki. Gościem naszej Biblioteki był znakomity dziennikarz i reportażysta - Jacek Hugo-Bader, dwukrotny laureat nagrody Grand Press, autor książek W rajskiej dolinie wśród zielska, Biała gorączka, Dzienniki kołymskie oraz Długi film o miłości. Powrót na Broad Peak. Spotkanie poprowadził polonista i dziennikarz Michał Biniecki.
W wypełnionej po brzegi czytelni miłośnicy twórczości Jacka Hugo-Badera mieli okazję wysłuchać nie tylko opowieści o odwiedzanych miejscach przez autora, ale również poznać od podszewki jego znakomity warsztat pisarski. Spotkanie otworzył fragment najnowszej książki Długi film o miłości. Powrót na Broad Peak. Następnie Jacek Hugo-Bader opowiedział o swoich początkach jako reportażysty. Jak sam powiedział: Początków w moim życiu jest parę. Pracował jako nauczyciel historii, był pedagogiem szkolnym, a także jak sam przyznał handlował dresami pod Pałacem Kultury i Nauki w Warszawie. W wieku 35 lat z ogłoszenia trafił do „Gazety Wyborczej”. Początkowo pracował w dziale krajowym. Po około dwóch miesiącach został przeniesiony do działu reportażu: Reportaż to jest moja misja, moje przeznaczenie, tak miało być w moim życiu. W pracy reportera najważniejsza jest dobra rozmowa.

Wszystkie książki Jacka Hugo-Badera zdradzają jeden kierunek – wschodni. Jak sam się określa jest antysowieckim rusofilem. Uwielbiam Rosję, uwielbiam Rosjan, ich kulturę, literaturę, muzykę, wszystko w sferze kultury. Uwielbiam tych ludzi, ich wrażliwość, ich uważność na drugiego człowieka. Jak się okazuje zainteresowanie Rosją zaczęło się od przypadku, od napisania reportażu karabinie – kałasznikowie. Był to jego pierwszy wyjazd zagranicę. Dziennikarz powiedział, że: Opowieść o karabinie jest opowieścią o ludziach. Okazało się, że facet od kałasznikowa jeszcze żyje i mieszka na Uralu. Pojechałem do Rosji. Niestety okazało się, że moja znajomość rosyjskiego była na poziomie szkolnym, a do tego ten facet był głuchy. Bardzo zabawnie wyglądała nasza rozmowa. Gdy 1991 roku w Rosji wybuchł Pucz Janajewa ponownie wyjechał na Wschód. Zrobiłem bieżący reportaż z ulicy, z miejskiej wojny. Dla mnie osobiście ważne było to, że stanąłem na ulicy w centrum Moskwy i powiedziałem: To jest to moje miejsce, gdzie ja powinienem być, tutaj rozpoczyna się moje nowe życie, to jest moja druga ojczyzna, moja specjalizacja, moja namiętność i miłość i ja będę tutaj pracował.
Na wschodzie przebywał prawie cztery lata docierając do zwykłych ludzi, często zsuniętych za margines, ludzi na bakier z prawem, wtapiając się w ich środowisko. Autor literatury faktu opowiadał w jaki sposób spotyka bohaterów swoich książek. Jak podkreślił: Sytuacja drogi jest cudowna, w drodze jest większa szansa spotkania ciekawych ludzi. Dlatego fenomen reportaży Jacka Hugo-Badera tkwi w jego doświadczeniu, nie pisze on o rzeczach, których sam nie pozna: Moje największe doświadczenie, najważniejsze jest, że poza tym wszystkim, że ja o tym piszę, o tym wiem, to jeszcze ja to posmakuję, że ja tego dotknę, że ja tam byłem, ja to widziałem. Doświadczyć zmysłami najwięcej jak się da. Głównie chodzi mi o to, aby rozhuśtać ludzkie emocje.
Zapytany o swojego mistrza reportażu, na którym się wzorował Jacek Hugo-Bader wskazał Izaaka Babla, którego czytał w latach młodości. Moja wiedza brała się z czytania, czytałem od wczesnych lat dzieciństwa, pochłaniałem bardzo dużo książek. „Armia konna” Babla jest największym osiągnięciem reporterskim w historii.
Reporter zdradził czytelnikom, że obecnie pracuje nad kolejną swoją książką, która zatytułowana będzie Skucha: Będzie to książka o Polsce, o odzyskaniu niepodległości, o moich kolegach z podziemia. Autor obiecał, że znajdzie się w niej historia o polowaniu na muchy, być może przeczytamy również i o „świeckiej musze”.
Jacka Hugo-Badera można słuchać bez końca, podobnie jak zaczytywać się w jego książkach. W trakcie pona­ddwu­godz­inne­go spotkania Czytelnicy chętnie zadawali autorowi pytania, m.in. dotyczące konfliktu Ukraińsko-Rosyjskiego, co myślą Rosjanie, a także dlaczego dziennikarz swoją pracę nazywa katownią.
Spora część przybyłych na spotkanie czytelników była już zaopatrzona w książki autora, ale w trakcie spotkania można było nabyć najnowszą książkę Długi film o miłości. Powrót na Broad Peak. Na zakończenie do Jacka Hugo-Badera ustawiła się dość spora kolejka czytelników, którzy nie tylko otrzymali imienny autograf, ale również ich książki zostały opieczętowane ekslibrisem zawierającym motto zapożyczone od Indian Koyukon: „O tym nie mów. Twoje usta są za małe”.
moderator DKK Marcin Warmke

Fotorelacja

Relacja wideo

Od 3 lat w całej Polsce odbywa się publiczne czytanie wybitnych dzieł literatury polskiej. Akcja, zainicjowana przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego, ma na celu popularyzację czytelnictwa, polskiej literatury, a także promowanie języka ojczystego, dzięki któremu mamy poczucie wspólnej tożsamości. Czytano już „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza oraz dzieła Aleksandra Fredry. Narodowe Czytanie, mimo swojej niedługiej historii, dociera do coraz większej liczby miejscowości i osiąga imponującą już skalę. Podczas ostatniej edycji wzięło w nim udział ponad 700 miast i wsi. Każda z nich ma swój pomysł na publiczne czytanie, swoją formułę, bo ta jest zupełnie dowolna. Byle tylko oddawała należny hołd dziełu literackiemu, które jest w danym roku wyróżnione, a także miała charakter publiczny. Dlatego też w tym dniu polska literatura rozbrzmiewa w klasach szkolnych, na ulicach, w instytucjach, za pośrednictwem mediów, czytana jest zarówno przez uczniów, mieszkańców, jak również przez osoby znane i lubiane. Świecie, z inicjatywy naszej Biblioteki, pierwszy raz wzięło udział w tym narodowym pospolitym ruszeniu. Nasze publiczne czytanie „Trylogii”, która była bohaterką tegorocznej edycji, odbyło się w parku miejskim, w sympatycznym otoczeniu fontanny. Wsparli nas licznie zarówno uczniowie okolicznych szkół, nauczyciele, jak też osoby piastujące różne funkcje w miejskich urzędach i instytucjach. Zainteresowani mogli na własnych wydaniach sien­kiew­iczo­wski­ch dzieł przybić sobie pamiątkową pieczątkę, którą otrzymaliśmy z kancelarii Prezydenta. Liczba kilkunastu lektorów przewyższała co prawda liczbę stałej publiczności, jednak mimo to słowa „Trylogii” niosły się po okolicy i z pewnością nie były obojętne tego dnia dla nikogo, kto chociażby przechodził w tym miejscu o tej porze.
Oprac. Michał Brdak

Turniej jednego wiersza organizowany w ramach Jesieni Poetyckiej 2014 odbędzie się w piątek 3 października o godz. 18:00 w Cafe Kultura. Uczestnicy konkursu zaprezentują wiersz własnego autorstwa, napisany w języku polskim, nie nagradzany na innych konkursach, ani dotąd nie publikowany. Czas prezentacji nie może przekroczyć 3 minut.

Aby wziąć udział w turnieju należy zgłosić się do dnia 21 września w Punkcie Informacji OKSiR podając imię i nazwisko, wiek, numer telefonu, adres e-mail oraz dołączając 3 egzemplarze utworu (wydruk), który będzie prezentowany w konkursie. Zgłosić się można również drogą elektroniczną wysyłając e-mail z wymaganymi informacjami na adres zielony.kot@oksir.eu.

Oprócz statuetki Zielonego Kota zwycięzca otrzyma nagrodę pieniężną w wysokości 300 zł.

www.bibl­iote­kasw­ieci­e.pl