Smutna historia o miłości dwojga ludzi, którzy pochodzą z dwóch różnych światów; on ubogi malarz, ona modelka, córka senatora. Mimo różnej przeszłości są dla siebie uzupełnieniem, widzą nawzajem w sobie to, czego nikt inny nie dostrzega. Ona walczy o niego, gdy on nie wierzy we własne siły jako malarz. Podróżują przez rok poznając różne aspekty malarstwa. On jest z nią przez cały czas, gdy ona walczy z chorobą...Pełne oddanie, poświęcenie i wiara w tę drugą osobę.

Historia opowiedziana na kartach tej książki to podróż poznawcza. Główny bohater podróżuje pieszo wierząc, że dzięki temu jego znajoma będzie żyć, choć umiera na raka. W trakcie wyprawy poznaje wielu ludzi, którzy opowiadają mu swoje historie, otwierają się przed nim-obcym, bo odejdzie, a ich tajemnice razem z nim. Harold Fray walczy ze swoimi słabościami, swoim ciałem, bo to po kilu dniach odmawia mu posłuszeństwa, ale również z przeszłością, która kładzie się cieniem na jego wędrówce i niepokoi myśli i sumienie. Ważne, że z każdą milą cień ten jest krótszy, a myśli coraz bardziej poukładane. Dzięki tej podróży jego żona odkrywa na nowo sprawy i rzeczy kiedyś dla nich obojga bardzo ważne, a zagubione i przykryte wzajemnymi pretensjami i obojętnością. My dzięki tej wędrówce poznajemy przede wszystkim świat i ludzi w ich pięknym i szczerym wydaniu, ale również przedstawieni zostali nam tacy, którzy chcą się ogrzać w blasku sławy, przypisując sobie zasługi innych...jak to w życiu.