Rewelacyjna książka! Pewnie nie sięgnęłabym po nią gdyby pewna osoba mi jej nie poleciła :) • Bardzo podobały mi się perypetie rodziny Gwidoszów: Kuby - szukającego miłości, Malwiny - zakochanej w pewnym muzyku, Maryni - ciekawej wszystkiego dziewczynce, rodzicach tej trójki: Joasi i Mariuszu - pragnących zawsze pomagać swym dzieciom oraz babci - która najlepiej rozumie ich wszystkich. • Momentami bardzo zabawna książka pokazuje sytuacje z życia codziennego, ale pokazuje również problemy, które dotykają wielu ludzi. Odchudzanie, trudna miłość, codzienne kłopoty w szkole, wśród przyjaciół. Świetna książka, której kolejne części przeczytam z wielką chęcią!

Chociaż wyznaję zasadę, najpierw książka, a dopiero potem film, to tym razem samo wyszło, że jednak najpierw obejrzałam film. Tak mnie on zaciekawił, że postanowiłam przeczytać książkę, chociaż miałabyć ona moją lekturą za rok. • Słowem mogę stwierdzić, że książka piękna. Walka, bohaterstwo, odwaga, cierpienia jakie niektórzy przeszli są dla mnie nie do wyobrażenia. Rudy, to dla mnie wzór, jego bohaterstwo, było prawdziwą odwagą i wyrazem przyjaźni do osób, których nie wydał, przy swoich cierpieniach. Także wyraz przyjaźni Zośki do Rudego jest piękny kiedy za wszelką cenę chce odbić Rudego. Alek- wiecznie zadowolony z życia chłopak, również bardzo lubił Rudego, brał udział w Akcji pod Arsenałem i tam poległ. Była to dla mnie bardzo smutna chwila w książce, gdyż bardzo polubiłam jego pozytywne nastawienie. • Przez większą część książki, łzy cisnęły mi się do oczu. Bardzo smutne jest dla mnie to, co ludzie wycierpieli. • Książkę tę na pewno warto przeczytać i nie żałuję, że zabrałam się za nią rok wcześniej. Na pewno nie zapomnę o niej i będę ją wspominać. Oby więcej tak wspaniałych lektur!

To już kolejna książka Anny Łaciny którą przeczytałam i po raz kolejny jestem pod wielkim wrażeniem jej twórczości. Miłość, kłótnie, przyjaźń, problemy, śmierć - to rzeczy o których opowiada książka. Po raz kolejny autorka pisze o miłości. Trudnej miłość, która przechodzi różne chwile i te dobre i te złe. W książce poruszone jest kilka wątków, różnych osób co jest bardzo ciekawe, bo bardzo urozmaica fabułę. Świetna książka, naprawdę warta przeczytania!

Pewnie gdyby nie to że ta książka była moją lekturą, to w życiu bym jej nie przeczytała. Szczerze mówiąc, książka ta kompletnie nie przypadła mi do gustu. Może dlatego, że nie przepadam za tym, kiedy powieść jest pisana wierszem. No i język, jakim jest pisana był dla mnie bardzo trudny, mało zrozumiały. Mi niestety nie przypadła do gustu, ale może innym bardziej się spodoba.

To już kolejna przeczytana przeze mnie powieść Pani Beaty Andrzejczuk i po raz kolejny nie zawiodłam się. • Główna bohaterka Julia jest bardzo ciężko chora. Straciła włosy i zaczęła tyć, przykro jej z tego powodu, nie wie jak sobie z tym poradzić. Pragnie miłości, lecz nagle przyjaciółki oddalają się od niej, a jej chłopak coraz rzadziej się z nią spotyka. No i jeszcze jej przyjaciel, z internetu o imieniu Eliasz, który pragnie dziewczynę poznać w realu, ale ona nie chce. Dziewczyna pląta się w coraz to nowych kłamstwach, które nie wie jak odkręcić. • Sam Eliasz w dużej mierze przypomina Maksyma, miły, opiekuńczy, odpowiedzialny, rozważny. Jednym słowem kolejny ideał. • Piękna momentami zabawna, ale też wzruszająca książka, którą przyjemnie się czyta. • Chłonęłam z zaciekawieniem każdą stronę, każdy rozdział i nagle skończyło się. Teraz pozostaje mi czekać na kolejną część tej książki.