Od Pearl Harbour do Hirosimy:

• 

  emiliabojanowska
  "Od Pearl Harbour do Hiroshimy" to pozycja, która okazała się dla mnie bardzo pozytywnym zaskoczeniem. Wiele słyszałam o tej książce, że jest zbyt długa, momentami nudnawa, a nawet rasistowska. I cóż mogę powiedzieć? Że lepiej nie czytać recenzji? Mimo obszernej objętości książkę pochłonęłam błyskawicznie i byłam zachwycona szczegółowym opisem wydarzeń w Japonii przez francuskiego korespondenta i dziennikarza Roberta Guillaina, który 'utknął' w Tokio po ataku na Pearl Harbour. Wojna na krańcu świata, tak odległa od Europy, Polski, bez żadnych osobistych konotacji, jawi się w podręcznikach sucho i wybiórczo. Zmienia to kolosalnie ta książka. Bardzo szczegółowo opisuje złożone czynniki, które doprowadziły Japonię do wojny, sytuację w kraju, samych Japończyków, ich historię, przeszłość, nawet każda decyzja polityczna jest poprzedzona dokładnym opisem i niejako 'mapą' wyjaśniającą co do tego doprowadziło. Autor genialnie i bez ogródek opisuje życie codzienne w czasie wojny, walkę o przetrwanie i jedzenie, nastroje społeczne, wreszcie dźwiganie narodu z ruin po przegranej wojnie - czytający jest swietnie prowadzony przez autora. Jeśli chodzi o zarzucony rzekomy rasizm autora. Czy wypowiada się momentami źle o Japończykach? Owszem, ale inaczej niż w sposób jakoby głęboko zakorzeniony, a wynikający z osobistych doświadczeń - co również jest szczegółowo opisane i wyjaśnione. Nie jest to 'piękny' opis, ale wydaje się na ten konkretny moment szczery - chwilami wypływający ze złości i frustracji autora. Nie brak natomiast opinii na pograniczu podziwu i wyrozumiałości wobec narodu japońskiego. Odnoszę wrażenie, że autor poprawnie balansował między opisem zarówno pozytywnych, jak i negatywnych cech narodowych, wszak na każdy naród sklada się mozaika dobra i zła - a to wszystko z czegoś wynika. Reasumując, pozycja wybitnie godna polecenia.

Brak wątków