Część faktów z życia „Mrogiego Drożka” – jak pisał Stanisław Lem w liście do autora „Tanga” – znamy z wywiadów Małgorzaty Niemczyńskiej prze­prow­adza­nych­ nie tylko z bohaterem, ale też z osobami bliskimi pisarzowi. Zebrane informacje o trudnym w codziennym współżyciu, milkliwym i wycofanym, a jednocześnie wyczulonym na swoim punkcie dramaturgu i satyryku autorka podzieliła na dwie kategorie: miejsca i ludzie. Striptiz obserwujemy z wielu perspektyw oczami ludzi, którzy rozbierają osobowość Mrożka na czynniki pierwsze. Nie towarzyszą temu żadne ekscesy czy rewelacje. Bliscy i przyjaciele dramaturga wiedzą, że nie mogą posunąć się dalej niż pozwolił im na to neurotyczny twórca. • Pełny tekst recenzji na stronie [Link] • Polecamy! • Katarzyna Nowicka • BPMiG w Zagórowie

Kalina Błażejowska w książce „Uparte serce. Biografia Poświatowskiej” zbeletryzowała sprawnie życiorys poetki. Dzięki temu mamy szansę zbliżyć się do Haliny Poświatowskiej, do Haśki. Przestała bowiem być „legendarna i tragiczna” oraz „przeklęta” – jak chciał Jan Marx – stała się cielesna, zwyczajnie cierpiąca i niezwyczajnie głodna życia. Biograficzna powieść Kaliny Błażejowskiej zmienia bohaterkę z literackiego ducha w kobietę z krwi i kości. Autorka biografii wyjaśnia we wstępie, że aspekt hist­oryc­znol­iter­acki nie był dla niej priorytetowy. Zrezygnowała również z modnej ostatnio reportażowej wersji biografii. Utkanie dialogów i narracji z wątków prywatnej korespondencji poetki, z domowych archiwów członków jej rodziny i przyjaciół okazało się trafnym wyborem. Powieść biograficzna płynie wartko przed oczami czytelnika. • Pełny tekst recenzji na stronie www.czytamwwannie.pl • Polecamy! • Katarzyna Nowicka • BPMiG w Zagórowie

Anioł pełen lęku • Anioła właśnie, także Jezuska, Ratownika i inne osoby walczące nie tylko na wojnie, ale przede wszystkim walczące z własnym lękiem opisała Grażyna Jagielska w książce „Anioły jedzą trzy razy dziennie”. Jeśli jedzą regularnie – w porządku, gorzej kiedy umierają ze strachu. Działo się tak z Karolinką, która wiedziała, że jest aniołem, chciała zniknąć, przestać jeść, oddychać. Potrzeba naśladownictwa nieziemskiej istoty wynikała z obezwładniającego lęku. Przecież taki anioł, jeśli chce, jest niewidzialny. • Pełny tekst recenzji na portalu Czytam w wannie. • [Link] • Katarzyna Nowicka • BPMiG w Zagórowie

Diarystka z Saskiej Kępy • Dziewczyński dziennik intymny rejestruje wszelkie stany emocjonalne autorki: od „różowego humoru” po odcienie depresji. Naturalnie nie tej zdiagnozowanej przez psychologa, tylko tej doznawanej przez trzynastolatkę. O graniu w siatkówkę, treningach na basenie Legii, wymianie złośliwości z Jurkiem, o koleżankach, wrednych nauczycielkach, wypadach rowerowych do Miedzeszyna czyta się jak… Właśnie trudno o drugi element porównania, bo jednocześnie z typowo dziewczęcymi sprawami kochliwej nastolatki splatają się refleksje, które treścią i stylem nie odbiegają od uwag dojrzałych autorów. Pochwały „Dzienników” wygłoszone przez profesora Andrzeja Zieniewicza w wywiadach i zawarte we wstępie do książki nie są przesadzone. • Cały tekst recenzji na stronie Czytam w wannie • [Link] • Katarzyna Nowicka • BPMiG w Zagórowie

„Doktór powiedział, ażeby ja nigdy już wierszy nie pisała. Zabronił mi przyjmować te piosenki w domu, bo mnie zabijają. Tylko gdzie się przed nimi schowam? Prawdę powiedzieć, ja jestem zadowolniona, jak przychodzą. Od razu cały tabor stoi mi przed oczami.” Piosenki nachodziły Papuszę w domu i nie pozwalały jej spać. Na dodatek wywoływały silne wzruszenie i puls tracił miarowość. To nie była najwyższa cena, jaką nadwrażliwa kobieta zapłaciła za poetyckie usposobienie. To była już konsekwencja wysokiego okupu, który na niej wymusiło życie. • Pełny tekst recenzji na stronie Czytam w Wannie [Link] • Katarzyna Nowicka • BPMiG • w Zagórowie