Recenzja napisana przez członków Młodzieżowego DKK • Anna Onichimowska jest jedną z najp­opul­arni­ejsz­ych autorek literatury dla młodzieży w Polsce. Młodych ludzi traktuje bardzo poważnie, jak sama uważa, problemy nastolatków to problemy ludzi dorosłych. W swoich książkach skierowanych do tej grupy odbiorców przełamuje pewne kanony pisania nie cenzuruje fabuły, nie boi się podejmować motywów dotąd nieformalnie zakazanych. Chce przedstawić świat młodych ludzi ze wszystkimi pokusami. Powieść tejże autorki pt. Samotne wyspy i storczyk była naszą kwietniową lekturą. Jak przyznały klubowiczki niby taka o zwyczajnym życiu, jednak ma w sobie coś takiego, że nie można się od niej oderwać. Głównym bohaterem książki jest osiemnastoletni Maciek. Na zewnątrz to pewny siebie nastolatek, pełen luzu i swobody. Za tę swobodę i wysokie mniemanie o sobie został mocno skrytykowany przez uczestniczki spotkania. Niestety w życiu Maćka zdarzają się także porażki. Nie dostaje się na Akademię Sztuk Pięknych, dziewczyna, którą jest zainteresowany, niespecjalnie za nim przepada. W pewnym momencie chłopak zdaje sobie sprawę, że jest bardzo samotny. Na zainteresowanie ze strony matki nie może liczyć. Kobieta nie ma czasu dla swojego syna i stara się nie krępować go zbytnio nadzorem. Jednak ta wolność powoli zaczyna się Maćkowi "przejadać". Analizując życie Maćka klubowiczki starały się znaleźć u niego jakieś pozytywne cechy i ku swojemu zdziwieniu znalazły. Maciek z pewnością jest wrażliwym człowiekiem. Nieoczekiwana wiadomość, że będzie miał braciszka, (o którym zawsze marzył), bardzo go cieszy. Jest także dobrym kolegą. Niestety, jego relacje z dziewczynami są wg klubowiczek nie do przyjęcia. Jest to niewątpliwie dobra książka dla młodzieży, ale mogą po nią sięgnąć również rodzice, zwłaszcza ci, którzy wychowują swoje dzieci bezstresowo.

Niedługo wakacje. Tym, którzy wybierają się za "Wielką Wodę", polecam książkę Marka Wałkuskiego, dziennikarza radiowej "Trójki" i wieloletniego korespondenta Polskiego Radia w Waszyngtonie, pt. Wałkowanie Ameryki. Napisana w przystępny i ciekawy sposób, nie tylko dla tych, którzy szczególnie interesują się Ameryką, ale dla wszystkich. Jaka jest Ameryka? – Kolos, który chyli się ku upadkowi, raj dla imigrantów, czy fanatyków religijnych. Na te i na wiele innych pytań odpowiada w swojej książce. Czyni to przy tym w sposób dla siebie bardzo char­akte­ryst­yczn­y (inteligentny, lekko złośliwy, ironiczny). Jest to doskonała, wartościowa i niezmiernie ciekawa pozycja. Gorąco zachęcam do lektury.

Interesująca książka autorstwa Davida Christiansona – uznanego historyka i mistrza zega­rmis­trzo­stwa­. Autor przedstawia fascynującą historię pomiaru czasu i badań nad zega­rmis­trzo­wską­ sztuką – od chińskich zegarów wodnych do współczesnych zegarów atomowych. Przemiany jakie na przestrzeni wieków zachodziły w sposobie pomiaru czasu oraz w budowie czasomierzy ukazują jakimi drogami przebiegał technologiczny i społeczny rozwój naszej cywilizacji. Książka zawiera słownik pojęć z zega­rmis­trzo­stwa­ oraz liczne i efektowne ilustracje – dokładne rysunki i fotografie pozwalają zrozumieć działanie przedstawianych zegarów oraz podziwiać kunszt dawnych zegarmistrzów.

Boscy i nieznośni to 21 portretów niezwykłych twórców, którzy są ważni dla Anny Janko. Są wśród nich Julian Tuwim, Bolesław Leśmian, Margaret Mitchell, Francesco Petrarka, Anna Kamieńska i i inni. • Losy niektórych z nich (Guillaume Apollinaire, Pola Negri) Janko odtwarza z kronikarską dokładnością, od narodzin do śmierci. Przywołuje najważniejsze momenty z życia bohaterów. • Wszystkie postaci opisane są z osobistej perspektywy autorki. Anna Janko mówi o tym co w nich ważne jest dla niej, co wywarło największe wrażenie. W tekstach pojawiają się też ulubione wiersze autorki inspirowane twórczością podziwianych przez nią poetów lub im dedykowane. Wśród nich znajdziemy m. in. Juliana Tuwima, Annę Kowalską, Czesława Miłosza, Marię Janion... • Boscy czy nieznośni? A może jedno i drugie? Poznaj niezwykłe biografie niezwykłych ludzi...

Drodzy Rodzice, z pewnością wiele razy zdarzały się Wam sytuacje, gdy jechaliście gdzieś z dziećmi i musieliście czekać; w poczekalni u lekarza, w oczekiwaniu na zajęcia muzyczne, sportowe itp. Na pewno każdy z Was wie, jak ważne są wtedy umiejętności zorganizowania twórczego zajęcia dla małych dzieci. Dlatego polecam Paluszkami tak i siak. Zabawy paluszkowe z wierszykami. Żeby świetnie bawić się z dzieckiem nie potrzebujemy żadnych wymyślnych rekwizytów – palce przecież zawsze mamy ze sobą ☺. W kąpieli, w samochodzie, na dworze, w domu, w poczekalni u dentysty można wprowadzać w życie zabawy paluszkowe. Zabawy takie znane są od pokoleń. Każdy z nas na pewno zna wierszyk "Idzie rak" czy "Sroczka". Dzieci bardzo chętnie w nich uczestniczą, gdyż sprawiają im wiele radości. A do tego pomagają budować dobrą, bezpośrednią więź między dorosłym a dzieckiem. Takie zabawy usprawniają manualnie dzieci, ćwiczą pamięć, przygotowują do układania, konstruowania, lepienia, wydzierania, wycinania, rysowania, malowania, a także pisania. Wierszyki, na których oparto zabawy są krótkie, rymowane i rytmiczne. Dzieci mogą je zapamiętywać, przy okazji ucząc się spostrzegania rymów, wprowadzając do swojego słownika nowe wyrazy. Opisy zabaw zawarte w książce Paluszkami tak i siak można traktować jako propozycję, którą rodzic, nauczyciel, a także dziecko mogą zmieniać, rozwijając w ten sposób własną pomysłowość. Zabawy paluszkowe zawsze się udają! Zapraszamy do zabawy! ☺