Postaci Marcina Kydryńskiego nie trzeba przedstawiać. Znany podróżnik, osobowość, dziennikarz muzyczny, fotograf. • Jego ostatnia książka „Biel: Notatki z Afryki”, to piękno Afryki ukazane w słowie, a przede wszystkim w obrazie. Zostały tu zebrane najpiękniejsze fotografie zrobione podczas jego licznych podróżny na ten kontynent. • Każdy rozdział to starannie i przejmująco opisane przemyślenia, wrażenia oraz rozważania na temat życia i tego, co go spotkało na trasie afrykańskich wędrówek. Całość okraszona jest tak pięknymi fotografiami (ukazującymi piękno naszej planety i napotkanych ludzi), że trudno nie docenić kunsztu pana Kydryńskiego. TT

Najpopularniejsza dziewczyna w szkole i dziwny chłopak uważany za wariata. Dwie osoby, które pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego i pewnie nigdy by nie miały, gdyby nie „spotkanie” sześć pięter nad ziemią. • Violet i Theodore – bo takie imiona noszą główni bohaterowie – mają do przygotowania wspólny projekt na geografię Stanów Zjednoczonych i, co za tym idzie, spędzają ze sobą coraz więcej czasu. Mimo, iż ich dalsze losy nie są trudne do przewidzenia, to Jennifer Niven udało się stworzyć wzruszająca historię o młodych ludziach, miłości, nadziei, przemijaniu i depresji czyli opowieść pełną trudnych, ale za to bardzo ważnych emocji. Powieść ta niesie ze sobą jeszcze inną prawdę, a mianowicie: aby zmienić swoje życie wystarczy na swej drodze spotkać właściwą osobę, ale trzeba uważać, bo wiele można stracić sądząc tylko po pozorach i skupiając się na powierzchownych relacjach. AO

Tytułowa Billie oraz Franck to para młodych a już poturbowanych przez los bohaterów. Zaczynamy poznawać ich historię kiedy Franck zostaje ranny w wąwozie a Billie podczas zimnej, bezsennej nocy czeka na pomoc, ogrzewa nieprzytomnego niegdyś przyjaciela i prowadzi monolog z gwiazdą. Cofa się w czasie do ich trudnego i bolesnego dzieciństwa i młodości. Wspomina czas kiedy się poznali i zostali wybrani do głównych ról w szkolnym przedstawieniu w sztuce "Nie zadzieraj z miłością" Alfreda de Musset. Nagle dwoje wyrzutków społecznych, rozbitków i outsiderów zostaje dobranych w parę i skazanych na wspólne przygotowania scen dramatu. Od tego momentu stają się sobie coraz bardziej bliscy i nierozłączni. Godzinami dyskutują nad przygotowywaną sztuką i analizują losy jej bohaterów. • A potem jak to bywa w życiu on wyjeżdża, ona zostaje w swoim małym piekle. Spotykają się po latach i co z tego wyniknie trzeba przeczytać :) A nikt tak nie pisze pięknie, przenikliwie i poruszająco o przyjaźni i miłości jak właśnie Anna Gavalda. jb

Czy słyszysz czasem głos w swojej głowie, który ostrzega Cię przed wyjściem z domu, czy podjęciem jakiejś decyzji? Możemy to nazwać intuicją lub przeczuciem. Główny bohater dzisiejszej powieści – muzyk Peter Harper – ma tak od dzieciństwa. Ale nie zawsze tego głosu słucha. • Tak jest i tym razem – wychodzi z domu i w wyniku tego zostaje porażony przez piorun. Od tego momentu głos zamienia się w przerażające wizje, w których ogląda śmierć najbliższych osób ze swojego otoczenia. Ale czy to dzieje się naprawdę? Czy jest to tylko koszmarny, realistyczny sen, z którego nie może się obudzić? A może to reakcja na niedawny, ciężki rozwód i brak weny twórczej? Aby się tego dowiedzieć, sięgnij po powieść • „Ostatnia noc w Tremore Beach” Mikaela Santiago. To naprawdę niezły dreszczowiec! Polecam! am

„Już zwiędły kwiaty w bukiecie, wydartym mi siłą z dłoni. • Żyć to mi nie dajecie, lecz umrzeć mi nikt nie wzbroni...” • M. Pawlikowska-Jasnorzewska • O mężczyznach z rodu Kossaków powiedziano i napisano już chyba wszystko, za to kobiety z tego rodu pozostają w ich cieniu- owszem - nie wszystkie - wybitną pisarkę Zofię Kossak-Szczucką, sv Szatkowską (1889–1968); poetkę Marię Pawlikowską- Jasnorzewską (1891–1945) i ekscentryczną Magdalenę Samozwaniec(1894–1972), wnuczki Juliusza Kossaka wszyscy znamy. Ostatnio głośno zrobiło się też o Simonie Kossak (1943–2007, córka Jerzego, wnuczka Wojciecha, prawnuczka Juliusza, bratanica Marii i Magdaleny) a to za sprawą wydanej biografii oraz wznowienia jej książki o Puszczy Białowieskiej. • Ale przecież w tej rodzinie były inne wybitne kobiety, matki, teściowe, synowe, córki i wnuczki. Kobiety szlachetne, majętne lub ubogie, lekkoduchy, podróżniczki czy kury domowe. Im właśnie poświęcona jest arcyciekawe saga rodzinna „Kobiety Kossaków”. Szczególnie upodobałam sobie losy Marii z Kisielnickich Kossakowej (1861-1943), kobiety dobrej, wiernej i cichej, żony malarza Wojciecha Kossaka. Z ogromnym poświęceniem znosiła wybryki męża, który zrobił oszałamiającą karierę. Świetnie opisano także życie Jadwigi z Unrugów Witkiewiczowej (1893-1968), żony Witkacego, wnuczki Juliusza Kossaka. Opisy ślubów, wesel, pogrzebów, wojaży, troski o byt codzienny, anegdoty, cytaty ze starych pamiętników – wszystko to układa się w jedną barwną i fascynującą opowieść o damach noszących dumnie nazwisko Kossak. To nie są opowieści z zapomnianego lamusa a wyjątkowo barwna gawęda o pannach, żonach i wdowach dawnej, niezwykłej i jakże ciekawszej Polski. Czyta się jednym tchem, polecam! JM