Kolejna, trzecia część cyklu Beautiful Bastard która w niczym nie odbiega od poprzednich. • "Piękny gracz" to niestety lektura nudna, bez fabuły i jakichkolwiek emocji. Główni bohaterowie nijacy, a dialogi prowadzone przez nich są niczym paplanina ze szkolnego korytarza. • Żadna postać nie wywołuje u mnie sympatii. • Książkę czyta się szybko, ale według mnie jest to strata czasu.

Druga część przygód Igora Brudnego trzyma taki sam wysoki poziom jak tom pierwszy. • Bardzo dobry kryminał. Wciągający i trzymający w napięciu od pierwszej strony do ostatniej. • Czyta się fajnie, szybko, a napięcie jest stopniowo dawkowane. • Książka mroczna, tajemnicza, zawiła, niepokojąca. • Ostrzegam, ciarki na plecach podczas czytania GWARANTOWANE. • Osoby bardzo wrażliwe nie powinny czytać tej książki. • Ja biorę się za kolejną część :)

Sięgając po tę książkę oczekiwałam lekkiego romansu z nutką pikanterii. Dostałam to i wiele więcej. Czytając "Nagą prawdę" można się zrelaksować, wzruszyć i niejednokrotnie uśmiechnąć. Tytuł może sugerować czytelnikowi romans pełen pikantnych scen, jednak jest to przede wszystkim romantyczna historia o drugiej szansie, odzyskiwaniu zaufania, a także o tym, że czasem najgorsza prawda jest lepsza od kłamstwa. • Parę razy naprawdę się uśmiałam, zwłaszcza dzięki babci ;) • Nie mam większych uwag, bo była to lektura naprawdę szybka i przyjemna. Dla fanek Vi Keeland pozycja obowiązkowa.

Lekka, romantyczna, przewidywalna, idealna na odstresowanie po intensywnym dniu. Takie też są potrzebne! Ale jednak jest to książka którą tak samo szybko jak się czyta tak szybko się ją zapomni. • Czytałam lepsze książki tej autorki.

" Oblicze Gangstera" to druga część braci Tarasow, a jednocześnie kontynuacja serii 'Gangsterzy. • Jest to historia Kiriła i Raisy, rozdzielonych przed laty przez zrządzenie losu. Oboje wiele w życiu przeszli i gdy on po latach i po trudnych przejściach wraca po nią, okazuje się, że Raisa zniknęła. Jej odszukanie i osoba Kiriła wprowadzi do rodziny Tarasow dużo zamieszania, rozwiązanie pewnych zagadek, sekretów rodzinnych, trochę akcji i nowych wątków. • Nie porwała mnie niestety ta część, zresztą tak jak i pozostałe. Przebrnęłam jakoś przez nią, ale bez rewelacji. • Ogólnie całokształt książek oceniam neutralnie. Nie jestem ani na tak, ani na nie. Jest to jednak jedynie moja subiektywna opinia. • Książki są pełna tajemnic, pyskówek, humoru i napięcia, ale pozostawiają sporo niesmaku, są naiwne, chaotyczne i niepotrzebnie tak bardzo wulgarne. • Miałam także dość tych przechwalań i wzajemnych gróźb " jacy to oni są męscy, niebezpieczni, zabójczy", "że co jeden drugiemu zrobi jak mu podpadnie" i "że lepiej im nie podskakiwać, bo oni są tacy mega straszni"... W początkowych książkach to jeszcze nie raziło tak przy czytaniu, ale przy którejś z kolei to już irytuje. • Mimo wszystko pióro autorki jest niebywale lekkie i sprawia, że przez historię wręcz się płynie, a kiedy dochodzi się do końca, chce się jeszcze więcej. • Czy sięgnę po inne książki Anny Wolf? Myślę, że tak. Jestem pewna, że ta powieść nie zakończyła mojej przygody z twórczością autorki.