Mimo ciekawego tematu - duże rozczarowanie. • Część dotycząca komunikacji miejskiej ciekawa, kwestia komunikacji w regionach czy międzywojewódzkiej (PKS-y) zaledwie naszkicowana. Wielka szkoda, bo liczyłem na ciekawą analizę tej części rynku transportowego. • Za to momentami skandaliczna jest część dot. kolei. Bezkrytyczne podejście Autorki do realnych problemów WEWNĄTRZ kolei, które czynią z nas kraj kolejowego trzeciego świata, perspektywa wyłącznie "starych kolejarzy", mówiących z grubsza: "- bo kiedyś, to panie, była kolej, teraz nie ma kolei" to perspektywa przede wszystkim nieuczciwa wobec Czytelnika. Kompletne pominięcie sukcesów kolei regionalnych (bo wiadomo, jak pisać o spółkach marszałkowskich, to tylko w kontekście klęski Kolei Śląskich, a nie SKM-ce, Kolejach Mazowieckich czy Małopolskich) i faktu, że to one przywracają ludziom wiarę w sens poruszania się pociągiem. Brak jakiejkolwiek próby zastanowienia się przez Autorkę, czy perspektywa "starych kolejarzy" (czyli w większości związkowców usadowionych na cieplutkich, dożywotnich posadkach) - często blokujących czy niszczących koleje regionalne (które oferują usługę milion lat świetlnych lepszą niż fasadowe Przewozy Regionalne), nie jest właśnie największą bolączką rynku przewozów kolejowych. Pominięcie wątku szkodliwej działalności kolejowych związków zawodowych niestety de facto unieważnia część "kolejową" książki. Szkoda.

Tematyka - 10/10. To powinna być obowiązkowa pozycja dla każdego, kto zabiera głos ws. Kościoła i jego wpływu na państwo. W naszym smutnym, udręczonym katofaszyzmem kraju, śledztwo Martela powinno być szczególnie uważnie analizowane i stanowić bazę do jakiejkolwiek dyskusji, również wśród polityków. • Wobec dwóch rzeczy nie można było jednak przejść do porządku dziennego w tej książce. Pierwsza to - i mam świadomość, że to bardzo subiektywne odczucie - wyjątkowo denerwująca maniera Autora. Ciągłe podkreślanie obiadków, kolacyjek, wizyt domowych u swoich bohaterów to naprawdę mocno irytujące fragmenty. Za to ocena mniejsza o jeden punkt. • Ale prawdziwym skandalem jest to, w jaki sposób ta książka jest przetłumaczona i zredagowana. Częsty brak spójności między rozdziałami, np. 3 różne zapisy nazwy "Kongregacji Nauki Wiary", 2 różne zapisy słynnego cytatu Franciszka, czy wracanie opisami do postaci, które były bohaterami wcześniejszych rozdziałów świadczy niestety o tym, że tłumaczki (aż 3!) przekładu dokonywały rozdziałami, nie współpracując ze sobą. Na dodatek kilka błędów rzeczowych, notoryczne literówki, urwane lub niemające sensu zdania, których było trochę, świadczą o braku redakcji książki. A już decyzja o odmienianiu nazwiska Sodano (skądinąd językowo w pełni słuszna), ale odstąpienie od odmiany jego imienia pokazuje olbrzymią niechlujność i brak korekty. Wstydem jest, że takie wydawnictwo jak Agora wydaje ważną książkę tak niedopracowaną translatorsko, redakcyjnie i korektorsko. To niestety znacząco utrudnia tę potrzebną i demaskatorską lekturę. I za to niechlujstwo ocena powinna oscylować w okolicy 5, ale szkoda tak mocno zaniżać punktów całości ze względu na szacunek dla pracy Autora.

"Białystok" był jednak trochę "mocniejszy", ale "Poznań" to taka typowa, świętojebliwa Polska w pigułce. Smutne, bo niestety prawdziwe.

Czekałem na tę książkę, bo "Białystok" i "Poznań" to są bardzo dobre reportaże. Nie zawiodłem się. • Mam ten komfort (?), że kilku opisanych bohaterów znam, lub przynajmniej kojarzę ze względów zawodowych, a wiele poruszanych tematów śledziłem i śledzę na co dzień - nie mniej jednak perspektywa dobrego reportera "z zewnątrz" pozwala odkryć Oświęcim i jego mieszkańców na nowo. • Jedna, jedyna rzecz, która się nie godzi w książce reportera wydanej przez uznane wydawnictwo - cały akapit dot. kadencji prezydentów: Marszałka, Grossera (de facto nie rozpoczętej) i Chwieruta jest błędnie zapisany, nie zgadza się żaden rok. To o tyle dziwne, że tego typu informacje można od ręki sprawdzić w internecie. • Ale i tak to kawał świetnego tekstu!

Jedna z ważniejszych książek, które czytałem w ostatnim czasie. Lektura obowiązkowa nie tylko dla gejów (bo w dużej części znają to z autopsji), ale wszystkich, którzy chcą zrozumieć sytuację osób LGBT i powody samobójstw lub długoletnich depresji.