Polski tytuł powieści Elizabeth Strout "Okruchy codzienności" chyba najlepiej oddaje ducha tej powieści. Bo o tym właśnie jest ta książka, o codziennych problemach mieszkańców małego nadmorskiego miasteczka Crosby w Nowej Anglii, o ich życiowych rozterkach, dylematach. A postać Olive Kitterdge jest swego rodzaju klamrą łączącą całą powieść w całość, czasem tylko przemykającą na kartach książki, będąc tłem dla wydarzeń w życiu innych bohaterów powieści Strout. • Tytułowa postać powieści Olive Kitteridge, nauczycielka matematyki, budząca respekt i często niechęć mieszkańców miasteczka. Zawsze mówi to co myśli, ma wyrobione zdanie na każdy temat. Pod tą skorupą chłodu i niedostępności, kryje się osoba borykająca się z prozą życia, własnymi tęsknotami, pragnieniem o byciu potrzebną , lękami związanymi z samotności i potrzebą bycia kochanym. Z kolejnych rozdziałów powieści poznajemy prawdziwą twarz Olive, obraz jej małżeństwa, relacji z synem i mieszkańcami miasteczka. Ten obraz bohaterki pozwala nam częściowe zrozumienie jej zachowań . • Powieść czyta się naprawdę dobrze. Napisana jest prostym i przystępnym językiem. Zarówno pod względem językowym i fabularnym autorka spisała się na medal. Narracja czaruje, intryguje i jednocześnie daje do myślenia. • Pomimo lekkości pióra autorki, książka nie należy do literatury łatwej, posiada naprawdę duży ładunek emocjonalny, nad którym nie da się przejść od razu do porządku dziennego. • Podsumowując "Okruchy codzienności" to naprawdę kawał solidnej literatury o ludzkich losach i codziennych demonach z którymi walczymy. Polecam gorąco. • Marta Ciulis- Pyznar

Główna bohaterka Anna, pisarka powieści historycznych i romansów, prowadzi dość nudne i spokojne życie w Warszawie. Zlecenie śledztwa Anny otrzymuje prywatny detektyw i były policjant wynajęty przez niejakiego Irona. W tym samym czasie w Polsce i na świecie dochodzi do licznych zamachów. Czy te wydarzenia mogą mieć jakikolwiek związek z mało fascynującym życiem Anny i jej męża. • Niestety jak się okazuje pozory mogą mylić i mogą być śmiertelnie niebezpieczne. Tyle o fabule, bo nie chcę zdradzać więcej. • Dawno nie miałam w ręce tak dobrej książki sensacyjnej. Czytając, trochę czułam się jak w czasie lektury Alicji w Krainie Czarów, były miejsca, że nie wiedział czy na pewno czytam dobrą książkę. I nie zrozumcie tego jako wady tej książki, to jedna z jej największych zalet. Autor jest mistrzem suspensu. Serwuje czytelnikowi sporą dawkę zagadek i znaków zapytania, miesza i plącze akcję, ale taki powinien być dobry kryminał. • Fabuła książki jest niezwykle wciągająca. Ciekawie zbudowane, mocne i wyraziste postacie, to kolejne mocne punkty powieści. • "Kota z Chesire" czyta się niezwykle szybko, nie tylko z uwagi na objętość, ale i lekkie pióro pisarza. • Reasumując, Marek Żelkowski stworzył naprawdę dobrą powieść sensacyjną, przy tym bardzo niekonwencjonalną. Książka wciąga, intryguje swoją nieprzewidywalnością i nierutynowym podejściem do schematu. Do tego jeszcze zaskakujący finał. Polecam. • Marta Ciulis- Pyznar

Absurdalna, komiczna, dowcipna tak pokrótce można scharakteryzować powieść "Autostopem przez Galaktykę" Douglasa Adamsa. • W skrócie fabuła: Ziemiak ( dobrze czytacie Ziemiak nie Ziemianin) Arthur Dent dowiaduje się w dość niezwykłych okolicznościach, że jego przyjaciel niejaki Ford Prefekt jest kosmitą, a Ziemia ma za chwilę zostać unicestwiona, bo leży na trasie planowanej kosmicznej autostrady. Żeby uratować przyjaciela przez niechybną śmiercią Ford zabiera Artuhra statkiem kosmicznym w podróż po galaktyce, oczywiście autostopem. Wiem, brzmi to głupio i absurdalnie, ale to dopiero początek ich przygód w czasie i przestrzeni. • Książka jest fantastyczna i nie tylko mam tu na myśli, że to świetnie napisana science- fiction, dawno tak dobrze nie bawiłam się czytając powieść ( lepiej bawił się chyba tylko autor w czasie pisania) - cudowny odstresowywacz. Książka to gigantyczna dawka absurdalnego, zwariowanego, satyrycznego i bardzo brytyjskiego humoru, trochę w stylu Monthy Pythona. • Sam tytułowy przewodnik "Autostopem przez Galaktykę" to dla mnie taka wczesna wersja Wikipedii. • Nie sposób nie wspomnieć o bohaterach: Artura, Forda oraz Marvina- cierpiącego na depresję robota, trochę surrealistyczne towarzystwo jak na galaktycznych autoostopowiczów. • "Autostopem przez galaktykę" to fantastyczne, poruszające wyobraźnię międzygalaktyczne przygody które można czytać i czytać..... a to dopiero był pierwszy z pięciotomowej trylogii. • Marta Ciulis- Pyznar

Po książkę sięgnęłam ze względu na nazwisko Johna Greena. • Wielkim plusem książki jest to, że pomimo że trzy opowiadania to całkowicie różne historie, napisane przez trzech różnych autorów, to opowieści zazębiają się i odnosi się wrażenie jakby książka została napisana przez jednego autora, czyta się lekko i przyjemnie. I to chyba jedyne pozytywy jaki potrafię znaleźć w tej książce. Sama fabuła mnie nie powaliła na kolana, podejrzewam, że głównie wynika to z faktu, że książka skierowana jest bardziej dla nastolatek , a mnie do tej grupy ciężko zaliczyć, świątecznej atmosfery też nie poczułam. • Fanom Greena i świątecznych romantycznych historii polecam. Niestety dla mnie to najsłabsza pozycja Greena jaką do tej pory przeczytałam. • Marta Ciulis- Pyznar

To moje pierwsze spotkanie w Wojciechem Cejrowskim w wydaniu pisarz. Do tej pory znałam go jako podróżnika i reportera, więc nie ukrywam, że byłam pełna obaw rozpoczynając lekturę jego powieści. • Tytułowa wyspa na prerii to dom w Arizonie przy granicy z Meksykiem, którego właścicielem stał się Pan Wojciech. Najpierw otrzymał go w prezencie, później wygrał w karty, a następnie dziedziczył po ojcu- sceneria rodem z westernu. Jednak fani tego gatunku filmowego akcji rodem z filmów o kowbojach raczej nie znajdą. Autor przestawia prozę życia na prerii, jest dużo wiatru, piachu, kurzu, robactwa i nicnierobienia. Autor jest świetnym obserwatorem życia toczącego się w Arizonie. Jest dużo humoru, ironii i ciekawostek z życia na prerii, czyli to za co najbardziej cenię autora. • Książkę czyta się lekko i przyjemnie, ale niestety pojawiają się tzw. zapychacze, tak jakby autor nie miał pomysłu co pisać. • Nie do końca przemawia do mnie używany przez autora gawędziarski styl. Cejrowskiego dobrze się ogląda i słucha w takim w takim wydaniu, gorzej niestety czyta. Nie podobało mi się również wszechobecne uwielbienie dla Stanów Zjednoczonych, mnie to niestety raziło. • Pomijając drobne wady wspomniane wyżej, uważam że książka mimo tego jest naprawdę warta uwagi. Świetnie wydana, cudowna okładka i interesujące opowieści snute przez autora. • Dla fanów Cejrowskiego i Stanów Zjednoczonych lektura obowiązkowa. • Marta Ciulis- Pyznar