Księgi Jakubowe:

• 

  jakub.watrobinski
  Niez­aprz­ecza­lnie­ wielka historia "tygla" Narodów. Język lekki bez zadęcia. Bohaterów całe mnóstwo. Treść mnie uspokoiła i potwierdziła, że Dobro zwycięża, nazwisko z końcówką ski, wcale nie musi wskazywać na Polaka, a ludzie dzielą się na mądrych i nie bardzo oraz dobrych i nie bardzo, ale wszyscy spełniają jakąś rolę społeczną. I żebyś nie wiadomo jak się wytężał, to jak jesteś śmieszny, to usłyszysz chichot historii. Wydaje mi się, że warto poświęcić tej lekturze nasz czas.
• 

  OC17132
  Książka niezwykła! Czytelnik pozwala prowadzić się narracją autorki po zakątkach miasteczek, podwórek, domostw, zaułków i chłonąć atmosferę tych zamierzchłych czasów za sprawą nie tylko "imaginacji" i wrażliwości pisarki, ale i pobudzonej własnej wyobraźni. Po zamknięciu książki chce się ją przeczytać jeszcze raz, aby ugruntować zdobytą wiedzę. Książka dla miłośników długiego i nieśpiesznego czytania.
• 

  gosia.wajda
  Nie jest łatwo przedrzeć się przez strony Ksiąg Jakubowych, ale warto. Skomplikowany świat, mieszające się losy ludzi różnych wyznań i kultur opisane niesamowitym, pięknym językiem.
• 

  JacekK
  Poddałem się. To jest bardzo dobra książka ale niestety to nie do końca moje klimaty. • Mając więcej czasu niż 2 miesiące na jej przeczytanie zapewne dałbym jej rade... • Szkoda. Oddałem do biblioteki. Kiedyś na pewno ją dokończę, bo mimo wszystko uważam że warto.

Brak wątków