Już od początku listopada trwa konkurs pod nazwą Tajemniczy Olsztyn… • Do wygrania atrakcyjne nagrody w tym zestawy książek, roczny abonament do Planety 11 i koszulki z limitowanej edycji Olsztyn czyta kryminały. A co trzeba zrobić? • Wczuj się w klimat magicznego, niezwykłego Olsztyna, Olsztyna widzianego od strony podwórek, bram, bocznych uliczek, Olsztyna prywatnego, takiego, który fascynuje i zastanawia. I zrób zdjęcie lub napisz kilka słów opowieści albo nagraj krótki filmik amatorski i dostarcz do końca miesiąca do siedziby dyrekcji Miejskiej Biblioteki Publicznej przy ul. Rodziewiczówny 2 w Olsztynie. • Regulamin znajdziecie na [Link] • Daj się zainspirować urokowi miasta i pokaż nam swój niezwykły, tajemniczy Olsztyn! Nagrody czekają!

Zapraszamy na wieczór poetycki p. Kaliny Izabeli Zioła, który odbędzie się 26.11.2013 r. (wtorek) o godz. 16.00 w naszej Bibliotece. Poetka zaprezentuje wiersze przy akompaniamencie gitary. • Kalina Izabela Zioła, urodzona w Poznaniu. Poetka, eseistka, krytyk literacki, animator kultury. Debiutowała na łamach „Życia Literackiego” w 1970 roku. Wydała cztery książki poetyckie „Srebrny Motyl”, „Przez chwilę”, „Kwaśne winogrona” (Wydawnictwo Literackie i Naukowe RADWAN) oraz w 2013 roku "Okno niepamięci" (Biblioteka Tematu). W roku 2012 za tom poezji "Kwaśne winogrona" otrzymała Nagrodę Pracy Organicznej im. Marii Konopnickiej. W swojej twórczości ukazuje świat miłości, ludzkich losów, tęsknot i oczekiwań, językiem przystępnym, budującym bliską, ciepłą relację z czytelnikami. • [Obraz] • (Drzazga Kalina Izabela Zioła)

Państwowa Szkoła Muzyczna I i II st. Im. F. Chopina w Opolu • Miejska Biblioteka Publiczna im. Jana Pawła II w Opolu • zapraszają na • Wieczór akordeonowy • 23 listopada 2013 (sobota), godz. 16.00 • Sala Konferencyjna MBP • wstęp wolny • [Obraz] • Akordeon – zaczarowany instrument. Niby nic wielkiego. Parę stroików, papierowy miech, plastikowe klawisze. Dlaczego wciąż wraca do łask? Nie chce odejść, stać się częścią historii. Gra w filmach, brzęczy z radia. Nie oddaje miejsca gitarom, syntezatorom i komputerom. Jaka żywotna siła w nim tkwi? Aby się tego dowiedzieć trzeba stanąć z nim twarzą w twarz. Poczuć wibracje, powiew powietrza z miecha, zagłębić się w jego magicznym dźwięku. Spojrzeć w twarz grającego, czasem małego dziecka, które ujarzmia tę machinę. Może wtedy odsłoni ona swe tajemnice? • Państwowa Szkoła Muzyczna I i II st. i Miejska Biblioteka Publiczna zapraszają na Wieczór akordeonowy. Usłyszymy program przygotowany przez najmłodszych adeptów tej sztuki. Uczniowie w wieku 7- 10 lat oraz młodzież ze szkoły średniej poprowadzą nas poprzez wszystkie style muzyczne. Usłyszymy polskie pieśni i kolędy, ale także walce, tanga, utwory muzyki współczesnej. • Koncert przygotował i poprowadzi mgr Dariusz Kownacki – nauczyciel gry na akordeonie, wychowawca laureatów ogólnopolskich i międ­zyna­rodo­wych­ konkursów muzycznych.

Miejska Biblioteka Publiczna im. Jana Pawła II w Opolu • Filia nr 7 • zaprasza na spotkanie z cyklu „Znajomi z sąsiedztwa” • Liryka, liryka, tkliwa dynamika… • 21 listopada 2013 r. (czwartek), godz. 17.00 • ul. Rodziewiczówny 13 • [Obraz] • Niektórzy lubią poezję - pisała Wisława Szymborska. Jeżeli Państwo zaliczają się do tej grupy, zapraszamy na wieczór poezji przy świecach i nastrojowej muzyce. Koniecznie proszę ze sobą zabrać szczyptę lirycznego nastroju i odrobinę melancholii.

Miejska Biblioteka Publiczna im. Jana Pawła II w Opolu • Klub Krytyki Politycznej w Opolu • zapraszają na projekcję filmu • The House I Live In • 21 listopada 2013 r. / czwartek / godz. 11:00 • Sala Konferencyjna MBP, ul. Minorytów 4 • wstęp wolny • [Obraz] • Dom, w którym mieszkam (The House I Live In) to krytyczna analiza amerykańskiej polityki narkotykowej, bezlitośnie punktująca wszystkie jej absurdy i niekonsekwencje. Film pokazuje, że szkody wojny z narkotykami wpływają na losy jednostek i całych społeczności, bo polityka bazująca wyłącznie na wymiarze sprawiedliwości prowadzi tylko do masowego osadzania w więzieniach. Wcale nie poprawia zdrowia ani bezpieczeństwa publicznego użytkowników narkotyków i osób nie korzystających z substancji psychoaktywnych w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie. Sama wojna z narkotykami kosztuje rokrocznie amerykańskich podatników co najmniej 51 miliardów dolarów. To dokładnie 168 dolarów przypadające na jedną kobietę, jednego mężczyznę lub jedno dziecko w USA - są to koszty wojny z narkotykami na szczeblu państwowym lub stanowym, nieu­wzgl­ędni­ając­e kosztów lokalnych lub niepoliczalnych, jak bezrobocie lub niedostępność edukacji.

18 XI ruszyła nasza literacka gra miejska! Zadaniem Gracza jest stworzenie opowieści w oparciu o fragment, który zamieszczony jest na karcie gry oraz słowa wylosowane na poszczególnych stanowiskach. Pełną opowieść oraz kartę gry (o ile opowieść zajmie więcej przestrzeni niż karta gry) należy złożyć najpóźniej do 16 XII 2013 na mecie gry to jest w Filii nr 1 MBP przy ul. Smętka 28A w Olsztynie. Grę można przechodzić tak wiele razy, jak tylko Gracz ma na to ochotę. Więcej info [Link]

W piątek 8 listopada 2013 roku, podczas uroczystej 50. Sesji Rady Powiatu Pabianickiego, która odbyła się w Dworze Kapituły Krakowskiej w Pabianicach wręczono tytuł "Zasłużony dla Powiatu Pabianickiego". Uhonorowano dwie instytucje, w tym Uniwersytet Trzeciego Wieku przy Miejskiej Bibliotece Publicznej w Konstantynowie Łódzkim, Medal odebrała dyrektor Biblioteki Ewa Jabłońska. W uroczystości uczestniczył również burmistrz Konstantynowa Łódzkiego Henryk Brzyszcz. • Tytuł „Zasłużony dla Powiatu Pabianickiego” został ustanowiony przez Radę Powiatu Pabianickiego w dniu 28 maja 2009 roku w celu uhonorowania i wyróżnienia mieszkańców powiatu, zakładów pracy, instytucji, stowarzyszeń, organizacji pozarządowych i fundacji. Tytuł nadaje się osobom fizycznym, prawnym, organizacjom pozarządowym oraz stowarzyszeniom gospodarczym, kulturalnym i innym podmiotom o zasięgu powiatowym i ponad powiatowym jako zaszczytne wyróżnienie za zasługi dla Powiatu Pabianickiego, szczególnie w działalności gospodarczej, społecznej, kulturalnej i sportowej.

Sala Konferencyjna MBP, ul. Minorytów 4 • Portret z duszą na ramieniu • Spotkanie z Ireną Wyczółkowską • Prowadzenie: Jacek Gutorow i Bartosz Suwiński • Zapraszamy!

13 listopada 2013r. • W naszej bibliotece wciąż trwają spotkania dzieci z panem Julianem Tuwimem, a tak naprawdę, z jego wierszami . W dniu dzisiejszym ze „Słoniem Trąbalskim” bawiły się sympatyczne „Pszczółki” – przedszkolaki z grupy integracyjnej Przedszkola nr 2 w Konstantynowie Łódzkim. • Pszczółki świetnie poradziły sobie z rolami aktorów kukiełkowych, a wiersz pana Tuwima o „Słoniu Trąbalskim” w wykonaniu naszych gości, wzbogacił się o nowe, wesołe dialogi. • Prosto z teatrzyku kukiełkowego, nasze pszczółki „sfrunęły” na biblioteczne książki i tam już pozostały. • Trudno było dzieciom rozstać się z ciekawymi, kolorowymi książkami i dlatego już dzisiaj zapowiedziały ponowną wizytę w bibliotece. • Serdecznie zapraszamy i czekamy!

8 listopada 2013 r. • Za oknami biblioteki szary, jesienny poranek. Ciemne chmury zapowiadają deszcz. Ale takiej pogody nie boją się przedszkolaki z Przedszkola „Camelot”. Właśnie dzisiaj dzieci postanowiły odwiedzić Bibliotekę, a w niej rozśpiewanego Pana Tralalińskiego z wiersza Juliana Tuwima, który wraz ze swoimi przyjaciółmi zaprosił przedszkolakow na ulicę Wesolińską do wspólnych śpiewów i pląsów. Dobry nastrój i uśmiechy naszych gości sprawiły, że z ciemnych chmur nie spadła ani jedna kropla deszczu i dzieci mogły spokojnie wrócić do przedszkola. • Tak dobrze mogliśmy bawić się, dzięki kukiełkom prze­dsta­wiaj­ącym­ bohaterów wierszy Juliana Tuwima, które wraz z aktywnym udziałem dzieci tworzą Biblioteczny Teatrzyk Kukiełkowy. • Jak zawsze podczas naszych spotkań nie zabrakło też czasu na wspólne, a także indywidualne spotkanie z bibliotecznymi książkami. • Dziękujemy za uśmiechy, wesołą zabawę i zapraszamy ponownie.

W dniu 22.10.2013r. na pierwszym powakacyjnym spotkaniu Młodzieżowego Dyskusyjnego Klubu Książki tematem naszych rozważań była książka Andrzeja Maleszki pt. „Magiczne drzewo. Tajemnica mostu” • Dyskusję naszą zdominował temat magii Czerwonego Krzesła, które wykonane z Magicznego Drzewa mogło spełniać wszystkie życzenia swojego właściciela, te dobre ale i te złe. • Zastanawialiśmy się wspólnie co dobrego moglibyśmy wyczarować będąc w posiadaniu takiego przedmiotu. Następnie odpo­wied­ziel­iśmy­ sobie na pytanie co mogłoby się wydarzyć gdyby Czerwone Krzesło wpadło w ręce ludzi o złych zamiarach. Po rozważeniu wszystkich argumentów za i przeciw urządzaliśmy sąd nad książkowym „Czerwonym Krzesłem”. • Podczas jawnego głosowania, jednogłośnie zdecydowaliśmy, że tak naprawdę wolimy świat bez magii i czarów, które w pewnych okolicznościach mogłyby wyrządzić wielką krzywdę ludziom. Nasze Czerwone Krzesło zostało skazane na niebyt. • Choć przedmiotem naszych rozważań była magia, to podczas dyskusji padło wiele poważnych i mądrych stwierdzeń dotyczących możliwości różnych zachowań ludzkich. • Na zakończenie naszego spotkania, korzystając z ostatnich chwil możliwości spełniania dobrych życzeń, Czerwone Krzesło wyczarowało dla każdego klubowicza niespodziankę w postaci małego upominku. • Za miesiąc kolejne spotkanie z książką. • Nasz Klub wciąż czeka na nowych klubowiczów! • Dołączcie do nas! • Serdecznie zapraszamy!

14 listopada odbyły się w naszej Bibliotece kolejne zajęcia komputerowe. Kursanci I grupy dalej poznawali tajniki edytora tekstu WordPad, a grupa II korzystając z Kalkulatora obliczała między innymi...ile wynosi miesięczna rata kredytu hipotecznego przy określonych parametrach. Państwo dzięki temu sami mogli się przekonać, jak wiele możliwości kryje w sobie komputerowy kalkulator. Pokazałyśmy również w jaki sposób przechowywać pliki na komputerze, jednocześnie przeglądając i przesłuchując dostępne obrazy i muzykę. Odkryłyśmy też przed naszymi słuchaczami działanie Programu Lupa - przydatnego między innymi do podglądania drobnego druku na niektórych umowach... • Zajęcia z podstaw obsługi komputera i Internetu dla osób dorosłych odbywają sie w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Konstantynowie Łódzkim w każdy czwartek w godzinach 17.00 - 18.00 oraz 18.15 - 19.15. Dla chętnych możliwe są również zajęcia indywidualne w godzinach pracy Biblioteki. Wszystkich zain­tere­sowa­nych­ prosimy o kontakt pod numerami telefonów 663 200 455, (42) 211 16 51. • Zajęcia odbywają się pod patronatem Polski Cyfrowej Równych Szans. PCRS jest projektem działającym od 2011 roku i jego celem jest prze­ciwd­ział­anie­ wykluczeniu cyfrowemu dorosłych Polek i Polaków. Głównymi beneficjentami są "Latarnicy Polski Cyfrowej" - lokalni działacze, których zadaniem jest szerzenie umiejętności korzystania z nowych technologii. W lipcu 2012 roku - dwie z nas - Karolina Lpińska i Sylwia Jędras - powiększyłyśmy grono "Latarników" uczestnicząc w dwudniowym szkoleniu i odbierajac Certyfikat Latarnika Polski cyfrowej Równych Szans. Nabyłyśmy tym samym prawo do organizacji szkoleń komputerowo - internetowych na terenie naszej gminy. • Serdecznie zapraszamy do odwiedzania portalu [Link] na którym między innymi można zapoznać się głębiej z ideą i historią projektu, naszymi relacjami z zajęć, oraz odnaleźć innych "Latarników" działających niedaleko Państwa zamieszkania. Aby nas odnaleźć wystarczy na głównej stronie portalu kliknąć na opcję ZNAJDŹ LATARNIKA, a następnie wpisać "Konstantynów Łódzki".

[Obraz] • Lektura „Morfiny” była dla mnie pierwszym spotkaniem z pisarstwem Szczepana Twardocha. Recenzji i komentarzy na temat książki również nie czytałam, chcąc uniknąć sugestii interpretacji, nadi­nter­pret­acji­, krytyki, zachwytu itp. Powieść od pierwszych stron pochłonęła mnie całkowicie. Uwodzi na wielu poziomach. Zaskakuje swoją niebanalną narracją, bogactwem wątków, a zwłaszcza ciekawą kreacją głównego bohatera – złożoną, niejednoznaczną, na pewno mogącą wzbudzać kontrowersje. Powieść tętni życiem, w którego wir zostajemy wessani, ale nie giniemy w jego odmętach. Sposób budowania rzeczywistości, odsłanianie jej szczegółów, otwieranie kolejnych szkatułek zdarzeń czasami wzbudza niepokój, ale nigdy nie powoduje naszego zagubienia. Autor pisze tak zręcznie, że nigdy nam to nie zagraża. Często zastanawiamy się natomiast, czy wykreowany świat jest prawdopodobny, czy to się zdarzyć mogło? • Atutem powieści jest niewątpliwie postać głównego bohatera – morfinisty, kobieciarza, pół Polaka pół Niemca, Ślązaka żyjącego w Warszawie, zarówno tej przedwojennej jak i okupacyjnej. Mężczyzna niejednokrotnie okazuje się kanalią, jest więc antybohaterem. Jego upadki moralne okazują się jednak bardziej bliskie niż heroiczne gesty innych postaci. Podnosi się z upadku, by po raz kolejny popełniać błędy, mimo licznych słabości zmaga się z nimi. Złożone losy postaci poznajemy w narracji bieżącej oraz przez retrospekcję i wspomnienia. Zakres narracji wciąż jest poszerzany, zderzamy się z przepływem strumieni świadomości bohatera. Im więcej rozważań o samym sobie, tym więcej problemów z samookreśleniem, ze zdefiniowaniem własnej tożsamości. „Jestem Konstanty Willemann i jestem dobrym synem własnej matki. Nie jestem. Jestem Konstanty Willemann i przyjąłem miłość mojego ojca, wiedząc, gdzie go zaprowadzi (…) Jestem Konstanty Willemann i nienawidzę swojej matki (…) i jestem synem diabła i trupa. Jestem Konstanty Willemann i mam w dupie to, czy jestem Niemcem czy Polakiem, bo są ważniejsze sprawy na tym świecie.” Dramatyczne monologi podobne do zacytowanego towarzyszą naszemu bohaterowi aż do jego tragicznej śmierci. Życie Konstantego Willemanna jest skomplikowane, ale nie wszystkie komplikacje wynikają z jego postępowania. Uwikłany w wiele konfliktów (z matką, ojcem, żoną, kochankami, przyjaciółmi, polskością…) najbardziej skonfliktował się z samym sobą. Jest człowiekiem z krwi i kości, o bogatym wnętrzu, dlatego w czytelniku może wzbudzać skrajne emocje, również pozytywne, choćby sympatię, współczucie. • Przez prawie sześćset stron powieści bohaterowi towarzyszy ktoś, kogo nie potrafimy określić jednoznacznie. Ktoś, kto mówi głosem kobiety, ale pozostaje zagadką. Możemy snuć przypuszczenia: Mojra? Śmierć? Melancholia? Żeński głos narracji zna przeszłość, wybiega w przyszłość Konstantego uprzedzając fakty, opiekuje się nim, poucza, gani, radzi, nigdy nie potępia, mówi doń ze specyficzną czułością. Ten zabieg narracyjny to kolejny walor powieści Twardocha, który jednak niczego nie ułatwia czytelnikowi. Bo czyż psychikę ludzką można poznać do końca? Czy ktokolwiek z nas nie ma problemów z samookreśleniem? • „Morfina” okazała się ciekawą aczkolwiek niełatwą lekcją literatury. Wartość powieści Twardocha to coś więcej niż opowieść o życiu głównego bohatera Konstantego Willemanna, to także oryginalna forma przekazu, mocny, soczysty język, który czasami zbliża się do granic, jakich nie powinien przekraczać, by zaraz pozwolić nam odetchnąć z ulgą, że to się jednak nie zdarzyło. Brawurowość, łatwość operowania materią słowną nie pozostawia czytelnika obojętnym. Styl jest szalony, odważny, ale moim zdaniem, daleko mu do obrazoburczości. Twardoch okazuje się mistrzem detalu – dba o szczegóły, wprowadza wyczuwalny rytm języka, buduje świetne dialogi. Lekkość, potoczystość i intrygujące piękno zamaszystych zdań, trafność choć i dosadność porównań sprawia, że mamy do czynienia z prozą wymagającą, co nie jest zbyt często spotykane we współczesnej literaturze polskiej. • Polecam książkę każdemu, kto lubi nowe wyzwania, jest znużony lekkimi prostymi historyjkami opowiedzianymi grzecznym, uładzonym językiem. Po lekturze tej książki nie wszystkim będzie miło i przyjemnie, wygodnie i błogo, ale tylko takie lektury poruszają, wyrywają z konformizmu myślowego, przerywają apatię emocjonalną. Niewątpliwie po tak pozytywnym doświadczeniu sięgnę po kolejne utwory Szczepana Twardocha. • Wiesława Richert - DKK w Świeciu •

[Obraz] • Dyskusyjny Klub Książki to nie tylko comiesięczne spotkania i dyskusje o przeczytanej książce. To również spotkania z pisarzami. 12 listopada 2013 r. gościem naszego DKK była Maria Wiernikowska, znana i ceniona dziennikarka, korespondentka wojenna, reporterka, laureatka wielu nagród i wyróżnień, również piosenkarka, karczmarka i nauczycielka włoskiego. Po prostu kobieta, która nie boi się wyzwań. Maria Wiernikowska przyjechała z niecodziennymi gośćmi, bowiem jej towarzyszami były dwa psy, które bardzo dobrze czuły się w naszej bibliotece. • W czerwcu br. ukazała się książka „Oczy czarne, oczy niebieskie” będąca osobistym dziennikiem z pielgrzymki do Santiago de Compostela. Zanim rozpoczęła się rozmowa na temat tej książki, Maria Wiernikowska opowiedziała o początkach swojej kariery dziennikarskiej. Urodziła się w podwarszawskim Świdrze, studiowała na Uniwersytecie Warszawskim, italianistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, następnie w Perugii i na paryskiej Sorbonie. Dużą ciekawostka jest to, że w czasach studenckich śpiewała w Piwnicy pod Baranami, wystąpiła również w 1977 r. na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. W 1981 roku wraz z Piwnicą pod Baranami wyjechała na festiwal kabaretów do Włoskiego Arezzo i jak powiedziała niechcący pozostała tam na dziesięć lat. Początkowo pracowała z Aliną Edelman organizując pomoc dla Polski. W Paryżu rozpoczęła współpracę z Radiem France International oraz z polską sekcją BBC. W RFI pracowałam przez 8 lat, gdzie tworzyłam magazyny kulturalne i wywiady. Ganiałam z magnetofonem, poznałam wszystkich wielkich Polaków, którzy przyjechali do Paryża w latach osie­mdzi­esią­tych­. Jak przyznała dziennikarka uwielbia radio, bardziej niż telewizję. Radio jest takim towarzyszem życia, który naprawdę może być. Radio ma ten swój urok, że się nie narzuca, nie jest natrętne. • W 1989 roku została wezwana do Polski przez Janinę Jankowską, która namówiła ją do pracy w Polskim Radiu. Maria Wiernikowska jest tego zdania, że: obecnie Radio i Telewizja publiczna przegrywa z prywatnymi mediami, co jest niesprawiedliwe. Absolutnie powinniśmy mieć media publiczne, nieuzależnione od handlarza pietruszką czy biustonoszami. • Przez kilka lat była korespondentem wojennym z terenów ogarniętych wojną, między innymi z Jugosławii, Czeczeni, Rosji, Bośni i Hercegowiny oraz Afganistanu. Oczywiście nie zabrakło rozmowy również i na ten temat. Dziennikarka stwierdziła, że: to telewizja jest uczestnikiem tych wojen, a po części sprawcą, ponieważ jesteśmy po jednej stronie i to po stronie przeciwnej, po stronie okupanta, jest się częścią tej machiny, a ja podjęłam taką decyzję, że nie chcę być tą częścią. • Najbardziej kojarzona jest z Telewizją Objazdową, program ten miał bardzo dobrą oglądalność. Dziennikarka zrobiła 99 odcinków tego serialu dokumentalnego, z miejsc, gdzie nic się nie dzieje, a ludziom chce się żyć. Jak sama wspomniała setny odcinek już nie został wyemitowany, czego ogromnie żałuje. • Nie zabrakło również rozmowy na temat książki, która narobiła sporo zamieszania w życiu dziennikarki „Zwariowałam czyli widziałam Klewki”. W książce tej prowadzi dziennikarskie śledztwo ukazując układy i korupcję. W Klewkach widziałam gdzie lądował helikopter z Talibami. Legendarne Klewki z Talibami to gospodarstwo rolne i posiadłość właściciela Klewek, obecnie ściganego do dziś przez Interpol. Wszystko owiane jest wielką tajemnicą, a nad wszystkim wisi śmierć Leppera, który jest początkiem historii o Klewkach. • W czasie spotkania Maria Wiernikowska promowała swoją najnowszą książkę „Oczy czarne, oczy niebieskie. Z drogi do Santiago de Compostela”. To przypadek sprawił, że wybrała się na pielgrzymkę, bo jak sama o sobie mówi, nie jest ani pielgrzymkowa ani kościołowa. Czytelnicy zapytali dziennikarkę między innymi o szlaki prowadzące do Santiago de Compostela. M. Wiernikowska powiedziała, że: nie byłoby Europy gdyby nie było tego szlaku do Santiago, że wszystkie szlaki, wszystkie miasta europejskie, są na szlaku, ponieważ te miasta powstawały w czasach kiedy pielgrzymki były tą krwią, przepływem życia czy informacji w Europie. Jan Paweł II ogłosił ten szlak Szlakiem Św. Jakuba. Dla wielu ludzi, szczególnie młodych, ta pielgrzymka nie ma charakteru religijnego, to jest raczej poszukiwanie duchowości. Ja tam widziałam i spotykałam ludzi różnych wyznań. To mi pokazało, że to pielgrzymowanie jest wydarzeniem duchowym, a nie turystyką. Myśl moja jest taka - Gdziekolwiek nie pójdę to się i tak nie skończyło, dopóki nogi niosą zawsze jest coś za następną górką, po prostu ciągnie, chyba nic się nie kończy, mam nadzieję, że i potem nic się nie kończy. Zapytana o użycie pierwszej, drugiej, a czasami trzeciej osoby w książce, autorka odpowiedziała, że chciała pokazać, że to jest jakiś dialog. Trzecia osoba była ucieczką ze wstydem jak zaczynałam mówić o rzeczach tak bardzo osobistych, chciałam troszkę zaciemnić, żeby czytelnik miał wątpliwość, że to na pewno ja, czy może ktoś inny. Wszystkie historie są moje. Te trzy osoby to jestem ja. Rzadko jako dziennikarz piszę w pierwszej osobie. • Maria Wiernikowska chętnie udzielała odpowiedzi na pytania czytelników. W trakcie spotkania powiedziała, że: dziennikarstwo i aktorstwo wymagają dużej dozy próżności. Myślę, że osoby które wzięły udział w spotkaniu zgodzą się, że cecha ta, z pewnością nie dotyczy Marii Wiernikowskiej. Choć spotkanie trwało ponad dwie godziny, to nie da się w tak krótkim czasie wykorzystać wszystkich wątków, zwłaszcza jeżeli dotyczą oni tak ciekawej postaci jaką jest Maria Wiernikowska. Po spotkaniu był jeszcze czas na prywatne rozmowy, wspólne zdjęcia i oczywiście każdy mógł nabyć książkę oraz otrzymać autograf. Spotkanie zorganizowane zostało w ramach programu DYSKUSYJNE KLUBY KSIĄŻKI realizowanego przez WiMBP w Bydgoszczy we współpracy z Instytutem Książki. • Galeria zdjęć • Marcin Warmke - moderator DKK w Świeciu •

[Obraz]

Od listopada 2013 w Przedszkolu nr 8 uruchomiliśmy „Bajkowy kącik – Biblioteka poleca”. Co miesiąc w kąciku pojawiać się będą propozycje bajek dla najmłodszych, które uczą, bawią i rozwijają wyobraźnię małych czytelników. Dzięki nawiązanej współpracy nauczycielki Marty Muszyńskiej z panią Danutą Szot z Miejskiej Biblioteki Publicznej na Mariankach, przedszkolaki i ich opiekunowie będą mogli wypożyczać polecane przez „Bajkowy kącik” pozycje. • Wprowadzenie dziecka w świat literatury już od najmłodszych lat jest ważnym elementem wychowania przez sztukę. W naszym przedszkolu kształtujemy nawyki stałego obcowania z książką. Przedszkolaki chętnie odwiedzają bibliotekę, uczestniczą w lekcjach bibliotecznych, każda grupa wypożycza książki, zaś panie nauczycielki codziennie czytają dzieciom bajki. Mamy świadomość, że wiek przedszkolny jest idealnym okresem w rozwoju dziecka do kształtowania nawyków czytelniczych i zainteresowania literaturą. „Bajkowy kącik – Biblioteka poleca” jest kontynuacją działań podejmowanych w przedszkolu pod tytułem „Kącik Sowy”. Zależy nam, aby również i w domu dzieci obcowały z książką. Wybór odpowiedniej bajki jest niejednokrotnie trudny i czasochłonny. Tworząc ofertę sprawdzonych bajek, baśni i opowiadań chcieliśmy wyjść naprzeciw oczekiwaniom rodziców. • Marta Muszyńska, Danuta Szot •

Czwartek 14.11.2013 r., godz. 17.00 • Sala Konferencyjna MBP, ul. Minorytów 4 • Salki • Spotkanie z Wojciechem Nowickim • Prowadzenie: Tomasz Różycki • Salki to niespieszna podróż w czasie i przestrzeni. Wojciech Nowicki wyłuskuje z przeszłości dzieje swoich kresowych przodków, ich wspomnienia, obawy i krzywdy, tworząc uniwersalny obraz tęsknoty i lęku. To także zapis podróży do światowych metropolii, miast, wsi i przysiółków, opowieść o ciągnącej w daleki świat włóczędze "z domami w głowie i poczuciem bezdomności". Znakomita refleksyjna proza. za:Lubimy czytać

W listopadzie 2013 roku Gromnik obchodzi Jubileusz 725-lecia istnienia. Uroczystość ta jest okazją by przypomnieć historię naszej pięknej miejscowości w wydaniu specjalnym regionalnego czasopisma "Nowinki gminy Gromnik". • [Obraz] • W pierwszych wzmiankach o Gromniku pochodzących z 1288 r. dowiadujemy się, że otrzymał on prawo osady od opactwa w Tyńcu wg prawa niemieckiego, za zgodą Władysława Łokietka. W dokumencie spisanym w Tuchowie w 1334 r. wymienione jest sołectwo Gromnik. Pierwszy raz jako parafia, Gromnik wymieniony jest w Wykazie zbiórki "Denara Św. Piotra", jest to dokument z roku 1848. Pewne informacje o parafii i kościele w Gromniku podaje ksiądz Jan Długosz w relacjach Libe­rben­efic­joru­m z 1480 r. Gromnik należy wtedy do diecezji krakowskiej, znajduje się w nim kościół parafialny zbudowany z drewna a poświęcony Św. Marcinowi. Stanowi własność Benedyktynów z Tyńca. • [Obraz] • Zabytkowy Dwór - dawna siedziba rodziny Dzwonkowskich • [Obraz] • Obecnie siedziba Urzędu Gminy Gromnik

4 listopada 2013 roku nasza Biblioteka po raz kolejny wykupiła dostęp do nowych tytułów. Otrzymaliśmy także dostęp do publikacji darmowych. • Ibuk Libra to pierwsza i największa w Polsce czytelnia on-line podręczników akademickich i książek naukowych w języku polskim. • Czytanie książek w IBUK LIBRA umożliwia dedykowane oprogramowanie, dzięki któremu wejście do udostępnionych publikacji odbywa się przez przeglądarkę WWW, niezależnie od posiadanego systemu operacyjnego, bez konieczności instalacji dodatkowych aplikacji. Zalecamy używanie aktualnej wersji Google Chrome lub Safari. Uruchomienie programu wymaga włączonej obsługi Javascript oraz Cookies. • Zachęcamy do przejrzenia publikacji z naszej sieci bibliotecznej pod adresem [Link] oraz instrukcji uzyskania dostępu do publikacji z domu - [Link] • [Obraz]

W GBP Filia Żeleźnikowa Wielka odbywają się zajęcia plastyczne pt. „Origami – Ozdoby Bożo­naro­dzen­iowe­ ”. Podczas zajęć dzieci korzystają z książek na temat techniki origami dostępnych w bibliotece. Uczestnicy spotkania wykonuj techniką origami ozdoby świąteczne.Efektem są prace przedstawione na zdjęciach. Zajęcia prowadzone będą do grudnia.