„Powstawał uparcie z popiołów jak mityczny Feniks. Na przekór tym, którzy próbowali go zniszczyć. Niezwykle urokliwy i klimatyczny Kalisz wśród wąskich uliczek, uroczych kawiarenek i pięknej architektury skrywa swoją nieznaną stronę”[ czytamy z tyłu okładki]
O czym jest książka, pt. „Sekrety Kalisza” ? - dowiedzieliśmy się od samego autora. 07.06. 2018r. na dwóch spotkaniach, w których uczestniczyli uczniowie ze Szkoły Podstawowej im. J. Wybickiego, Gimnazjum im,. W. Blizińskiego i Zespołu Szkół Nr 1 w Liskowie. Niekiedy z pikanterią, humorem wysłuchaliśmy kilka niezwykle interesujących opowieści, np., że wzniesiony w latach 1844-1846 na Tyńcu budynek był najnowocześniejszym zakładem karnym w Europie. Następnie dowiedzieliśmy się że gen. Zajączek w uznaniu zasług od Napoleona otrzymał spory majątek w okolicach Kalisza. Wsie, które stały się jego dobrem, na pamiątkę nazwał: Aleksandrią, Fajum, Zajączkami i Racławicami. Generał Zajączek spędzał dość dużo czasu w Opatówku, do którego sprowadził fabrykancką rodzinę Fiedlerów, którzy zbudowali potężną fabrykę sukna. W budynku, obecnie mieści się Muzeum Historii Przemysłu. W samym Kaliszu dzięki staraniom generała powstał pałac dla Komisji Wojewódzkiej, nowe nabrzeże nad Babinką oraz przyczynił się do znacznych ulg dla fabrykantów licznie wówczas osiedlających się w tym mieście. Historycy mówią o kontrowersyjnej postaci gen. Zajączka, że był opłakiwany przez Rosjan a czczony przez Francuzów, bo był „sługą wielu panów”.
Autor – Piotr Sobolewski wspomniał o jednej z kamienic na kaliskim Rynku. Na fasadzie ściany widnieją podobizny: Adama Asnyka, Marii Konopnickiej, Marii Dąbrowskiej i Stefana Szolc-Rogozińskiego. Zapytamy w tym miejscu, dlaczego ten ostatni został wśród nich umieszczony oraz jakie są jego zasługi dla Kalisza? Odpowiedź brzmiała, że urodził się 14 kwietnia 1861r. w Kaliszu i ma dość ciekawą biografię. Jak podają źródła szkołę marynarki wojennejw Kronsztadzie i został mianowany oficerem floty rosyjskiej i na pokładzie krążownika „Generał-Admirał” opłynął dookoła Afrykę i wkrótce rozpoczął samodzielne starania wyprawy na kontynent. Na zakupionym statku dopłynął do Zatoki Gwinejskiej, a w maju 1883r. na Mondolch założył stację naukową z biało-czerwoną flagą na maszcie. W rodzinnym Kaliszu, rok 2017 dedykowano Rogozińskiemu i dokonano realizacji kilku projektów. Dla turystów odwiedzających najstarsze miasto w Polsce, przy zabytkowym moście kamiennym, postawiono ławeczkę słynnego podróżnika, badacza Afryki.
W 1880 roku w Kaliszu działały 92 szynki, 8 restauracji, 5 cukierni i 6 winiarni. W 1932 roku zorganizowano w Kaliszu pierwsze walki pokazowe w boksie a ćwierć wieku później gród nad Prosną stał się potęgą w tej dyscyplinie na cały kraj. To Tadeusz Grzelak był najbardziej utalentowanym bokserem, jedenastokrotnym mistrzem Polski a w 1947 roku zdobył tytuł wicemistrza Europy. Mało kto z słuchaczy wiedział, że Kalisz miał tradycje kolarskie. W 1892 roku kaliszanie zawiązali Kaliskie Towarzystwo Cyklistów. W okresie międzywojennym powstał w mieście tor kolarski na miarę XX wieku. Po kongresie wiedeńskim Kalisz stał się miastem Królestwa Polskiego, rząd kongresówki otoczył go specjalną opieką. Proste warsztaty przekształcano w fabryki. Ważnym inwestorem w tej branży byli bracia Repphanowie, którzy przyjechali do Kalisza na żelaznym wózku z kapitałem 60 tyś zł a pod koniec XIX wieku ich majątek liczył ok. 8 mln. zł. Na spotkaniu autor wspomniał o ważnych pomnikach w Kaliszu: Popiersie cara Aleksandra II umieszczone na wysokim białym postumencie przed kaliskim trybunałem, pomnik Adama Asnyka na placu Kilińskiego, rzeźba Psyche na jednej z wysepek w kaliskim parku, rzeźba Satyra z Faunem w jednej z parkowych alejek, rzeźba Strzelca stojąca na wysepce na Kogutku w parku miejskim, rzeźba Sandalarki otoczona klombem kwiatowym w parku miejskim. Nie omieszkał wspomnieć o wkładzie Wojciecha Bogusławskiego w powstanie teatru w Kaliszu i o pięknym kaliskim parku i rzece Prośnie. Rzeka ta miała duże znaczenie, umożliwiała transport i rozwój wioślarstwa, turystyki i rekreacji. Nadmienił, że w okresie lata po Prośnie kursowały statki wycieczkowe „Wanda” i ”Krakus”.
Dużym osiągnięciem było założenie w 1954 roku pierwszego w Polsce i jednego z trzech na świecie istniejącego do dziś Technikum Budowy Fortepianów. W latach 90 tych XX wieku w Fabryce Fortepianów i Pianin Arnolda Fibigera produkowano 3400 instrumentów rocznie i zatrudniano 270 osób.
W kwietniu 1977 roku oddano do użytku hotel Orbis-Prosna. Obiekt dysponował 200 miejscami noclegowymi w 105 pokojach. Na początku działalności zatrudniał 230 pracowników, a w ostatnich latach tylko 19. W 2013roku gospodarze Kalisza podjęli decyzję o jego rozbiórce.
Co łączyło Stanisława Ignacego Witkiewicza i ks. Kazimierowicza z Tłokini Wielkiej, co kryją górki na Starym Mieście, czyim łupem padł kaliski obraz Rubensa, o rekordzie Guineessa na patyku ? można przeczytać w książce autorstwa Piotra Sobolewskiego, pt. „Sekrety Kalisza”.

Zachęcamy do zgłębienia tej i innych, ciekawych historii o Kaliszu i okolicach w książce autora – Piotra Sobolewskiego.

6 czerwca 2018r. Arkady Paweł Fiedler przyjął zaproszenie Czytelników Gminnej Biblioteki Publicznej w Liskowie, aby opowiedzieć o niecodziennej wyprawie do Aryki. Dla przypomnienia Arkady Paweł Fiedler jest wnukiem znanego polskiego podróżnika i prozaika Arkadego Fiedlera, który odbył aż 30 podróży i wypraw, które opisał w 32 książkach. Książki zostały przetłumaczone w 23 językach.
Wiosną, w lutym, 2018 roku wraz z Albertem Wójtowiczem wyruszył trasą z Kapsztadu do Europy, wzdłuż Afryki Zachodniej, przez Republikę Południowej Afryki, Namibię, Angolę, Demokratyczną Republikę Konga, Kongo, Gabon, Kamerun, Nigerię, Benin, Burkina Faso, Mali, Senegal, Gambię, Mauretanię i Maroko, a następnie przez zachodnią Europę, aż do Polski. Nadmienię, że A. P. Fiedler po raz pierwszy przejechał Afrykę fiatem 125p „Maluchem”. Tym razem postanowił skorzystać z motoryzacji napędzanej bateriami o pojemności 30kWh i wsiadł do inteligentnego samochodu - Nissana LEAF, by pokonać ww. trasę z południa na północ – zachodnią stroną Afryki. Trasę tę pokonał w trzy i pół miesiąca, a wybór elektrycznego środka lokomocji był związany z ochroną środowiska.
Na spotkaniu podróżnik informował, że trasa nie była łatwa do zrealizowania. I choć już wcześniej był w Afryce towarzyszył mu ogromny stres! W czasie pokonywania piaszczystych i szutrowych dróg towarzyszył mu bijący z nieba upał, lęk przed chorobami, atakiem zwierząt itd. Najwięcej stresująca była obawa przed rozładowaniem baterii w nieoczekiwanym miejscu i problem ze znalezieniem kolejnego źródła energii elektrycznej. Mimo tych utrudnień faktem jest, że wnuk podczas wypraw miał o wiele łatwiej, aniżeli jego dziadek – Arkady, bo mógł korzystać z telefonu komórkowego i GPS.
Podróżnik przejechał blisko 16 tysięcy kilometrów po egzotycznych drogach i bezdrożach, napotykając po nich ciekawych ludzi, niekiedy plemiona roślinność zapierającą dech w piersiach i niezwykłe zwierzęta. Przywiózł interesujący materiał fotograficzny, filmowy i jest w trakcie pisania kolejnej książki.

Czytelnicy Gminnej Biblioteki Publicznej w Liskowie mieli okazję na żywo poznać pasję podróżowania rodu Fiedlerów, pasję przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Słuchali o tym z zaciekawieniem. Może kiedyś i w nich zrodzi się chęć poznania świata na szerszą skalę! Za udział w spotkaniu dziękujemy uczniom ze Szkoły Podstawowej im. Józefa Wybickiego i uczniom Gimnazjum im. W. Blizińskiego w Liskowie wraz nauczycielami i opiekunami.

25 maja 2018r. Roman Pankiewicz, krakowski autor oraz podróżnik był gościem Gminnej Biblioteki Publicznej w Liskowie. Z podróży po świecie powstały książki , które składają się na cykl Cztery żywioły: „Matuszka Rosija”, „Niemcy”, „Islandia” oraz „Polski żywioł”. Ta ostatnia publikacja była zaprezentowana uczniom ze Szkoły Podstawowej im. J. Wybickiego w Liskowie, uczniom Gimnazjum im. W. Blizińskiego oraz uczniom Zespołu Szkół Nr 1 w Liskowie. Autor nawiązując do setnej rocznicy odzyskania niepodległości przytoczył wiele faktów historycznych, które uczyniły Polskę wolnym krajem. Odniósł się do postaci Ignacego Paderewskiego, św. Maksymiliana Kolbego, Józefa Piłsudskiego, Stefana Wyszyńskiego. Przy okazji wspomniał o zakonnikach, którzy byli elitą intelektualną swoich czasów. Nawiązał do klasztoru oo. Kamedułów na krakowskich Bielanach oraz Opactwa Benedyktynów w Tyńcu.
Uczniowie z zainteresowaniem wysłuchali opowieści o bitwach pod Grunwaldem, Wiedniu i Wizną . Ciekawą część spotkania stanowiła prelekcja o polskiej dynastii genseków /gensek po rosyjsku oznacza generalnyj sekretar, czyli pierwszy sekretarz partii komunistycznej/. Wspomniał gen. Wojciecha Jaruzelskiego, Władysława Gomułkę, Edwarda Gierka, Mieczysława Rakowskiego, Bolesława Bieruta, Edwarda Ochaba - co ich łączyło? Wszyscy byli pierwszymi sekretarzami Komitetu Centralnego Polskiej PZPR. Wojciech Jaruzelski będzie zawsze kojarzony z wprowadzeniem stanu wojennego 13 grudnia 1981r., Mieczysław Rakowski z tygodnikiem „ Polityka”. Edward Ochab był jedynym polskim sekretarzem, który miał okazję spotkać się z Mao Zedongiem przewodniczącym Komitetu Politycznego Komunistycznej Partii Chin. Pokrótce autor przypomniał o Władysławie Gomułce, który słynął z długich przemówień oraz skłonności do oszczędzania, co więcej był człowiekiem, który do wszystkiego doszedł ciężką pracą, uporem i konsekwentnym działaniem w obranym kierunku. W dniu odejścia ze stanowiska zostawił kraj bez zadłużeń.
Polski żywioł poruszany w książce i rozdziale o tym samym tytule, to nie tylko wojny, politycy, ale patriotyzm w szerokim tego słowa znaczeniu, mianowicie chodzi o aspekt dbałości o ludzi i kraj, w którym mieszkamy. Autor zwraca uwagę, że w społeczeństwie deklarującym powszechne poszanowanie wartości chrześcijańskich, których wyznacznikiem jest Dekalog, negatywnymi zjawiskami spotykanymi na co dzień są obłuda, zawiść, zakłamanie i nienawiść do drugiego człowieka […] Autor zadaje pytanie: Czy do zauważenia drugiego człowieka jest potrzebny globalny konflikt zbrojny? [… ]. Przecież, z góry wiadomo, że nikt go nie przeżyje poza garstką ludzi, którzy schronią się głęboko pod ziemią w tajnych obiektach przeciwatomowych. Dla wybrańców losu nie będzie świetlanej przyszłości, bo ziemia zamieni się w jedną wielką pustynię z ogromnym promieniowaniem”. Pesymistyczna wizja końca świata jest wołaniem autora do człowieka XXI wieku o ochronę środowiska, patriotyzm i pokój.
Dziękujemy wszystkim uczniom i nauczycielom za udział w spotkaniu autorskim z Romanem Pankiewiczem - krakowskim podróżnikiem i pisarzem.