Ta książka zaczęła się spinać w całość mniej więcej od połowy. Jeśli ktoś przerwał w połowie... to stracił :-)) Do połowy ciężko było się połapać o co w ogóle tutaj chodzi, dokąd ta opowieść zmierza. Masa paskudnych, antypatycznych bohaterów, z pedofilem na czele, może odstraszać. Mnóstwo naukowego "bełkotu" przyprawia o zawrót głowy. No ale taki już styl Petera Wattsa. Finalnie jednak niewiele nowego do fantastyki wprowadza autor. W pewien sposób jest to ugrany schemat, że ostatecznie inteligentna, ale pozbawiona emocji "istota" (inteligentny żel, mózgoser) stwierdza, że • [Spoiler] Choć trzeba oddać, że potrafił odnaleźć też obcych bez opuszczania Ziemi. Ale w tworzeniu "obcych" ten autor jest dobry, co udowadnia nie tylko tą książką. • Ja zapamiętam tą książkę za jeden, genialny cytat dotyczący demokracji. • "Rozgwiazda - oznajmia Acton - jest przykładem najwyższej formy demokracji. ... A tak się poruszają. Przemieszczają się na tych oto nóżkach ambulakralnych. Najosobliwsze w tym wszystkim jest to, że nie posiadają mózgu. W przypadku demokracji nie powinno to jednak nikogo dziwić. ... Nie ma więc niczego, co kierowałoby nóżkami; każda porusza się całkowicie samodzielnie. Na ogół nie stanowi to problemu, wszystkie zmierzają zazwyczaj w stronę pożywienia. Nierzadko zdarza się jednak tak, że jedna trzecia ciągnie resztę w zupełnie innym kierunku. Życie tego zwierzęcia można porównać do nieustających zawodów w przeciąganiu liny. Czasami jakaś szczególnie uparta nóżka nie chce ustąpić. Zostaje wtedy dosłownie wyrwana z korzeniami, podczas gdy pozostałe unoszą ciało tam, gdzie tamta iść nie chciała. Ale co zrobić; rządy większości, prawda?"

Po kilku tomach spędzonych na morzach i głębokiej Afryce, tym razem przenosimy się bliżej Europy i bliżej nowożytnych czasów. Tym razem książka nie jest skoncentrowana na losach jednej rodziny, bardziej liczy się rozwój sytuacji w północnej Afryce, w Egipcie, a zwłaszcza Sudanie i konflikcie między cywilizacjami - europejską, którą uosabiają Brytyjczycy, a fanatycznym islamem. Zatem więcej w tym tomie wojny niż przygody. Ale jak na Smitha przystało - opisane jest wszystko bardzo przystępnie i wciąga. Dobra lektura, dość lekka jak na tematykę, którą zawiera.

Kolejna książka w serii (saga Courtney'ów) i kolejna wg tego samego schematu. Ale tym razem schemat zaczął się dziwnie i przez pierwszą połowę nudził. Nieco gorsza część w stosunku do wcześniejszych.

Wciąga jak wir. Chronologiczny początek sagi nie rozczarowuje. Nie ma znaczenia czy przeczytasz to najpierw, czy później, by poznać dzieje przodków bohaterów z kolejnych tomów sagi. To dobrze świadczy o autorze i zachęca do sięgania po dalsze tomy. • Ciekawie opisane są dzieje "piratów" - czyli de facto statków wojenno-handlowych z licencją kaperską - póki trwa wojna, można legalnie łupić statki wroga, tylko skąd pewność, że wojna nadal trwa skoro od 3 lat jesteś w morzu... :) stąd w opowieści, w zależności od punktu widzenia, raz anglików zwą piratami, a inny razem szkotów na usłudze holendrów... (tych akurat słuszniej) obiektywnie to wszyscy są piratami. • Wilbur Smith to gwarancja dobrej lektury dla każdego. Lecę po kolejną :-)

Nadspodziewanie przyjemna i wciągająca. Jest tu wszystko z powinno być w książce przygodowej. Z przyjemnością sięgnę po dalsze (i wcześniejsze) losy bohaterów w kolejnych tomach.